Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich/Źródła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich |
| Rozdział | Źródła |
| Wydawca | Wydanie z zapomogi Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowym imienia D-ra Józefa Mianowskiego |
| Data wyd. | 1889-1894 |
| Druk | Emil Skiwski |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
A. Pług. Pług. A. Z Dżuryna w gub. Podolskiej. (Gazeta Warszawska r. 1853 Nr 21).
Zawiera kilkanaście przysłów od miast.
A. Prawdzic, ob. W. Prawdzic.
Alb. Albertus z wojny. Kraków 1613.
Andrz. Zw. Andrzejowski Karol. Zwierciadło dla ustanowienia dobrych obyczajów według ustaw powszechnych. Wilno 1762.
Anon. Do Stan. Małachowskiego, referendarza koronnego, o przyszłym sejmie anonyma listów kilka, r. 1788.
Anon. II. Tymoteusz Lipiński, z którego rękopisu (znajdującego się w bibljotece Ord. Krasińskich) cytaty te wypisałem, tak dziełko to opisuje: „Jestto książka na cal gruba in 12° bez tytułu, zaczyna się od stronicy oznaczonej Eij. Są to sposoby mówienia z różnych autorów łacińskich, podzielone na ten sposób: np. Ex adelphorum, Actu primo. Scena prima—pod tym: Z sprawy pierwszej. Z sceny pierwszej. Każdy oddział dzieli się na 5 aktów, z których każdy ma do 9 scen. Druk, język i pisownia polska każą dziełku temu oznaczyć mniej więcej rok 1560—1570”. Niestety Lipiński nie podał bibljoteki, w której dziełko to oglądał.
Apol. Apollo chrześcjański, r.1697.
Apol. I. Apollo do żałosnych trenów przyuczony. Sandomierz 1724.
Asket. Asketomoria w sześciu pieśniach. (Drukowane około r. 1792).
Auszp. Auszpurger Kazim. Historja o jedenastu tysiącach dziewic, r. 1674.
Bach. Bachowski Feliks. Mąż doskonały z Platonowych reguł od Epikteta zebrany. Kraków 1652.
Bal. Pam. Baliński Michał. Pamiętniki historyczne do wyjaśnienia spraw politycznych w Polsce XVII w. posługujące. Wilno 1859.
Bal. Pow. ludu. Baliński Karol. Powieści ludu spisane z podań przez .. Warszawa 1842.
Bals. Kaz. Balsam Kasper. Kazania na niedziele całego roku. Poznań 1671.
Banial. Morsztyn Hier. Banialuka, wiersz wydany w zbiorze p. t. Antipasty małżeńskie. Kraków 1650.
Bar. Lut. Baranowicz Łazarz. Lutnia Apollinowa. W typografji Kijewo-Pieczerskiej, r. 1671.
Bar. N. Baranowicz Łazarz. Nowa miara starej wiary, r. 1676.
Bar. Żyw. Baranowicz Łazarz. Żywoty świętych, r. 1670.
Barącz. Barącz Sadok. Bajki, fraszki, podania, przysłowia i piesni, zebrał... Tarnopol 1866.
— Toż, wydanie II. Lwów 1886.
Miejsca w „Księdze” cytowane odnoszą się tylko do wydania pierwszego.
Bardz, Boec. Bardziński Jan Alan. Skuteczny na wszelkie przygody nieszczęśliwe... niegdy przez Seweryna Boecjusza napisana, teraz przez... przetłumaczona. Toruń 1694.
Bardz, Fars. Bardziński Jan Alan. Odrodzona w ojczystym języku Farsalia Lukana. Oliwa 1691.
Bardz. Trag. Bardziński Jan Alan. Smutne starożytności teatrum, t. j. tragedje Seneki rzymskiego. Toruń 1696.
Baz. Sk. Bazylik Cyprjan. Żywot Szkanderbega. Brześć. Lit. 1569.
Bącz. Fort. Bączalski Seweryn. Fortuna abo szczęście. Kraków (około r. 1644—46).
Bącz. Prz. Bączalski Seweryn. Przestrach śmiertelny. Kraków 1608.
Białob. Kat. Białobrzeski Marcin. Katechizm abo wizerunek prawej wiary chrześcjańskiej, r. 1567.
Białob. Post. Białobrzeski Marcin. Postilla orthodoxa. Kraków 1581.
Biel. Kron. Bielski Marcin. Kronika świata, r. 1564.
Biel. Sejm. Bielski Marcin. Sejm niewieści przez... teraz nowo przez Joachima Bielskiego, syna jego wydany, r. 1595.
Biel. Sen. Bielski Marcin. Sen majowy przez... napisany i teraz nowo przez Joachima Bielskiego, syna jego wydany. Kraków 1590.
Biel. Spr. Bielski Marcin. Sprawa rycerska. Kraków 1569.
Bielic. Niedz. Bielicki Stanisław. Niedziele kaznodziejskie. Druk. Jasnej Góry, r. 1712.
Bielic. Św. Bielicki Stanisław. Święta kaznodziejskie. Kalisz 1717.
Bies. Biesiady rozkoszne Baltyzera. B. m. i r.
Birk. Chod. Birkowski Fabjan. Jan Karol Chodkiewicz i Jan Weyher. Kraków 1627.
Birk. Ex. Birkowski Fabjan. Exorbitancje ruskie. Kraków 1633.
Birk. Joz. Birkowski Fabjan. Jozue za kolędę dany... kazania dwoje. Kraków 1613.
Birk. Kaw. Birkowski Fabjan. Kawaler maltański. Kraków 1623.
Birk. Kaz. Birkowski Fabjan. Kazania obozowe o Bogarodzicy. Kraków 1623.
Birk. O. Birkowski Fabjan. O exorbitancjach kazania dwoje. Kraków 1632.
Birk. P. Birkowski Fabjan. Panu Bogu w Trójcy Św. jedynemu podziękowanie. Kraków 1621.
Boczył. Orator politicus abo wymowny polityk różne traktujący materje. Cum privilegio regio. Thorunii, J. Christian Laurer. Roku wymowy przedwiecznego słowa MDCXCIX. (Pod odezwą do drukarza podpisał się jako autor: Jakób Boczyłowicz).
Zawiera na str. 272—279: „Wymownego polityka ethyka dworska” i na str. 292—318 „Wymownego polityka przysłowia.”
Boeb. Boebel Theodor. Die Haus-und Feldweisheit des Landwirths. Die Kalendernamen, Bauernregeln, Sprichwörter u. s. w. in landwirthschaftlicher Beziechung. Nach den dem Königl. Landes Oekonomie — Kollegium von den landwirthschaftlichen Vereinen des Preussischen Staates erstatteten Berichten bearbeitet von... Mit einem Vorwort von Dr F. W. Luedersdorff. Berlin 1854.
Bohom. D. Bohomolec Jan. Djabeł w swojej postaci, r. 1773.
Bohom. K. Bohomolec Franciszek. Komedje. Warsz. 1772—75.
Bratk. Bratkowski Daniel. Świat po części przejrzany. Kraków 1697.
Brod. Maks. Brodowski Aleks. Maksymy księdza Baltazara Graciana, z francuskiego na polski język przetłumaczone przez... Sandomierz 1764.
Brud. Brudecki Zygmunt. Cztery rzeczy człowieka ostateczne. Poznań 1648.
Brück. Brückner A. Źródła do dziejów literatury i oświaty polskiej. Kazania średniowieczne. (Bibljoteka Warszawska, r. 1892 T. I).
Na str. 454 znajduje się kilka przysłów, znalezionych w rękopisach z r. 1407, 1446 i 1447.
Budn. Ap. Budny Bieniasz. Krótkich a węzłowatych powieści, które po grecku zową apoftegmata księgi III. ...Z rozmaitych a przedniejszych autorów zebrane, a teraz z nowu z przyczynieniem inszych powieści i nauk tychże filozofów i inszych trzeci raz wydano. W Lubczu, r. 1614 (data przedmowy).
Budn. Prz. Budny Bieniasz. Marka Tuliusa Cicerona księgi o przyjaźni. Wilno 1603.
Budn. St. Budny Bieniasz. Marka Tuliusa Cicerona księgi o starości. Wilno 1606.
Burl. Burleszki abo żarty dla poczciwych kompanów od Cadasylana Nowokreckiego, r. 1649.
Bystr. Bystroń Jan. O mowie polskiej w dorzeczu Stonawki i Łucyny w Księstwie Cieszyńskim napisał... Kraków 1885. Osobne odbicie z XII tomu Rozpraw Wydz. filolog. Akad. Umiej.
Na str. 77—78 zaw. „Przysłowia, sposoby wyrażania się i t. p.”
Bzow. Bzowski Abraham. Różaniec, Kraków 1606.
Cen. Gr. Cenôva Florjan, dr. (Wòjkasin ze Sławòséna). Zarés do gramatyki kaszébsko-slovjnskjè mòvé napjsêł é wédêł.... Poznań 1879.
Na str. 67—75, pomiędzy przykładami gramatycznemi jest wiele przysłów.
Cen. Kasz. Cenôva Florjan, dr. Skôrb kaszébsko-slovjnskjè mòvé... Védêł... Svjecè 1866—1868.
Na str. 1—25 zawiera: „Pjrszi tésąc kaszébsko-słovjnskich gôdk spjsêł stòreho kòvôla sin zé Sławòszéna.”
Cen. P. Cenôva Florjan, dr. (Wòjkasin ze Słavòséna). Sbjór pjesnj swjatovih, które lud słovjanskj v królestvje pruskjm spievacj lubj, vidał... Sesjt trzecj. Frantóvkj, Sętopórkj, Prosjbi na wesele i t. d. V Svjejcu nad Visłą 1878.
Na odwrotnej stronie okładki znajduje się kilka przysłów.
Chełch. Chełchowski S. Powieści i opowiadania z okolic Przasnysza. Dwie części. Warszawa 1889—90. (Bibljoteka „Wisły” T. III i VI).
Chleb. Chleb niezdrowy stacje żołnierskie z dóbr kościelnych, r. 1661.
Chleb. Wol. Chlebowski Wawrzyniec. Wolność złota korony polskiej nad inne pod słońcem narody. Kraków 1611.
Chmiel. At. Chmielowski Benedykt. Nowe Ateny albo akademja wszelkiej sciencji pełna. Lwów 1745. Część I.
Zawiera na str. 65 — 69: „Proverbia albo przysłowia wyborne, aby, ich czytając, czytelnik rozumiał i wiedział gdzie i kiedy zażyć.”
Chocisz. Tworzymir. Wyjaśnienia początku niektórych przysłów używanych w Wielkopolsce. Podług badań ludu skreślił... (Biblioteka Warszawska, r. 1864, T. I str. 263—293).
Tworzymir jest pseudonimem Józefa Chociszewskiego.
Chocisz. I. Tworzymir. Przysłowia ludu wielkopolskiego, zawierające spostrzeżenia na różne dni, miesiące i pory roku z ust ludu zebrał... (Bibljoteka Warszawska, r. 1864 T. III. str. 619—642).
