Jeźli się kochanko

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Jeźli się kochanko
Podtytuł 175. z p. Kozielskiego.
Rozdział Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

175.
z p. Kozielskiego.

Jeźli się, kochanko,
Szczérze kochasz we mnie,
Będziesz ty miała
Przyjaciela ze mnie;
Jeźli kochasz, nie zapieraj,
Rany nie otwieraj!

Gdybyś ty wiedziała,
Jak myślę ku tobie,
Nie zapierałabyś
Swéj szczérości w sobie,
Dałabyś mi serce swoje,
Jabym ci dał moje!

Ale ty nie znajdziesz
Takowego jak ja;
Zapłaczesz ty nieraz,
Kochanko nadobna. —
Nie zapłaczę, nie mam o co,
Nie ujrzysz ty tego.

Chociaż nie uwidzę,
Z daleka usłyszę,
Do ciebie, kochanko,
Karteczkę napiszę,
A o odpis bardzo proszę,
Bo cię w sercu noszę.

Nie pisz, synku, nie pisz,
Nie będę czytała,
Bom ja ciebie, synku,
Nieszczérze kochała,
Już ma inny serce moje,
Już nie dbam o twoje!


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.