Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich
>>> | Dane tekstu||
Autor | ||
Tytuł | Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich | |
Wydawca | Wydanie z zapomogi Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowym imienia D-ra Józefa Mianowskiego | |
Data wyd. | 1889-1894 | |
Druk | Emil Skiwski | |
Miejsce wyd. | Warszawa | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Cały tekst | |
| ||
Indeks stron |
Wydanie z zapomogi Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowym imienia D-ra Józefa Mianowskiego.
KSIĘGA
PRZYSŁÓW
PRZYPOWIEŚCI I WYRAŻEŃ PRZYSŁOWIOWYCH POLSKICH
Zebrał i opracował
Samuel Adalberg.
Nie wiem, czy jaki pomnik może być równego znaczenia, większej wagi i płodniejszy we wnioski nad zbiór przysłów.
J. I. Kraszewski, Gaz. Warsz. r. 1851, Nr 257.
...E se così fossero raccolti i proverbi tutti di ciascuna provincia, dell’intera nazione, e del mondo, con le varianti di voci, d’imagini, di concetto; questo, dopo la Bibbia, sarebbe tra’ libri il più gravido di pensieri.
N. Tommaseo, Canti popolari, II. 363[1].
In diesen kurzen, scharf pointirten Sätzen ist häufig mit einer bewundernswerthen Prägnanz der Charakter einer Nation, deren Sitten und Gewohnheiten, die Anschauungen von Gott, dem Menchen und der Natur—kurz die Welt und das Leben trefflich gezeichnet.
Krek, Einleitung in die slav. Literat., 786[2].
WARSZAWA
DRUK EMILA SKIWSKIEGO.
1889—1894.
PAMIĘCI
Oskara Kolberga
|
Spis treści[3]
|
- ↑ Cytat pochodzi z drugiego tomu książki Niccolò Tommaseo pt. Canti popolari toscani, corsi, illirici, greci (pol. Pieśni ludowe toskańskie, korsykańskie, iliryjskie i greckie) z 1841 roku.
- ↑ Cytat pochodzi z drugiego, poszerzonego wydania książki Gregora Kreka pt. Einleitung in die slavische Literaturgeschichte (pol. Wprowadzenie do historii literatury słowiańskiej) z 1887 roku (wyd. I pochodzi z 1874 roku).
- ↑ Spis treści utworzony przez redaktorów Wikiźródeł.
- ↑ W „Księdze“ dla litery Z zebrane są też przysłowia, w których słowo główne zaczyna się literą Ź i Ż.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Samuel Adalberg.