Wikiźródła

Jezu Chryste, Panie miły (1904)

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Jezu Chryste, Panie miły
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział IV
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››

PIEŚŃ  2.

 Jezu Chryste, Panie miły, * Baranku bardzo cierpliwy, * Wzniosłeś na krzyż ręce Swoje, * Za niesprawiedliwość moję.

 Płacz Go człowiecze mizerny, * Patrząc, jak jest miłosierny. * Jezus na krzyżu umiera, * Słońce jasność swą zawiera.

 Pan wyrzekł ostatnie słowa, * Zwisła Mu z ramienia głowa; * Matka pod Nim frasobliwa, * Stoi prawie ledwie żywa.

 Zasłona się popadała, * Ziemia się rwie, ryczy skała; * Setnik woła: Syn to Boży! * Tłuszcza wierząc, sobą trwoży.

 Nakoniec Mu bok przebito: * Krew płynie z wodą obfito. * My się dziś zalejmy łzami, * Jezu, zmiłuj się nad nami!



Zobacz też

edytuj


 
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Jezu_Chryste,_Panie_miły_(1904)&oldid=3260306”