Tworzymir jest pseudonimem Józefa Chociszewskiego.
Chrość. Chrościński Wojc. Stan. Job cierpiący, z dóbr i fortun wyzuty z łacińskiego na polskie wierszem przełożony przez... Warszawa 1755.
Chrość. Fars. Chrościński Wojc. Stan. Farsalia po polsku przetłumaczonego Lukana, r. 1690.
Chrość. Tr. Chrościński Wojc. Stan. Treny żałobne, r. 1709.
Chrość. Zab. Chrościński Wojc. Stan. Krótki zbiór duchownych zabaw ojczystym wierszem, r. 1711.
Ciekl. Ciekliński Piotr. Potrójny z Plauta. Zamość 1597 (w Bibl. Pisarzy polsk., wyd. Akad. Umiej. Krak. 1891).
Cik. Cikowski Stanisław. W sprawach celnych. Kraków 1602.
Cinć. Cinciała Andrzej, dr. Przysłowia, przypowieści i ciekawsze zwroty językowe ludu polskiego na Śląsku, w Księstwie Cieszyńskim. Zebrał... Cieszyn 1885.
Cinć. W. Cinciała Andrzej, dr. Pierwszy dodatek do przysłów ludu w księst. Cieszyńskiém zebrał... (Wisła, miesięcznik geograficzno-etnograficzny. Warszawa, r. 1888 (T. II) str. 306—312).
Comp. Med. Compendium medicum, t. j. krótkie zebranie chorób i ich istności, różności, przyczyn. Częstochowa 1707.
Cres. Crescentyn Piotr. Księgi o gospodarstwie. Kraków 1549.
Cud. Cud rzadki w świecie, że pijak przecie statkuje!... B. m. i. r. (około r. 1800).
Czahr. Rz. Czahrowski Adam. Rzeczy rozmaite, począwszy od r. 1588 do r. 1596. Lwów 1599.
Czahr. Tr. Czahrowski Adam. Treny. Poznań 1597.
Czap. Czapski Marjan, hr. Historja powszechna konia. Poznań 1874. Tomów 3.
W tomie drugim, poświęconym koniom polskim, jest mnóstwo przysłów i wyrażeń przysłowiowych, po całym tomie rozrzuconych.
Czarown. Czarownica powołana. Poznań 1639.
Czechow. W. Czechowicz Marcin. Wujek, t. j. krótki odpis na pisanie ks. Jakuba Wujka z Wągrowca, r. 1590.
Czecz. Czeczot Jan. Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny, niektóre przysłowia i idjotyzmy w mowie sławiano-krewickiej z postrzeżeniami nad nią uczynionemi. Wilno 1846.
Zawiera na str. 120—123: „Przysłowia polskie do świąt zastosowane.”
Czel. Czelakovsky Fr. L. Mudrosloví národu slovanského ve příslovích. Připojena jest sbírka prostonárodních cĕských pořekadel. Uspořádal a vydal... V Praze 1852.
Czel. P. Czelakovsky Fr. L. Všeslovanské počatečni čteni. Vydal... částka prvni. Z pisemnictvi polskeho. V Praze 1850.
Na str. 5—9 zaw.: „Přislovi,” na str. 9—16 „Rozličné připovidky.”
Czerń. Czerniecki St. Compendium ferculorum. Kraków 1682.
Czyt. niedz. Czytelnia niedzielna. Warszawa.
r. 1856 zawiera na str. 192, 264, 288, 296: „Przypowieści.”
r. 1857 zaw. na str. 216, 264, 272, 320: „Przysłowia” i na str. 312, 328, 360, 384: „Przypowieści.”
r. 1858 zaw. na str. 8, 24, 32, 104, 112: „Przypowieści;” na str. 136: „Zdania i przypowieści” i na str. 216, 280, 296, 320: „Przysłowia.”
Dachn. Dachnowski Jan. Wieczna żałoba, r. 1645.
Damb. Kaz. Dambrowski Samuel. Kazania. Podług egzemplarza toruńskiego z r. 1621. Lipsk 1728.
Damb. Taj. Dambrowski Samuel. Tajemna rada albo exorbitancje niektóre, r. 1624.
Dan. Daniecki Jan. Żałosne narzekanie korony polskiej. Kraków 1607.
Dar. Darowski Aleksander Weryha. Przysłowia polskie odnoszące się do nazwisk szlacheckich i miejscowości, spisał i objaśnił... Poznań 1874.
Dar. L. Darowski Jan Kazimierz. Lot gołębicy. Kalisz 1656.
Dar. W. Kartka do dziejów paremjografji polskiej przez L. Sowińskiego. (Wieniec. Pismo czasowe ilustrowane. Warszawa 1872, Nr. 11 str. 94—96).
Sowiński podał tutaj wyjątki z rękopisu A. W. Darowskiego, znajdującego się w Bibl. Ossolińskich.
Dąbr. Dąmbrowski Stanislao Thoma. Subsidium ad condiscendam sacram tum profanam eloquentiam plurimum deserviens. Selectissimas, phrases, sensus sententias, similitudines ex classicis authoribus collectas continens pro usu studiosae juventutis scholarum piarum. Varsaviae 1746.
Na końcu książki znajduje się 6 kartek nieliczb., obejmujących: „Przysłowia polskie zebrane do dyskursu służące.”
Demb. Dembowski Bron. Spis wyrazów i wyrażeń używanych na Podhalu jako uzupełnienie poprzednich zbiorów przez... Kraków 1891.
Djal. Djalog o kompozycji w. r. 1582.
Dmoch. Szt. Dmochowski Franciszek. Sztuka rymotwórcza. Warszawa 1788.
Dol. Czy mówisz po polsku? Sprichst du polnisch? oder polnischer Dolmetscher enthaltend polnisch-deutsche Gespräche, Redensarten und Vokabeln nebst gramatischen Andeutungen und Regeln über die Aussprache. 13 Auflage. Thorn 1884.
Na str. 167—170 zaw.: „Niektóre przysłowia;” na str. 181: „Sätze, an denen man die richtige Aussprache der Ausländer oder Zungfertigkeit auf die Probe Stellt;” np. chrząszcz brzmi...
Don. Gr. Aelii Donati vetustissimi grammatici elementa. Una cum explicatione polonica nunc primum in meliorem & faciliorem methodum redacta novisq. sententiis illustrata. Cracoviae 1786.
Na końcu książki znajduje się 15 stronic nieliczb. zaw.: „Proverbia. Wszystkim uczniom nie tylko w szkołach farnych, ale też w wyższych zostającym, do uczenia się bardzo potrzebne, do mówienia przy stołach i do różnych dyskursów służące.”
Dudź. Zab. Dudziński Michał, Zabawki poetyczne. Wilno 1782.
Dudź. Zb. Dudziński Michał. Zbiór rzeczy potrzebnych do wydoskonalenia języka. Wilno 1776.
Dykc. Dictionnaire des proverbes français et des façons de parler avec explication allemande, latine et polonaise a l’usage de la jeunesse.
Dykcjonarz przysłów francuskich i kształtniejszych mówienia sposobów z wykładem niemieckim, łacińskim i polskim dla zażywania młodzieży. Warszawa 1782. Tomów II.
Dysk. Dyskurs o zapłacie panom konfederatom ziemianina z ks. plebanem. B. m. i r.
Dzw. Dzwonowski Jan. Niepospolite ruszenie albo gęsia wojna. Kraków 1621.
Dzw. St. Dzwonowski Jan. Statut, t. j. artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne. B. m. i. r.
Elekc. Elekcji przyszłej warszawskiej przestroga szlachcica koronnego, r. 1587.
Eraz. Jęz. Roterdama Erazma Księgi, które zową język. Kraków 1542.
Ern. Ernesti Johannes. Polnisches Handbüchlein. Darinnen nebst denen Stamm - Vieldeutenden Sprüch-Vörtern auch allerhand täglich vorfallende Redens-Arten enthalten. Vor die Breslauische Polnische Schul verfertiget. Schweidnitz 1689.
Na str.... zaw.: „Polnische, deutsch erklärte Sprichwörter.”
Fac. Facecje albo żartowne i krotofilne powieści, r. 1650.
Falib. Dysk. Falibogowski Krz. Franc. Dyskurs o marnotrawstwie i zbytku korony polskiej, r. 1625.
Falib. Inc. Falibogowski Krz. Franc. Incursia tatarska, r. 1624.
Falis. Falisowski Krz. Grot. Juljusza Flora o początku i dziejach narodu rzymskiego. Kraków 1646.
Feder. Federowski Michał. Lud okolic Żarek, Siewierza i Pilicy, jego zwyczaje, sposób życia, obrzędy, podania, gusła, zabobony, pieśni, zabawy, przysłowia, zagadki i właściwości mowy. Zebrał i napisał... Warszawa 1888 i 1889. 2 tomy.
Tom II zawiera na str. 349—354; „Przysłowia okolicznościowe,” na str. 355—356: ”Porównania,” na str. 357: „Wykrzykniki” (są i przysłowia pomiędzy niemi), na str. 361—362: „Przysłowia rolnicze, wróżebne.”
Feder. rkp. Rękopis z przysłowiami zebranemi przez p. Michała Federowskiego.
Fiedl. Fiedler Robert. Bemerkungen über die Mundart der polnischen Niederschlesier. Ein Beitrag zur Kenntniss der polnischen Dialekte von... Breslau 1844.
Na str. 16 pisze: „Folgende Sprichwörter habe ich sehr oft gehört,” poczym przytacza kilkanaście przysłów.
Flor. Gamius. Flores trilingves ex viridariis lingvarum decerpti sive sententiae latino-germanico-polonicae, nec non proverbia, phrases & quic quid in dictis lingvis apte, facete, acute et erudite dictum ex lectione auctorum & usu loquendi observabatur in hunc libellum ceu corollam collecti & in gratiam juventutis & aliorum lingvarum harum in terris Prussiae maxime usitatarum, amatorum in lucem editi D. G. C. H. Gedani Typis Joh. Zach. Stolli. Anno 1702.
Fredr. Fredro Andrzej Maksym. Przysłowia mów potocznych albo przestrogi obyczajowe, radne, wojenne, na fawor polskiego języka, ku głębokiej uwadze czytelnika poważnego na widok podane przez wiernego ojczyźnie anonyma. Z poprawą i dokładem sta nowych przestróg od autorów świeżo podanych wtóre drukowanie. Kraków 1659.
— Toż z tyt.: Andrzeja Maximiliana Fredra kasztelana lwowskiego przysłowia mów potocznych albo... Z ostatnią przy nowych przestrogach poprawą i o naturach albo skłonnościach ludzkich dokładem. Kraków 1664.
— Toż z tyt.: Andrzeja Maximiliana Fredra powtórne przysłowia albo dokład przestróg dawniejszych, w pierwszym druku wydanych. (W dziele Franciszka Glinki: Zwierzyniec jednorożców z przydatkiem mów sejmowych, listów, pism... Lwów 1670).
