Encyklopedyja powszechna (1859)/Amszaspandy
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Amszaspandy |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Amszaspandy, dobre duchy w perskiej religii Zoroastra, w Zendaweście to samo co Emesze Sepeante, mędrcy nieśmiertelni, siedm najwyższych duchów w królestwie światła, od których wy chodzą wszystkie widzialne dobre rzeczy i podług woli których wszystko doskonałe i dobre trwa ciągle i na nowo się rodzi. Stwórcą i zwierzchnikiem Amszaspandów jest Ormuzd (ob.), syn czasu bez granic: on przewodniczy ich radzie i zwykle bywa przedstawiany w ich gronie. Postanowienia Amszaspandów, nie mieszających się nigdy czynnie do biegu rzeczy, wykonywają podwładne im dobre duchy Izedy. Każdy Amszaspand ma swój oddzielny zakres działania, którego czynności przedstawia w pewne oznaczone dni na posiedzeniach wielkiej rady bogów. Do Amszaspandów wierni modlą się i przyzywają ich na pomoc w razach potrzeby: nazwiska ich są następujące: Ormuzd, Baman, Ardibekeszt, Szanwer, Sapan-domed (duch płci żeńskiej), Kordad czyli Awerdad i Amerdad. Niektórzy liczą siedmiu Amszaspandów oprócz Ormuzda; wówczas siódmym jest Ogień, syn Ormuzda; wspólnie zaś z Izedami uważa sie też niekiedy 33 Amszaspandów. W sprzeczności z Amszaspandami są naczelmcy siedmiu złych duchów, Daradżowie czyli Arsydewsy, których zwierzchnikiem jest Aryman.