Encyklopedyja powszechna (1859)/Apion syn Pizydonijusza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Apion syn Pizydonijusza |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Apion, grammatyk i retor grecki, syn Pizydonijusza, z powodu kilkakrotnych zwycięztw w igrzyskach literackich, przezwany Plistonicesem, pełen nauki i obdarzony niepoślednią wymową, ale znany także dla niezmiernej próżności i przechwalstwa. Apion był rodem z Egiptu, nauk słuchał w Alexandryi pod Apollonijuszem i Didymem, następnie podróżował po Grecyi, a w ostatku osiadł w Rzymie, gdzie za cesarzy Tyberyjusza i Klaudyjusza otrzymał katedrę grammatyka Teona. Główną zasługę położył Apion w układzie textu i objaśnieniach lezykograficznych Homera; oprócz tego napisał w 5 księgach opis Egiptu (Aegyptiaca) i traktat przeciwko Żydom, których to wszystkich prac nieliczne tylko doszły nas ułomki, jak np.: O zbytkach Apiciusa; O zasługach Alexandra Wielkiego; O języku rzymskim i t. d., znane nam są tylko z tytułów.