— Toż z tyt: And. Max. Fredra kaszt. lwow. przysłowia mów potocznych, albo przestrogi obyczajowe, radne, wojenne. W Warszawie 1769.
— Toż. W Wilnie 1777.
— Toż. Przedrukowane podług edycji warszawskiej z r. 1769. Wrocław 1802.
— Toż. Wrocław 1809.
— Toż. Wydanie Kazim. Józ. Turowskiego. Sanok 1855.
— Toż. W Bibliotece ludowej polskiej. Paryż b. r. (przedmowa datowana w r. 1867). 2 tomiki. (Tom II z napisem: „wydanie drugie).”
Miejsca w „Księdze” cytowane odnoszą się do wydania paryskiego. Cyfra rzymska oznacza tom, arabska zaś numer kolejny przysłowia.
Frischb. Frischbier H. Preussische Sprichwörter und volksthümliche Redensarten. Gesammelt und herausgegeben von... Zweite vermehrte Auflage nebst Anhang enthaltend drei Gutachten über die erste Auflage des Werkes. Berlin 1865.
zaw. na str. 298—306: ...„Masurische Sprichwöorter.”
— Toż. Zweite Sammlung. Mit einem Glossar. Berlin 1876.
zaw. na str. 205—221: „Masurische Sprichwörter.”
Jedynka rzymska oznacza zbiór pierwszy, dwójka zaś zbiór drugi.
Furf. Facecje albo furfanterje dworskie, r. 1661.
Gam. Gamalski Serafin. Przestrogi duchowne. Poznań 1742.
Gaw. Dworz. Dworzanki. Kraków 1664.
Gaw. rkp. Rękopis własnoręczny Jana z Wielomowic Gawińskiego, znajdujący się w bibljotece uniwersytetu warszawskiego.
Wypisy dokonane zostały podług notatek z rękopisu tegoż przez Tymot. Lipińskiego porobionych, a znajdujących się w bibljotece ordyn. Krasińskich.
Gaw. Siel. Gawiński Jan z Wielomowic. Sielanka i różne nagrobki. Kraków 1650.
— Toż. Sielanki nowo napisane, r. 1668.
Jedynka rzymska oznacza wydanie pierwsze, dwójka — drugie.
Gem. Zawadzki Ignatio. Gemmae latinae ex magno eruditionis mari tam ligatae, quam solutae orationis authorum lectae ac per patrem Ignatium a S. Stanislao (Ignatio Zawadzki). Scholarum Piarum in usum publicum expositae. Varsoviae typ. Schol. Piarum. Anno unionis Divinae cum homine 1688.
— Toż. Iterata vero editione auctae. Varsaviae 1701.
— Toż. Tertia iterum editione reimpressae. Varsavine 1720.
— Toż. Wydanie czwarte przedrukowane. Varsaviae 1728.
Jedynka rzymska obok skrócenia oznacza wydanie z r. 1688; skrócenie zaś bez cyfry tej odnosi się do wydania z r. 1701.
Gilow. Gilowski Paweł. Wykład katechizmu kościoła chrześcjańskiego. Kraków 1579.
Gilow. Post. Gilowski Paweł. Postylla czyli kazania. Krak. 1583 (składające czwartą część postylli Grzegorza z Żarnowca).
Glicz. Or. Gliczner Erazmus. Oracja Isocratesa o sprawowaniu państwa na polskie przełożona. Kraków 1558.
Glicz. Wych. Gliczner Erazmus. Książki o wychowaniu dzieci. Kraków 1558.
Glin. Zwierz. Glinka Franciszek. Zwierzyniec jednorożców, r. 1668.
Glog. Gloger Zygmunt. Skarbczyk. Zabawy, gry, zagadki, żarty i przypowieści. Z ust ludu i ze starych książek zebrał... Warszawa 1885. (Okładka nosi datę 1886).
Na str. 54—78 zawiera: „Rozmaite przysłowia i przymówiska.”
— Toż. Wyd. drugie. Warszawa 1891.
Cytaty w „Księdze” odnoszą się do wyd. 1-go.
Gluź. Gluzinski Józef. Włościanie polscy uważani pod względem charakteru, zwyczajów, obyczajów i przesądów z dołączeniem przysłowiów powszechnie używanych, przez... (z rękopismu) (W dziele: Archiwum domowe do dziejów i literatury krajowej z rękopismów i dzieł najrzadszych zebrał i wydał Kaz. Wł. Wójcicki (Warszawa 1856, str. 392—576).
Na str. 561—576 znajdują się: „Przysłowia i przepowiednie ludowe różnie i w różnych okolicach używane.”
Głos. Głos obywatela dobrze ojczyźnie życzącego, r. 1788.
Gol. Wym. Golański Filip. O wymowie i poezji. Wilno 1788.
Gołub. Rep. Gołubski Jan z Prus. Replika na nowiny z Poznania, które minister jeden trefny tego roku rozsiał po Prusiech. Kraków 1614.
Gorcz. Gorczyn Piotr. Łzy świeżosmutne Podola utrapionego, r. 1618.
Gorzk. W. Gorzka wolność młodzieńcza albo odpowiedź na złote jarzmo małżeńskie. Kraków, (około r. 1672).
Gos. Zw. Gosiewski Wincenty Korwin. Zwierciadło nikomu niepochlebiające. Wilno 1665.
Gospod. Gospodarstwo jezdeckie, strzelcze i myśliwcze z doświadczenia N. N. szlachcica polskiego napisane r. P. 1600 a teraz świeżo z dozwolenia starszych do druku podane w Poznaniu r. 1690.
Gost. Ek. Gostomski Jakób. Ekonomja abo gospodarstwo ziemiańskie. Kraków 1588.
Gost. Gór. Gostkowski Wojciech. Góry złote przez... r. 1622.
Górn. Dworz. Górnicki Łukasz. Dworzanin. Kraków 1566.
Górn. Dz. Górnicki Łukasz. Dzieje w Koronie Polskiej z przytoczeniem niektórych postronnych rzeczy od r. 1538 do r. 1572. Kraków 1637.
Górn. Par. Górnicki Łukasz. Jana Barklajusza Paraenaesis t. j. napominania. Kraków 1628.
Górn. Roz. Górnicki Łukasz. Rozmowa polaka z włochem o wolnościach i prawach polskich. B. m. i r.
Górn. Rz. Górnicki Łukasz. Rzecz o dobrodziejstwach z Seneki wzięta. Kraków 1593.
Gr. Lat. Grammatica Latina a regulis quae captum discentium, remorantur repurgata usibusque juventutis, parvae Russiae in Academia Kijoviensi excolendae, qua Fieri potuit brevitate et perspecuitate accomodata. Typis S. Laurae Peczariensis sumptibus vero ejusdem Acadamiae. An. Dom. MDCCLXV. Mense Decembri.
Na str. 408—425 znajdują się: „Adagia selecta latinae polonaeque linguae studiosorum commodo.”
Grab. Przyp. Grabowski Ambr. Krótkie przypowieści dawnych polaków, czyli apoftegmata, anegdoty, odpowiedzi dowcipne i ucinki satyryczne, zdania moralne, opisy i porównania piękne i t. p. Z rzadkich dzieł i rękopismów ojczystych zebrane. W Krakowie nakładem Ambr. Grabowskiego księgarza (przedmowa nosi rok 1819).
Na str. 54—55 zawiera: „Przysłowia staropolskie z dziełka p. t. Kolęda dziecinna na rok 1775.”
Grab. Star. Grabowski Ambroży. Starożytności historyczne polskie, czyli pisma i pamiętniki do dziejów dawnej Polski; listy królów i znakomitych mężów, przypowieści, przysłowia i t. p. Z rękopismów zebrał i przydał żywoty uczonych polaków... Kraków 1840. 2 tomy.
W T. I na str. 369 — 380 znajdują się: „Przypowieści starych polaków (Apoftegmata). Z dawnych rękopismów;” na str. 385 — 387: „Memorjale ku pamięci dobremu człeku” (Z rękopisu w. XVIII); na str. 389—390: „Przysłowia;” na str. 391: „Zdania, myśli i przysłowia. Z rękopismów;” na str. 392: „Przysłowia i porównania z dzieła kardynała Stan. Hoziusza” (Księgi o jasnym i szczerym słowie Bożym etc. B. m. r. 1562).
Grajn. Grajnert Józef. Zapiski etnograficzne z okolic Wielunia i Radomska (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej T. IV. Kraków 1880, str. 186—261).
Na str. 194 znajdują się: „Wyrażenia i przysłowia.”
Groch. Pis. Grochowski Stanisław. Wiersze i insze pisma co przebrańsze. Kraków 1607.
Groch. Zab. Grochowski Stanisław. Niebieskie na ziemi zabawy albo bogomyślne rymy. Kraków 1611.
Grodz. Popr. Grodzicki Stanisław. O poprawie kalendarza kazanie dwoje. Wilno 1589.
Grodz. Sakr. Grodzicki Stanisław. O jednej osobie w używaniu Sakramentu Ciała Pańskiego w kościele Bożym zwyczajnej. Kazań sześć. Wilno 1589.
Grzegorzk. Grzegorzkowic Piotr. Wizerunek utrapionej rzeczypospolitej i naprawa Piotra Grzegorzkowica z ksiąg Stanisława Orzechowskiego wzięta. W Dobromilu 1612.
Gustaw. Gustawicz Bronisław. Podania, przesądy, gadki i nazwy ludowe w dziedzinie przyrody zebrał... Część I-sza. Zwierzęta. Kraków 1881. (Odbitka z T. V Zbioru wiadomości do antropologji krajowej).
— Toż. Część II. Rośliny. Kraków 1882. (Odbitka z T. VI Zbioru wiadomości do antropologji krajowej).
Jedynka rzymska odnosi się do części pierwszej, dwójka zaś do drugiej.
Gwagn. Kron. Gwagnin Aleks. Kronika Krak. 1611 (ze zbioru dziejopisów Bohomolca).
Hadź. Hadziejowicz Krzysztof. Lilje woniejące klejnotów ojczystych. Wilno 1680.
Harm. Harmonja żałobna na pogrzeb IMJana Haraburdy. Wilno 1613.
Haur. Ek. Haur Jak. Kaź. Ekonomja ziemiańska generalna. Kraków 1675.
Haur. rkp. Haur Jak. Kaź. Mercurius polski z dobremi nowinami, wesołemi awizami, wierszem opisany. Kraków 1697.
Jestto rękopis, z którego wypisy porobił już Tymot. Lipiński dla swego zbioru. Wypisy te znajdujące się w Bibliot. Ordyn. Krasińskich zużytkowałem dla „Księgi.” Rękopis Haura znajduje się obecnie prawdopodobnie w Bibl. Cesarskiej w Petersburgu.
Herb. N. Herbest Benedykt. Nauka prawego chrześcjanina. Kraków 1566.
