Kłos

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Antoniewicz
Tytuł	Kłos
Pochodzenie	Poezye O. Karola Antoniewicza T. J.; cykl Pieśni, piosenki
Redaktor	Jan Badeni
Wydawca	Spółka Wydawnicza Polska
Data wyd.	1896
Druk	Drukarnia «Czasu»
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tom II; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

KŁOS.

Do J. K.

Jesteś świętym, pełnym kłosem
Na krzyżowej roli;
Jak tym kłosem, tak twym losem,
Igra Bóg dowoli!

Ten, kto rolę swą ogrodzi
I ziarnem zasieje,
Temu ziarnko kłos urodzi;
A kłos ten dojrzeje.

Twoje serce, Boża rola,
A takich ról mało;
Bóg ją zasiał, Jego wola,
By ziarnko dojrzało!

I dał roli z krzyża ciernie,
By ją strzedz przed światem,
By kłos dojrzał Bogu wiernie,
By nie usechł kwiatem.

Lecz bez rosy uschną kłosy,
Im słońca potrzeba;
Uschnie serce bez łez rosy
I bez łaski nieba.

Bóg cię widzi, Bóg cię cieszy
Kłosku! żeś dojrzały,
Lecz ze żniwem się nie spieszy
Dla swej większej chwały.

Zanim będziesz świecić w niebie.
Ziemi cię zostawił,
By z nas każdy, widząc ciebie,
Boga błogosławił!

Kłosku hoży więc dojrzewaj
Na krzyżowej roli,
I żyj łaską, łzami śpiewaj
Śpiew o Bożej woli.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.