Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic/23

<<< Dane tekstu >>>
Autor Walery Eljasz-Radzikowski
Tytuł Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic
Podtytuł pisał i illustrował Walery Eljasz
Wydawca J. K. Żupański
Data wyd. 1870
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Dolinka Do Dziury.[1]

Nie jednemu, będąc w Zakopaném, obija się o uszy mowa o jakiejś dziurze[2], lecz niech to nikogo nie zaciekawia, bo szkoda czasu na zwiedzenie takiej osobliwości.
Jest to jama w wapiennej skale mniej więcej 40 stóp[3] wysoka z małym otworem u góry, spód zaś kamienisty pokrywa mnóstwo suchego liścia, które wiatr nadął z doliny. Ciągnie się owa dziura dalej, ale ciemno tam, a wąski otwór nie zachęca do zwiedzania dalszych pieczar, zresztą jaskinia ta nie może nawet iść w porównanie z grotą w Magurze, zatem podróżnych na tego rodzaju osobliwości odsyłam do Magury. Jednak dla uzupełnienia opisu dołączam skreślenie drogi ku Dziurze, lub Do Dziury.
Z Zakopanego spojrzawszy na wzniosły Regel pod Giewontem, zwany Sarnią skałą lub Małą Świnnicą (3990′[4]), widać w środku góry zagłębienie, dokąd wiedzie dolinka, mająca swe ujście między dolinami Strążysk a Białej. Potoczek wypływający z tej dolinki wpada do Młynicznej, potoku strążyskiego tuż zaraz przy wyjściu z doliny koło chaty opryszka Matei.
Wszedłszy w dolinę, która z sąsiadkami co do piękności nawet rywalizować nie może, idzie się koło potoczku ciągle w górę, a w pół godziny napotyka się na wschodniej stronie wyniosłą skałę, obsypaną u dołu piargami; w miejscu najniższém postąpiwszy kilkanaście kroków na wał, co zupełnie zasłania otwór do jamy, staniemy u celu podróży. Wejście jest niskie, że człowiekowi wyższego wzrostu nachylić się trzeba, aby wejść do wnętrza Dziury. Zaraz za tą skałą dolina się kończy (3247′[5]), a zaczyna strome zbocze północne Sarniej Skały.





  1. Przypis własny Wikiźródeł obecnie: Dolina ku Dziurze
  2. Przypis własny Wikiźródeł zob. Dziura
  3. Przypis własny Wikiźródeł 13 m
  4. Przypis własny Wikiźródeł 1261 m; wg współczesnych pomiarów 1377 m n.p.m.
  5. Przypis własny Wikiźródeł 1026 m





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Walery Eljasz-Radzikowski.