Herb. Prodr. Herbest Benedykt. Prodromus albo goniec. Kraków 1571.
Hilf. Hilferding Aleks. Остатки славянъ на южномъ берегу Балтійскаго моря. Petersburg 1862.
Hip. Hippika, t. j. o koniach księgi. Kraków 1647. (Przedruk z dzieła Krzysztofa Moniwida na Dorostajach wydanego w r. 1603).
Hist. Kl. Historja Klotyldy z Tybolem przetłumaczona z francuskiego r. 1799.
Hor. Horain Juljan. Chwile stracone. Wilno 1857.
Na str. 129—146 zawiera: „Fizjologja przysłów.”
Hor. Sat. Horacjusza satyry. Wilno 1784.
Hos. Hosius St. Księgi o jasnym a szczerym słowie Bożym przez... łacińskim językiem napisane a teraz na polski przełożone. Kraków 1562.
Hup. Huppen Apolinary. Przysłowia gospodarskie, jako wyjątek z dokładnego zbioru Apolinarego Huppena, wynoszącego przeszło 4000 przysłowiów. (Rozmaitości. Pismo dodatkowe do Gazety Lwowskiej. Lwów 1843, na str. 350).
J. Kochan. Fr. Kochanowski Jan. Fraszki. Kraków 1584.
J. Kochan. Fragm. Kochanowski Jan. Fragmenta abo pozostałe pisma. Kraków 1629.
J. Kochan. Koch. Kochanowski Jan. Jan Kochanowski. Kraków 1585.
J. Kochan. Ps. Kochanowski Jan. Psałterz Dawidów. Kraków 1629.
Jabł. Buk. Jabłonowski Stanisław. Pamiętne uprowadzenie wojska z cieśniny Bukowińskiej, r. 1745.
Jabł. Ez. Jabłonowski Jan. Ezop nowy polski, t. j. życie Ezopa filozofa. Lipsk 1731.
Jabł. Ost. Jabłonowski Aleksander. Ostafi po polsku, Eustachius po łacinie. Lwów 1751.
Jabł. rkp. Jabłonowskiego rękopis, znajdujący się w cesarskiej bibljotece publicznej w Petersburgu p. t. „Politica włoska,” r. 1715.
Jach. P. Jachowicz Stanisław. Pomysły do poznania zasad języka polskiego. Warszawa 1858.
Na str. 48 i 126 pomiędzy przykładami znajduje się kilkanaście przysłów o chłopach i kilka gospodarskich od miesięcy.
Jach. rkp. Rękopis z przysłowiami zebranemi przez Stanisława Jachowicza, składający się z kilkunastu tomów kartek, kajetów i t. p. Obecnie w części własność Bibljoteki Akademji Umiej. w Krakowie, w części zaś Bibljoteki p. Ignacego Bernsteina w Warszawie.
Jagod. Jagodyński J. J. Grosz, r. 1620.
Jagod. Maszk. Jagodynski J. J. Maszkary mięsopustne i powszechne. Kraków b. r.
Jagod. P. Jagodyński J. J. Pieśni katolickie nowo reformowane. Kraków 1695.
Jagod. Wyb. Jagodyński J. J. Wybawienie Rugiera z wyspy Alcyny. Kraków 1628.
Jakub. Ez. Jakubowski Wojciech. Bajki Ezopa. Warszawa 1774.
Jan. N. Januszowski Jan. Nauka umierania chrześcjańskiego. Kraków 1604.
Jaśk. Pol. Jaśkiewicz Mikołaj. Polityk chrześcjański albo przestrogi i uwagi chrześcjańsko-polityczne. Warszawa 1757.
Jellin. Jellinek Ad., d-r. Der jüdische Stamm in nichtjüdischen Sprichwörtern. I und II Serie. Wien 1881—2.
Jeż. Jeżowski Wł. Stan. Ekonomja albo porządek zabaw ziemiańskich według czterech części roku wydany. Kraków 1648.
Józ. Józef do Egiptu od braci przedany, r. 1745.
Jurk. Jurkowski Jan. Chorągiew Wandalinowa. Kraków 1607.
Jusz. J(uszyński) M. H. Rymy i proza. Kraków 1787.
Kal. Ciesz. Kalendarz Cieszyński na r. 1860 dla katolików i ewangielików. W Cieszynie. (Bibl. Warsz. r. 1861 T. III, str. 674 — 680).
zaw.: „Przypowieści i przysłowia gospodarskie.”
Kal. Ew. Gerss M. Kalendarz królewsko-pruski-ewangielicki. Ułożył go i wydał... w Lecu mieszkający. Królewiec.
r. 1877, 1878, 1879, 1880, 1881, 1882, 1883, 1884, 1885, 1887, 1888, 1890, 1891 zawierają w części kościelno-astronomicznej przysłowia i przestrogi gospodarskie.
Kal. Jan. Janicki Stanisław. Kalendarz domowy i gospodarski wydawany przez...., wydawcę w latach poprzednich kalendarza znanego pod nazwiskiem: Kalendarz Gałęzowskiego. Warszawa.
roczniki 1837 (na str. 65 — 66), 1838 (na str. 70—72), 1840 (na str. 35), 1844 (na str. 52 — 53), r. 1845 (na str. 50) zawierają: „Dawne przypowieści i przysłowia.”
Kal. Jaw. Jaworskiego Jana Kalendarz astronomiczno gospodarski. (Od r. 1865 Jana Jaworskiego Kalendarz polski ilustrowany) Warszawa.
r. 1855 zawiera na str. 161—165: „Zdania, myśli i przysłowia.”
r. 1856 zaw. na str. 72—73: „Myśli, zdania, maksymy i przysłowia zawarte w wyrazach: lepiej, lepszy, lepsza, lepsze. Wyjątek z ogólnego zbioru przez A. B. dokonanego.” (Adama Bartoszewicza) i na str. 82—84 „Staropolskie przypowieści.”
r. 1857 zaw. na str. 174—176: „Przysłowia tyczące się świąt przez ś. p. Lipińskiego.”
r. 1858 zaw. na str. 83—87: „Przysłowia tyczące się świętych ś. p. Lipińskiego.”
r. 1859 zaw. na str. 166—167: „Przysłowia tyczące się świętych ś. p. Lipińskiego” (ciąg dalszy).
r. 1860 zaw. na str. 160 — 162: „Przysłowia tyczące się świętych ś. p. Lipińskiego” (dokończenie).
r. 1861 zaw. na str. 160 — 162: „Zdania, myśli i przysłowia. Wypis z ogólnego zbioru przez A. B. dokonanego” (Adama Bartoszewicza) i na str. 126—131 „ Przysłowia narodowe przez K. Wł. Wójcickiego.”
r. 1862 zaw. na str. 158 — 162: „Mozajka ze zdań, maksym i przysłów z pisarzy polskich porządkiem abecadłowym przez A. B. ułożona (Adama Bartoszewicza).”
r. 1865, 1867, 1868, 1869 zaw. w części astron.-kościelnej: „Przysłowia gospodarskie.”
r. 1877 zaw. na str. 128—134: „Stare przysłowia gospodarskie, doroczne i meteorologiczne. Zebrał Z. Gloger.”
Kal. Pozn. Nowy kalendarz poznański, polski-katolicki w Poznaniu. Poznań.
r. 1876 zawiera kilkanaście przysłów.
r. 1877 i 1878 zawierają w części kościelno-astron. przysłowia gospodarskie.
Kal. R. Kalendarz polski, ruski i gospodarski dla W. Ks. Poznańskiego na r. 1843. Poznań.
zawiera na str. 22 — 23 „Kalendarz chłopski,” w którym między innemi przepowiedniami są i niektóre przysłowia gospodarskie.
Kal. S. Sierp-Polaczek. Kalendarz katolicko-polski z „Noworocznikiem” napisanym, zebranym i wydanym przez... Toruń.
r. 1872 zawiera w części kościelno-astronomicznej na każdej stronicy po jednym przysłowiu gospodarskim. W „Noworoczniku zaś na str. 97: „Niektóre przysłowia prawdowia.”
r. 1873 zawiera w części kościelno-astronomicznej na każdej stronicy po jednym przysłowiu gospodarskim; na str. 97—98: „Na każdy miesiączek u nas wróżb z tysiączek, Tu zaś z główki biednej, tylko coś po jednej” poczym następuje kilkanaście przysłów gospodarskich od świąt i świętych. Wreszcie na str. 99 „Noworocznika” są „Nowe przysłowia-prawdowia.”
r. 1875 zaw. na każdej stronicy części kościelno-astron. kalendarza po jednym przysłowiu.
r. 1877 zawiera po jednym przysłowiu na każdej stronicy części kościelno-astronomicznej i w „Noworoczniku” na str. 125 — 127: „Przysłowia gospodarskie i guślarskie na dni świąteczne i dni świętych.”
Kal. S. X. Skrócenie to odnosi się do „Noworocznika,” zawartego w kalendarzu „Sierp-Polaczka,” a zaopatrzonego w oddzielną paginację. Por. Kal. S.
Kal. Str. Strąbskiego Stanisława kalendarz czyli rocznik na r.... Warszawa.
r. 1851 zaw. na str. 107—112: „Przysłowia, przypowieści i sposoby mówienia od imion, zebrał Tymoteusz Lipiński.”
r. 1856 zaw. na str. 147—150: „Przezwiska dawane ludziom w niektórych okolicznościach przez Antoniego Wieniarskiego” (zawiera i niektóre przysłowia).
Kal. Ungra. Ungra Józefa Kalendarz Warszawski popularno-naukowy. Warszawa.
r. 1852 zawiera na str. 24—31: „Kalendarz gminny z prognostykami o urodzajach” i na str. 62—67: „Kobieta ze złej i dobrej strony [...][1]żana, w zdaniach i przysłowiach wystawiona przez A. Bartoszewicza.”
r. 1853 zaw. na str. 12—14: „Słówko o przysłowiach polskich przez K. Wł. Wójcickiego” i na str. 69 — 71: „Przysłowia i zdania z rękopismu A. Bartoszewicza.”
r. 1854 zaw. na str. 90 — 93: „Przysłowia i zdania.”
r. 1855 zaw. na str. 102—105: „Alfabet ze zdań i przysłów ułoż. przez Adama Bartoszewicza.”
r. 1856 zaw. na str. 114—119: „Pies i wilk w zdaniach i przysłowiach, w porządku abecadłowym ułożonych, wystawiony. Wyimek ze zbioru A. B.” (Adama Bartoszewicza).
r. 1858 zaw. na str. 38 — 40: „Bóg w zdaniach, przysłowiach, maksymach i treściwych myślach, ułożonych w porządku abecadłowym, przez Adama Bartoszewicza. Wyimek ze słownika przysłów.”
r. 1860 zaw. na str. 54 — 58: „Starodawny szlachcic polski przez K. Wł. Wójcickiego” (artykuł ten zawiera i niektóre stare przypowieści) i na str. 70—72: „Alfabet ze zdań, maksym i przysłowiów przez A. B. ułożony. Wyjątek z ogólnego zbioru jego” (Adama Bartoszewicza).
r. 1861 zaw. na str. 78—81: „Wypis ze słownika zdań, maksym i przysłowiów przez A. B. ułożony w porządku abecadłowym” (Adama Bartoszewicza).
r. 1862 zaw. na str. 75—79: „Bukiet na niwie polskiej zebrany i w porządku abecadłowym ułożony, obejmujący zdania, maksymy i przysłowia przez A. B.” (Adama Bartoszewicza).
r. 1863 zaw. na str. 96 — 105: „Kalendarz ludowy K. Wł. Wójcickiego. Wyjątek z drugiego wydania „Przysłów narodowych.”
r. 1864 zaw. na str. 116 — 118: „Wiązka z przypowieści, maksym i zdań oraz przysłów zebranych na ojczystym polu, ułożona w porządku alfabetycznym przez Mateusza Kupańskiego z pod Kupiszek.”
r. 1893 zaw. na str. 48: „Staropolskie przysłowia i przypowieści.”
