Kolęda (Pudłowski)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Melchior Pudłowski
Tytuł	Kolęda
Pochodzenie	Fraszek Księga Piérwsza
Redaktor	Teodor Wierzbowski
Wydawca	Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich
Data wyd.	1898
Druk	K. Kowalewski
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała Fraszek Księga P.; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Całe Pisma; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

12. Kolęda.

Hej, kolęda, panowie! Widzę do kalety
Żaden się nie pomyka; wierę przez monety
Mnie ztąd, jako baczę, wywędrować przydzie.
Bóg zapłać. Owa tu kto godniejszy nadydzie.
Owóżci Maciek. Maćku! Co mnie żałowano, 5
To tobie bez pochyby wszytko zgotowano.
Owóżci Maciek pełnym potrząsając worem:
Niemasz-ci jedno umieć postępować z dworem.
Już się to do nas złote lata nawracają,
Kiedy głupie mijając, godnym rozdawają. 10
Uczyć się też nam było: lecz gdyśmy nie chcieli,
O głodzie będziem doma by cyfry siedzieli.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Melchior Pudłowski, Teodor Wierzbowski.