Koniarze, koniarze, dla Boga żywego

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Koniarze, koniarze, dla Boga żywego
Podtytuł 233. z p. Kluczborskiego.
Rozdział Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

233.[1]
z p. Kluczborskiego.
 
\relative c' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key f \major
\time 3/4
\autoBeamOff
f8 a c4. a8 | a8 [g] g2 | g8 bes d4. bes8 | bes [a] a2 |\partial 2 f8 \stemDown a \stemNeutral c d
\break
\partial 4 c \stemDown a | \stemNeutral bes c d e f d | c d c4. e,8 |g4 f2
\bar "|." 
s
}
\addlyrics {
Ko -- nia -- rze, ko -- nia -- rze,
dla Bo -- ga ży -- we  -- go, |
nie wi -- dzie -- li -- ście wy,
nie słu -- cha -- li -- ście wy
ko -- chan -- ka mo -- je -- go?
}
\midi {
\tempo 4 = 120 
}


Koniarze, koniarze,
Dla Boga żywego,
Nie widzieliście wy,
Nie słuchaliście wy
Kochanka mojego?

Widzieli, widzieli,
Ale nie żywego,
Na pośrodku morza,
Na pośrodku morza,
Mieczem przebitego.

Kiedy tutaj leżysz,
Leżymy tu oba,
Dają nas zachować,
Dają nas zachować
Do jednego groba.

Pod jedną kaplicę,
Pod jedną kaplicę,
Dają nas wypisać,
Dają nas wypisać
Na jedną tablicę.

A kto tutaj pójdzie,
To przeczyta sobie,
A co to za miłość,
A co to za miłość
Leży tu w tym grobie.

Tu leżą dwa ciała,
Tu leżą i kości,
Ci ludzie pomarli,
Ci ludzie pomarli
Od wielkiéj miłości.




  1. Pieśń ta sama u Kolberga P. l. P. I. str. 11.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.