Kal. Wildta. Wildta Juljusza Kalendarz powszechny. Kraków.
r. 1853 zawiera w części kościelno-astronomicznej: „Kalendarz przysłowiowy i wróżbiarski.”
r. 1854 zaw. w części kościelno-astronomicznej: „Kalendarz przysłowiowy i wróżbiarski i „Przestrogi, zwyczajniki dawne.”
r. 1855 zaw. na pierwszej stronicy: „Przysłowia.”
Kaliszanin. Ad... Do przysłów z ziemi kaliskiej, przez... (Kaliszanin, gazeta miasta Kalisza i jego okolic, r. 1888 Nr 64, 63, 65, 66 i 67).
Kam. Kamień świadectwa wielkiego w Koronie Polskiej przez jednego szlachcica polskiego wydany r. 1668.
Kam. K. Kamiński Mścisław. Kobieta, miłość i małżeństwo, czyli zbiór zdań, myśli i epigrammatów najsławniejszych pisarzy, poetów i filozofów o kobiecie, dziewicy, mężatce, przyjaciółce, oraz o miłości i małżeństwie. Zebrał i ułożył... Dzieło pośmiertne. Warszawa 1873.
Kanc. Kancjonał, t. j. pieśni chrześcjańskie. Toruń 1595.
Karcz. Karczewski Jan. Przestrożnik na sejm elekcyjny w r. 1587.
Karł. Karłowicz Jan. Przyczynek do zbioru przysłów, piosenek, ucinków i przypowieści od nazw rodowych i miejscowych, r. 1879. (Osobna odbitka z Dwutygodnika naukowego).
Karnk. Kat. Karnkowski Stan. Katechizm rzymski. Kalisz 1603.
Karnk. Sent. Karnkowski Stan. Sententia, r. 1593.
Karp. Zab. Karpiński Fr. Zabawki wierszem i prozą. Warszawa 1786.
Kiers. Kaz. Kiersnicki. Atanazy. Kazanie r. 1723.
Kisz. Kaz. Kiszka Leon. Kazania i homilie męża Bożego. Supraśl 1714.
Kleom. Kleomira albo igrzysko fortuny. Warszawa 1754.
Klon. Flis. Klonowicz Seb. Fab. Flis, t. j. spuszczanie statków Wisłą, r. 1595.
Klon. Wor. Klonowicz Seb. Fab. Worek Judaszów, t. j. złe nabycie majętności. Kraków 1603.
Kluk. Rośl. Kluk. Roślin potrzebnych utrzymanie. Warszawa 1777.
Kluk. Zw. Kluk. Zwierząt domowych i dzikich hist. nat. Warszawa 1779—80.
Kłod. Kłodziński Maciej. Wizerunek łaski Bożej, z włoskiego na polski przez... przełożony. Kraków 1587.
Kmit. Pr. Kmita Achacy. Proces sprawy bocheńskiej z żydami. B. m. i r.
Kmit. Tal. Kmita Achacy. Talmud albo wiara żydowska. Kraków 1610.
Kmit. Tr. Kmita Achacy. Treny, r. 1588.
Knap. Knapski Grzegorz. Thesauri polono-latino-graeci Gregorii Cnapii e Societate Jesu. Tomus Tertius. Continens Adagia Polonica selecta & sententias morales ac dicteria faceta honesta, latine & graece reddita. Quibus praesertim obscurioribus, addita est lux & interpretatio ex variis auctoribus ac multiplex eruditio passim inspersa. Cum gratia & privilegio S. R. M. Cracoviae Typis Francisci Caesarii. Anno MDCXXXII.
Kniaźń. Erot. Kniaźnin Franc. Djon. Erotyki. Warszawa 1779.
Kniaźń. Poez. Kniaźnin Franc. Djon. Poezje. Warszawa 1787—88.
Kochow. Epigr. Kochowski Wespazjan. Epigramata polskie, po naszemu fraszki. Kraków 1674.
Kochow. Niepr. Kochowski Wespazjan. Niepróżnujące próżnowanie ojczystym rymem na lirica i epigramata polskie rozdzielone i wydane. Kraków 1674.
Kolb. Kolberg Oskar. Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Przedstawił... Serji 23.
Prócz mnóstwa przysłów, rozsianych po tekście całego dzieła, zawierają jeszcze niektóre tomy specjalne zbiorki przysłów, lub artykuły im poświęcone, a mianowicie:
Ser. I Sandomierskie. Warsz. 1865 (uważana zazwyczaj za II-gą, za I-szą zaś poczytują się wydane w r. 1857 „Pieśni ludu”), zaw. na str. 245—246 kilka przysłów ludowych.
Ser. III Kujawy (Warsz. 1867), zaw. na str. 197—202': „Przysłowia. Zdania. Zagadki;” na str. 202: „Przysłowia, tyczące się dni i pór gospodarczych;” na str. 202 — 203: „Przysłowia o wsiach (miejscowe).”
Ser. IV Kujawy (część II. Warsz. 1867) zawiera na str. 266 przypisek do przysłów zamieszczonych na str. 202 Serji III-ej.
Ser. V Krakowskie (część I. Kraków 1871) zawiera na str. 25 — 28: „Przysłowia, wyrażenia.”
Ser. VIII Krakowskie (część IV. Krak. 1875) zaw. na str. 249—273: „Przysłowia i zdania;” na str. 273—274: „Przysłowia, wyjęte z książki Gorzka wolność młodzieńcza albo odpowiedź na złote jarzmo małżeńskie i t. d., wyd. około roku 1672 w Krakowie; na str. 274—283: „Przysłowia, przypowieści i sposoby mówienia od imion. Z kalendarza krakowskiego z r. 1857—8 zebrane przez dra Jana Radwańskiego;” na str. 284—288: „Przysłowia i wróżby gospodarcze;” na str. 289: „Przysłowia, dotyczące miejscowości.”
Ser. XV W. Ks. Poznańskie (część VII. Kraków 1882) zaw. na str. 6—7: „Bożyszcza w przysłowiach;” str. 165—175: „Przysłowia do wyobrażeń i wierzeń miejscowych przywiązane;” na str. 182—184 przypisek do przysłów o bożyszczach; na str. 320 kilka przysłów wielkopolskich.
Ser. XVII Lubelskie (część II. Kraków 1884) zaw. na str. 166 — 177: „Przysłowia i przepowiednie ludowe różne i w różnych okolicach używane;” na str. 177—178: „Przysłowia otrzymane w Lublinie r. 1868;” na str. 214 — 218: „Zwroty mowy i wyrażenia.”
Ser. XXIII Kaliskie (część I. Kraków 1890) zaw. na str. 255: „Przysłowia.”
Kolb. Ch. Kolberg Oskar. Chełmskie. Obraz etnograficzny. Skreślił.... T. I Krak. 1890. T. II Z materjałów pośmiertnych wydał dr. J. Kopernicki. Kraków 1891.
T. II zaw. na str. 72—79: „Przysłowia i zdania przysłowiowe;” na str. 172—173: „Przysłowia gospodarcze.”
Kolb. M. Kolberg Oskar. Mazowsze. Obraz etnograficzny. Skreślił.... Tomów 5. Kraków 1886—1890.
T. I zaw. na str. 16—17: „Przysłowia i zdania, dotyczące Warszawy.”
Kolb. P. Kolberg Oskar. Pokucie. Obraz etnograficzny. Tomów 4. Kraków 1883—89.
Kołak. Pow. Kołakowski Jacenty. Powab wojenny na Turka. Kraków 1621.
Kołak. Wiek. Kołakowski Stanisław. Wiek ludzki r. 1584.
Kołudz. Kołudzki August. Tron ojczysty, albo pałac wieczności monarchów, książąt i królów polskich. Poznań 1707.
Komor. Dekl. Komorowski Zygmunt. Deklaracja złotej wolności. Lwów 1632.
Konsol. Konsolacja filozofji Boecjusza. Warszawa 1738.
Kont. Konterfekt prawdziwej złotej wolności. Kraków 1607.
Kopcz Gram. Kopczyński Onufry. Gramatyka języka polskiego. Dzieło pozgonne. Warszawa 1817.
Na str. 155—159 znajdują się: „Przysłowia polskie, jako przykłady przenośni.”
Kopern. Kopernicki J., dr. Spostrzeżenia nad właściwościami językowemi w mowie górali bieskidowych, z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich, opisał.... (Osobne odbicie ze Sprawozdań Akad. Umiej.). Kraków 1875.
Kor. P. Korona polska bardzo smutna. Kraków 1607.
Korcz. Djal. Korczewski Wit. Rozmowy polskie łacińskim językiem przeplatane. Kraków 1553. (w Bibljot. pisarzy polskich. Krak. 1889).
Kosz. Cyc. Koszutski Stanisław. O powinnościach wszech stanów ludzi Marka Tuliusza Cycerona księgi troje na język polski przełożone. Wilno 1583.
Kosz. Lor. Koszutski Stanisław. Reinharda Lorichjusza księgi o wychowaniu. Kraków 1558.
Koś. Kosiński Władysław, dr. Materjały do etnografji górali bieskidowych zebrał....(w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej, T. VII Kraków 1883, str. 3—105).
Na str. 99—105 znajdują się: „Przysłowia.”
Kotf. Kotficki Benedykt. Lech polski, albo wolnego i złotego narodu polskiego początki. Lwów 1751.
Kras. Ehrenberg G. Wykład bajek Krasickiego wraz z tekstem tychże. Do tego dołączony przedruk łacińskiego przekładu bajek i przypowieści przez Merwarta. Kraków 1871.
Na str. 223 — 228 znajdują się: „Zdania i przysłowia wyjęte z bajek Krasickiego.”
Kras. List. Krasicki Ignacy. Listy i pisma różne. Warszawa 1786.
Kras. Sat. Krasicki Ignacy. Satyry. Warszawa 1779.
Kras. Syn. Krasiński Stanisław, Biskup. Słownik synonimów polskich. Kraków 1885. 2 tomy.
Krasz. Kraszewski K. Przysłowia i zwyczaje gospodarskie zebrane przez..., ułożone przez J. I. Kraszewskiego a powtórzone w niniejszym kalendarzu (w Kalendarzu gospodarskim J. I. Kraszewskiego. Drezno 1870, str. 3—29).
Krem. Kremer A., dr. Słowniczek prowincjonalizmów podolskich ułożony w Kamieńcu podolskim w r. 1863. Kraków 1870. (Osobne odbicie z Roczn. Tow. Nauk. krakowskiego).
Krom. Kron. Kromera Marcina Kronika. Kraków 1611.
Ks. Pleb. Ksiądz pleban. Warszawa 1786.
Kucz. Kuczborski Walenty. Katechizm albo nauka wiary. Kraków 1568.
Kuczw. Rel. Kuczwarewicz Marcin. Relacja ekspedycji Zbaraskiej przeciw Chmielnickiemu. Lublin 1650.
Kulig. Dem. Kulikowski Mat. Ign. Demokryt śmieszny. Wilno 1699.
Kulig. Her. Kuligowski Mat. Ign. Heraklit chrześcjański. Warszawa 1694.
Kulig. Król. Kuligowski Mat. Ign. Królewic indyjski w polski strój przybrany. Kraków 1688.
Kwiatk. Wych. Kwiatkowski Marcin. Książeczki o poczciwym wychowaniu dziatek. Królewiec 1564. (w Bibljot. pisarzy polskich. Krak. 1889).
L. Hist. Leopolita Gabrjel. Historja o Jonaszu. Lwów 1618.
L. Ks. Leopolita Gabrjel. Księgi ćwiczenia ckrześcjańskiego. Lwów 1619.
L. Przys. Leopolita Gabrjel. Przysmaki duchowne, r. 1619.
L. Wąż. Leopolita Gabrjel. Wąż miedziany. Lwów 1618.
Langie, Św. Langie Karol. Świętojanka. Noworocznik gospodarski. Kraków 1842.
Na str. 126—132 zawiera: „Gminne wróżebne przypowieści o zmianach powietrza w ciągu roku. Zebrał wydawca.”
Latos, Kom. Latos Jan. Kometa. Kraków 1596.
Lech. Zbiór niektórych przysłów używanych w Wielkopolsce. (Lech. Tygodnik ilustrowany, poświęcony nauce, sprawom słowiańskim i rozrywce. Redaktor Józef Chociszewski, r. I. Poznań 1878, str. 279—280 i 287—288; 295—296 i 311).
Lek. D. Lekarstwo duszne a przyprawienie myśli człowieczej ku śmierci. Powtóre w drukarni wytłoczone r. 1551.
Lek. Rz. Lekarstwo na uzdrowienie rzplitej. Kraków 1649.
Lem. Lemka Jerzy. O rzeczypospolitej, jej różnych kształciech, r. 1608.
Leop. P. Leopolita Jan. Biblja. Kraków 1561.
Leszcz. Cl. Leszczyński Samuel. Classicum nieśmiertelnej sławy wodzów koronnych. Kraków 1674.
Leszcz. Gł. Leszczyński Stanisław. Głos wolny wolność ubezpieczający, r. 1733.
Leszcz. Hist. Leszczyński Stanisław. Historja starego i nowego Testamentu. Nancy 1761.
Lib. Hor. Libicki Jan. Horatius Flaccus, przekładania.... Kraków 1647.
Lib. Sen. Libicki Jan. Sen żywota ludzkiego. Kraków 1647.
Liber. Liberiusz Jacek. Gospodyni nieba, ziemie N. M. P. Kraków 1650.
Lin. Linowski Łukasz. Djalog albo rozmowa flisa z cursorem. Kraków 1611.
Linde. Linde M Sam. Bog. Słownik języka polskiego. Wydanie II. Lwów 1854 — 1860. 6 tomów.
Lip. G. Lipiński Tymoteusz. Przysłowia i wyrażenia od gór i rzek, zebrał.... (Bibljoteka Warszawska r. 1853, T. II. str. 52—61.)
— Toż. W osobnej odbitce.
Lip. Jaw. ob. Kal. Jaw. r. 1857 i nast.
Lip. M. Lipiński Tymoteusz. Przysłowia i wyrażenia od miast i wsi, zebrał.... (Bibljoteka Warszawska r. 1852, T. IV. str. 236—274).
— Toż. W osobnej odbitce.
Lip. P. Lipiński Tymoteusz. Przysłowia i przypowieści od nazw panujących. (Bibljoteka Warszawska r. 1856, T. I. str. 57—66).
— Toż. W osobnej odbitce.
Lip. rkp. Lipiński Tymoteusz. Słownik, zawierający przysłowia, przypowieści, zdania i sposoby mówienia, ułożył.... Z godłem: Dorywczemu, a nie poważnemu czytaniu praca moja służy.
Jest to rękopis, składający się z dwudziestu przeszło grubych zeszytów w małej 4-ce i wielu notatek. Obecnie własność Bibljot. Ord. Krasińskich w Warszawie. Wyjątki z niego drukowane były w Bibljotece Warszawskiej. (r. 1852, 1853, 1856 i in.), a także w wielu pismach i kalendarzach warszawskich.
Lip. Str. ob. Kal. Str. r. 1851.
Lis. T. Lisiecki Andrzej Trybunał główny koronny siedmią splendory oświecony. Kraków 1638.
Liwocz. Liwoczanin. Kalendarz rolniczo-gospodarski, jako lico jednej części Podgórza nam odsłaniający, na r. 1851. Lwów.
Zawiera w części kościelno-astron.: „Praktyki i przysłowia gospodarzy Liwocza.”
Lom. Lompa Józef. Przysłowia i mowy potoczne ludu polskiego na Szląsku, zebrał.... W Bochnii 1853.
Lot. Darowski Jan Kaź. Lot gołębicy. Kalisz 1665. Por. Dar. L.
Lub. Lubicz Rafał. Przysłowia, wyrażenia przysłowiowe, przypowieści, ucinki i piosenki od nazw miejscowych ziemi kaliskiej. Przyczynek do paremiografji polskiej, podał.... (Kaliszanin, gazeta miasta Kalisza i jego okolic, r. 1888, Nr. 55 i 56).
Lub. rkp. Zbiory rękopiśmienne p. Rafała Lubicza (Hieronima Łopacińskiego).
Lubom. Adv. Lubomirski Stanisław. Adverbia moralne. Warszawa 1714.
Lubom. Eccl. Lubomirski Stanisław. Ecclesiastes, po hebrajsku nazwany Koheleth. Warszawa 1706.
Lubom. Pr. Lubomirski Stanisław. Próżność i prawda. Toruń 1705.
Lubom. R. Lubomirski Stanisław. Rozmowy Artaxesa i Ewandra, r. 1683.
Lubom. Tob. Lubomirski Stanisław. Tobjasz wyzwolony, r. 1683.
Lubr. Hincza Hieronim. Lubrański wskrzeszony. Poznań 1618.
Łapcz. Łapczyński Antoni. Majestat Polski, r. 1739.
Łącz. Łącznowski Jakób. Nowe zwierciadło modne dzisiejszego stroju, r. 1678.
Łepk. Łepkowski Józef. Przegląd krakowskich tradycji, legend, nabożeństw, zwyczajów, przysłów i właściwości, podał.... Kraków 1866.
Na str. 62—67 mieszczą się przysłowia, dotyczące Krakowa.
Łepk. Kr. Łepkowski Józef. O zabytkach Kruszwicy, Gniezna i Krakowa oraz Trzemeszna, Rogoźna.... Sprawozdania i studja.... Kraków 1866.
Łepk. N. Łepkowski Józef. Notatki z podróży archeologicznej. (Gazeta Warszawska, r. 1854, Nr. 273).
Łos. Dźw. Łoski Piotr Fran. Al. Dźwięk na wdzięk Opatrzności Boskiej. Warsz. 1727.
Łysk. Łyskowski Ignacy. Pieśni gminne i przysłowia ludu polskiego w Prusach Zachodnich zebrane przez.... Brodnica 1854.
Na str. 55—66: „Przysłowia.”
Maciej. Pam. Maciejowski Wacł. Aleks. Pamiętniki o dziejach, piśmiennictwie i prawodawstwie słowian, jako dodatek do historji prawodawstw słowiańskich przez siebie napisanej, wydał.... W Petersburgu i Lipsku 1839. 2 tomy.
T. II zawiera na sir. 79 — 84: „Uczoność, mądrość, przysłowia.”
Maciej. Piśm. Maciejowski Wacł. Aleks. Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830. Z rękopisów i druków zebrawszy, w obrazie literatury polskiej historycznie skreślonym, przedstawił.... Warszawa 1851—1852. 3 tomy.
T. II zawiera na str. 142—154: „Historyczny rozwój przysłowiów ludu.”
Macz. Prz. Maczuski Andrzej. O przyjaźniach i przyjaciołach pismo wydał.... Dobromil (około roku 1611—16).
Mał. rkp. Małecki Ignacy. Rękopis z r. 1721.
Wypisy poczyniłem według rękopisu Tymot. Lipińskiego, znajdującego się obecnie w Bibljot. Ord. Krasińskich, a w którym zużytkowany jest rękopis Małeckiego.
Man. Manelle duchowne, albo porządek żywota chrześcjańskiego. Kraków 1601.
Mar. Marewicz Winc. Ign. Przysłowia i maksymy. Warszawa 1788.
March. Marchołt. Przedruk homograficzny z egzemplarza prof. J. Przyborowskiego, objaśnił dr. Zygmunt Celichowski. Poznań 1876.
(Jest to przedruk wyszłej w Krakowie w roku 1521 książeczki p. t. „Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym”).
Mars. S. Szymanowski Sam. Hekt. Mars Sauromatski. Warszawa 1642.
Mas. Masson Moritz. Mudrost’ narodnaja w posłowicach u niemcew, russkich, francuzow i drugich odnoplemiennych im narodow. Sbornik sostawlennyj.... Petersburg 1868.
Die Weisheit des Volkes. Einiges aus dem Sprichwörterschatz der Deutschen, Russen, Franzosen und anderer ihnen stammverwandten Nationen. Gesammelt und nach der Analogie gruppirt von.... Petersburg 1868.
Mát. rkp. Mátyás Karol. Rękopis p. t. „Sosnowianie. Chłopskie przysłowia, zdania, porównania i osobliwe wyrażenia zebrał i podał....” (Sosnowianie = mieszkańcy wsi Sosnowice, należącej do parafji Pobiedr, w pow. Wadowickim).
Matus. Matusiak Szymon. Gwara Lasowska w okolicy Tarnobrzega. Studjum djalektologiczne. Kraków 1880.
Mącz. Mączyński Jan. Lexicon latino-polonicum. Królewiec 1564.
Mel. Animi per universi fastidia salientis, auctore Gualtero Paulo e S. J. & Melodiae livicae, nunc novo patrio carmine per unum ejusdem Societ. sacerdotem expressa. Kalisz 1682.
Mędr. Mędrek w prawdziwej swojej postaci na publiczny widok wystawiony. Sandomierz 1786.
Miask. Herk. Miaskowski Kasper. Herkules Słowieński. W Dobromilu 1612.
Miask. Ryt. Miaskowski Kasper. Zbiór rytmów. Kraków 1612.
Micz. Zw. Miczyński Sebastjan. Zwierciadło Korony Polskiej. Kraków 1618.
Mięs. Mięsopust albo tragikomedja, r. 1622.
Min. Ryt. Minasowicz Józ. Epif. Zbiór rytmów polskich. Cz. II. Warszawa 1756.
Zawiera: „Przysłowia niektóre mów potocznych z aforyzmów moralnych i politycznych And. Maxim. Fredra, kaszt. lwowsk., wybrane, z prozy na wiersz przełożone.”
Młodź. Kaz. Młodzianowski Tomasz. Kazania i homilie. Poznań 1681 (4 tomy).
Modrz. Modrzewski Andrz. Frycz. O poprawie rzeczypospolitej księgi czwore przez Cypr. Bazylika z łacińskiego na polski przetłumaczone. Łosk 1577.
Mom. Momus Facetus. Kraków 1603.
Mon. Ench. Moneta Johann. Enchiridion polonicum oder polnisches Handbuch. Anitzo der sämmtlichen Jugend zum Besten von neuem dem Drucke überlassen. Breslau, Thorn und Leipzig 1763. Dritte Auflage.
Na str. 177—228 znajdują się: „Polnische, deutsch erklärte, Sprüchwörter.“
— Toż. Zum grossen Theil vermehrt von Christoph Haberkant. Dritte und vermehrte Auflage. Danzig, Thorn und Warschan 1771.
Zaw. na str. 214—256: „Polnische, deutsch erklärte, Sprüchwörter.”
Miejsca, w „Księdze” cytowane, odnoszą się do wydania z r. 1763.
Mon. Gr. Moneta Johann. Polnische Grammatik anjetzt aber.... umgearbeitet, vermehrt und aufs neue zum Druck herausgegeben von Daniel Vogel. Fünfte Auflage. Breslau 1786.
Zaw. na str. 366—432: „Polnische, deutsch erklärte, Sprüchwörter.”
— Toż. Durch und durch umgearbeitet, vermehrt und zum dritten mal zum Druck herausgegeben von Daniel Vogel. Siebente Auflage. Breslau 1798.
Na str: 665—732 zaw.: „Polnische, deutsch erklärte, Sprüchwörter.”
— Toż. Durch und durch umgearbeitet, vermehrt und zum Druck herausgegeben von Daniel Vogel. Neunte Auflage. Breslau 1809.
Zaw. na str. 665—732: „Polnische, deutsch erklärte, Sprüchwörter.”
Miejsca, w „Księdze” cytowane, odnoszą się do wydania z r. 1786.
Monar. Monarchja turecka opisana przez Ricota. Słuck 1678.
Mor. Morawski Zygmunt. Rośliny w przysłowiach, przypowieściach, porównaniach i przenośniach języka polskiego. Zebrał i zestawił.... (Odbitka ze Sprawozdania gimnaz. w Tarnowie). Tarnów 1890.
Morszt. Morsztyn Hieronim. Philomachia albo afektów gorącej miłości wyrażenie. Warszawa 1655.
Morszt. Ps. Morsztyn Andrzej. Psyche z Lucjana Apulejusza. Lipsk 1752.
Mowca. Mowca polski. T. I. Kalisz 1668. T. II. Kalisz 1676. (autor: Pisarski Jan Stef.).
Nadm. Nadmorski, dr. Urządzenia społeczne, zwyczaje i gwara na Malborskiem. (Wisła, miesięcz. geograficzno-etnograficzny, T. III. r. 1889, str. 717—754).
Zawiera na str. 748—749: „Przysłowia i sposoby mówienia na Malborskiem.”
Nag. Wirg. Nagurczewski Ignacy. Bukoliki Wirgiljusza. Warszawa 1754.
Nauka. Nauka cudna. Kraków 1584.
Niesioł. Niesiołowski Kazimierz. Otia publica vix domestica. Próżnoty różne, publiczne, domowe, r. 1743.
Nikod. At. Nikodębski Jan Józef. Atalanta złotym marności światowej jabłkiem ułowiona. Poznań 1718.
Now. Przysłowia i zdania moralne, dowcipne lub krytyczne. Alfabetycznie ułożone. Warszawa w druk. Stan. Nowakowskiego, r. 1851.
Nowin. Po sejmie nowiniarz z wielomówcą rozmawia. (Około r. 1613).
Nowos. Nowosielski Augustyn. O kunszcie dobrego kochania, Wilno 1764.
Nucer. Żyw. Nuceryn Sebastjan. Żywot św. Teresy. Kraków 1608.
Obodź. Pand. Obodziński Aleksander. Pandora starożytna monarchów polskich. Kraków 1643.
Obr. Słąnka Mikołaj. Obraz starożytności zasług w ojczyźnie przezacnego domu Branickich. Kraków 1648.
Odym. Odymalski Walenty. Świata naprawionego od Jez. Chr. Kraków 1670.
Okul. Okulary na rozchody w Koronie, r. 1623. (autor: Zaremba Stanisław).
Olsz. Olszewski Hieronim. Szkoła Salernitańska. Kraków 1640.
Opal. Sat. Opaliński Krzysztof. Satyry, r. 1650.
Opeć. Opeć Baltazar. Żywot Pana i Boga naszego Jezusa Chrystusa. Niegdy w Krakowie 1538 r. wydana, a teraz trzeci raz przedrukowana. Kraków 1692. (Pierwsze wydanie wyszło w Krakowie r. 1522).
Orzech. D. Orzechowski Stanisław. Djalog albo rozmowa około egzekucji Polskiej Korony, r. 1564.
Orzech. L. Orzechowski Stanisław. Listy o prawdziwym kościele, r. 1561.
Orzech. Q. Orzechowski Stanisław. Quincunx, t. j. wzór Korony Polskiej na cynku wystawiony, r. 1564.
Ossol. Ossoliński Józ. Maksym. Wieczory badeńskie, czyli powieści o strachach i upiorach, z dołączeniem bajek i innych pism humorystycznych. Z autentycznych autora rękopismów, w Bibl. Im. Ossolińskich dochowanych, wydał Józef Czech. Kraków 1852.
Otwin. Georg. Otwinowski Walerjan. Georgicorum Wirgiljusza, przekład.... Warszawa 1754. (Przedruk z wydania r. 1614).
Otwin. Met. Otwinowski Walerjan. Księgi Metamorphoseon, t. j. przemian od Publiusza Owidjusza Nasona wierszami opisane, przełożone przez... Kraków 1638.
P. Kochan. Jer. Kochanowski Piotr. Goffred albo Jeruzalem wyzwolone Torquata Tassa. Kraków 1618.
P. Kochan. Orl. Kochanowski Piotr. Orland szalony, przekładania.... Kraków 1799.
Palcz. Kol. Palczowski Paweł. Kolęda moskiewska. Kraków 1609.
Papr. Dzies. Paprocki Bartosz. Dziesięcioro przykazanie mężowo. Lublin 1629.
Papr. Gn. Paprocki Bartosz. Gniazdo cnoty. Kraków 1578.
Papr. K. Paprocki Bartosz. Koło rycerskie. Teraz nowo wydane. B. m. i r. (Pierwsze wydanie w Krakowie r. 1576).
Papr. N. Paprocki Bartosz. Nauki i przestrogi na różne przypadki ludzkie. Kraków 1613.
Papr. Pam. Paprocki Bartosz. Pamięć nierządu w Polszcze, przez dwie fakcje uczynionego, r. 1588.
Papr. Pr. Paprocki Bartosz. Próba cnót dobrych. Nowo z łacińskiego języka na polski zebrana. B. m. i r.
Papr. Test. Paprocki Bartosz. Testament starca jednego, który miał trzech synów. Nowo z łacińskiego języka na polski przełożony. Kraków 1578.
Papr. Ż. Paprocki Bartosz. Nauka rozmaitych filozofów obierania żony, r. 1649.
Parad. Paradoxa koronne publice i privatim potrzebne szlachcicowi polskiemu, r. 1603.
Past. F. Pastor Fido, albo konterfekt wierny miłości. Toruń 1695.
Paszk. Dz. Paszkowski Marcin. Dzieje tureckie. Kraków 1615.
Pepł. Pol. Pepłowski Kacper. Polityka wolności. Poznań 1611.
Perz. Lek. Perzyna Ludwik. Lekarz dla włościan. Kalisz 1793.
Petr. Petrow Aleksander. Lud ziemi Dobrzyńskiej, jego charakter, mowa, zwyczaje, obrzędy, pieśni, przysłowia, zagadki i t. p. Zebrał i ułożył.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1878. Tom. II. str. 1—182).
Na str. 174—178 mieszczą się: „Przysłowia.”
Petr. Ekon. Petrycy Sebastjan. Ekonomiki Arystotelesowej księgi dwoje. Kraków 1618.
Petr. Et. Petrycy Sebastjan. Etyka Arystotelesowa. Kraków 1618.
Petr. Hor. Petrycy Sebastjan. Horatius Flaccus w trudach więzienia moskiewskiego. Kraków 1609.
Petr. Pol. Petrycy Sebastjan. Polityki Arystotelesowej ksiąg ośmioro. Kraków 1605.
Piątk. Kal. Piątkowska. Ignacja. Z życia ludu wiejskiego w ziemi kaliskiej. (Wisła, miesięcznik geograficzno-etnograficzny, r. 1889. T. III. str: 755—775).
Na str. 772—775 mieszczą się przysłowia.
Cała ta praca przedrukowana jest z „Kaliszanina” r. 1887.
Piątk. Sier. Piątkowska Ignacja. O ludzie w Sieradzkiem (notatka etnograficzna) napisała.... (Kłosy, r. 1890. T. L. str. 186, 205, 218, 247, 270, 278).
Zaw. na str. 270: „Przysłowia.”
Piek. Boh. Piekarski Krzysztof. Bohatyr straszny, z włoskiego na łaciński, z łacińskiego na polski język przetłumaczony. Kraków 1695.
Pieśń. Pieśń o komecie, który był widzian w roku 1618. B. m. i r.
Pilch. Sal. Pilchowski Dawid. Cajusa Crispusa Sallustjusza o wojnach z Katyliną i Jugurtą. Wilno 1767.
Pilch. Sen. Pilchowski Dawid. Lucjusza Anneusza Seneki listy do Luciljusza. Wilno 1781.
Pilch. Ż. Pilchowski Dawid. Lucjusza Anneusza Seneki o krótkości życia. Wilno 1771.
Pim. Kam. Pimin Euzebjusz. Lithos, albo kamień z procy prawdy. Kijów 1644.
Piotr. Sat. Piotrowski Gracjan. Satyr przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego. Warszawa 1773.
Pobł. Pobłocki H. G. Słownik kaszubski, z dodatkiem idjotyzmów chełmińskich i kociewskich, ułożył.... Chełmno 1887.
Pobud. Francisciades Jan. Pobudka na ekspedycją wojenną. Kraków 1618.
Podworz. S. Podworzecki Jan. Sion pochylony. Kraków 1587.
Podworz. Wr. Podworzecki Jan. Wróżki. Kraków 1589.
Popr. Ob. Poprawa niektórych obyczajów polskich. Kraków 1625. (autor: Szymon Starowolski).
Poseł. Poselstwo z Dzikich pól od Sowizdrzała do małocnotliwej drużyny, r. 1606.
Pot. Arg. Potocki Wacław. Argienida, którą Jan Barclaius po łacinie napisał. Warszawa 1697.
Pot. Jow. Potocki Wacław. Jovialitates albo żarty i fraszki rozmaite, r. 1747.
Pot. Now. Potocki Wacław. Nowy zaciąg pod chorągiew starą tryumfującego Jezusa, albo żałobna historja wyrażona rytmem r. P. 1680. Warszawa 1698.
Pot. Pocz. Potocki Wacław. Poczet herbów szlachty Korony Polskiej i W. Ks. Lit. Kraków 1696.
Pot. Syl. Potocki Wacław. Syloret, albo prawdziwy obraz nieosłabionego najdotkliwszemi przeciwnościami męstwa. Warszawa 1750.
Pot. W. Ch. Potocki Wacław. Wojna chocimska, z rękopismu współczesnego wydał Stan. Przyłęcki. Lwów 1850.
Powod. Kaz. Powodowski Hieronim. Na pogrzebie Stefana Wielkiego, króla polskiego, kazanie. Kraków 1588.
Powod. Poch. Powodowski Hieronim. Pochodnia, kościół Boży prawdziwy pokazująca. Poznań 1584.
Powod. Wędz. Powodowski Hieronim. Wędzidło na sprosne błędy a bluźnierstwa nowych arjanów. Poznań 1582.
Prace filol. Prace filologiczne, wydawane przez J. Baudouina de Courtenay, J. Karłowicza, Ad. Ant. Kryńskiego i L. Malinowskiego. Warszawa 1885—93.
Prakt. gosp. Praktyka gospodarska o poznawaniu własności roku, urodzajów, odmian powietrza, przez doświadczenia zebrana. Kraków 1796.
Praż. Prażonka, albo nawara dla zabawy uczciwej drużynie, r. 1640.
Prog. G. Prognostyk gospodarski i prace każdomiesięczne, z kalendarza węgierskiego wyjęte i na polski język przetłumaczone. Przedrukowane w r. 1784.
Przegl. N. Przegląd naukowy, literaturze, wiedzy i umnictwu poświęcony. T. III. Warszawa 1843.
Zawiera na str. 181—192: „Kilka legiendo-przysłów narodowych.”
Przet. G. Przetocki Hijacynt. Gdański prorok albo Elizeusza awomintana. Kraków 1649.
Przet. P. Przetocki Hijacynt. Pałac, który sobie wystawiła w niebie Zofja Szczawińska. Kraków 1649.
Przew. Przewodnik grzesznych ludzi, z włoskiego na polski przełożony. Kraków 1579.
Przyb. rkp. Rękopis p. t. „Przysłowia polskie przez Jacka Idziego Przybylskiego zebrane i jego ręką pisane. B. m. i r.”
Rękopis ten, znajdujący się w Bibl. Ordyn. Krasińskich w Warszawie, składa się z 16 kartek, w 8-ce małej, mieszczących przeszło 800 przysłów. Niektóre kartki zawierają dopiski, poczynione, jak świadczą język, pisownia i atrament, ręką obcą znacznie później. Aby tej ważnej dla chronologji przysłów, a w rękopisie zachodzącej różnicy nie zacierać, umieszczono obok przysłów, z dopisków tych pochodzących, w skróceniu źródła: Przyb. rkp., dop., gdy przysłowia, własną ręką Przybylskiego pisane, posiadają w „Księdze” skrócenie: Przyb. rkp.
Przyj. dom. Przyjaciel domowy. Pismo zbiorowe dla ludu. Lwów.
r. 1851 zaw. na str. 5, 13, 20, 37, 45, 52, 60, 77, 93, 110, 117, 126, 136, 146, 151, 160, 169, 178, 189, 197, 205, 212, 221, 230, 236, 245, 252, 262, 268, 276, 286, 293, 301, 309, 317, 324, 332, 340, 350, 357, 365: „Przysłowia narodowe i ich pochodzenie;” na str. 60, 70, 84: „Przypowieści dawne polskie;” na str. 126, 137: „Przypowieści staropolskie;” na str. 302, 309: „Wyrażenia staropolskie.”
r. 1854 zaw. na str. 4, 13, 37, 43, 52, 60, 68, 77, 100, 124, 148, 164, 185, 208, 258, 295, 333, 383, 402, 408, 415: „Przysłowia narodowe.”
r. 1855 zaw. na str. 3: „Przysłowia narodowe;” na str. 101: „Przysłowia, zastosowane do pór roku, przez Tym. Lipińskiego;” na str. 295, 324, 375, 409: „Przysłowia, zastosowane do pór roku, z manuskr. X. B.
r. 1856 zaw. na str. 206, 345: „Przysłowia ludowe;” na str. 330: „Przysłowia.”
r. 1857 zaw. na str. 67: „Dawne przypowieści;” na str. 405, 415: „Przypowieści.”
Przyj. ludu. Przyjaciel ludu, czyli tygodnik potrzebnych i pożytecznych wiadomości. Leszno.
r. 1835/6 (rocznik II) zawiera w № 22: „Przysłowia, piosnki i powiastki gminne;” w № 23: „Niektóre przysłowia ludu wiejskiego;” w № 26, 27, 28, 30, 32, 33, 35, 36, 37: „Przysłowia i piosnki gminne;” w № 43: „Wieszczby wiejskie” (kilka przysłów rolniczo-gospodarsk.); w № 44: „Przysłowia” i podanie o powstaniu przysłowia: „kto na piszczałkę dał, będzie na niej grał;” wreszcie w № 47: „Przysłowia.”
r. 1836/7 (rok III) zawiera w № 1, 3, 8, 16, 17, 18, 19, 23, 25, 26 i 30 mnóstwo przysłów w artykułach p. t: „Przysłowia” lub „Przysłowia i piosnki gminne.”
r. 1837/8 (rok IV) zawiera w № 12 podanie o powstaniu przysłowia: „głuchy, by od Szamotuł.”
r. 1844/5 (rok XI) zawiera w № 30 podanie o powstaniu przysłowia: „przed zawiścią w niebie nie być, albo przed zawiścią Boga nie widzieć.”
r. 1846 (rok XIII) zawiera w № 17, 19 i 34: „Przysłowia.”
Przyj. ludu łecki. Przyjaciel ludu łecki. Ełk.
r. 1842 zaw. w № 1, 3, 4: „Przypowieści.”
r. 1844 zaw. w № 2 i 4: „Gospodarskie przysłowia;” w № 5 i 6: „Rozmaite przysłowia.”
Psał. Psałterz Dawida. Tłumaczenie Jak. Lubelczyka. Kraków 1558.
Pudł. Fr. Pudłowski Malcher. Fraszki, przytym sen i elegja polska. Kraków 1586.
Pudł. Lam. Pudłowski Malcher. Lament i napominanie Rzeczypospolitej polskiej. Kraków 1561.
Rada. Rada pańska. Kraków 1597.
Radaw. Radawiecki Andrzej. Prawy ojcowic w kazaniu na pogrzebie Mikołaja ze Żmigroda Stadnickiego.... Kraków 1630.
Radaw. Szl. Radawiecki Andrzej. Prawy szlachcic. Kraków 1632.
Radw. Radwański Jan. Krótka rzecz mitologji słowiańskiej w ogólności, a w szczególności jednej zabawy ludowej w Polsce, turoniem zwanej, dotycząca. Z powodu materji tegoż turonia, mieszczącej się w części artykułu: „Z przeszłości (okolice Kielc, Pińczowa i Chmielnika),” w № 15 Czasu d. 19 stycznia 1862 r. ogłoszonego przez Józefa Łepkowskiego, podana przez.... Kraków 1862.
Na str. 8 jest kilka przysłów o turoniu, na str. 25 i 52 również kilka.
Radw. M. Radwański Jan. Część mądrości ksiąg polskich zebrał.... Część pierwsza. Kraków 1857.
Rej, Ap. Rej Mikołaj. Apocalipsis, to jest dziwna sprawa tajemnic Pańskich. Kraków 1565.
Rej, Post. Rej Mikołaj. Postilla świętych słów Pańskich. Kraków 1557.
Rej, Wiz. Rej Mikołaj. Wizerunk własny żywota człowieka poczciwego. Kraków 1558.
Rej, Zw. Rej Mikołaj. Zwierciadło albo kształt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawom, jako we zwierciedle, przypatrzyć. Kraków 1567.
Rej, Zwierz. Rej Mikołaj. Zwierzyniec, w którym rozmaitych stanów ludzi, zwierząt i ptaków kształty, przypadki i obyczaje są właśnie wypisane. Kraków 1562.
Rej, Żyw. Rej Mikołaj. Żywot Józefa z pokolenia żydowskiego, syna Jakóbowego. Kraków 1545.
Rewol. Rewolucja szwedzka i duńska, r. 1756.
Rkp. z r. 1570. Rękopis, znajdujący się w Bibl. Jagiellońskiej w Krakowie, p. t.: „Incipiuntur expositiones ex variis libris excepte pro usu puerilium simul cum polonico sermone congestae feliciter. A. D. 1570. Sebastianus Tuliskovius possessor huius libri.”
Rkp. z r. 1730. Silva rerum z r. 1730.
Z rękopisu tego korzystał już Tymot. Lipiński dla swej pracy (obecnie w Bibl. Ordyn. Krasińskich znajdującej się), a z notatek jego poczyniłem wypisy dla „Księgi.” Lipiński nie podał, niestety, gdzie i u kogo rękopis ten czytał.
Rocz. leśn. Rocznik leśniczy. Dzieło zbiorowe. Rok drugi. Warszawa 1862.
Zawiera na str. 253 — 255: „Przysłowia do lasów odnoszące się.”
Rok. Rok trybunalski, wiecznej pamiątki godny. Kraków 1625.
Rostaf. Rostafiński Józef, dr. Legenda o Filipie z Konopi. Napisał.. . Kraków 1884.
— Toż samo w „Kurjerze Warszawskim” z d. 15 stycznia 1884 r.
Roz. B. Nie wszyscy błądzą. Rozmowa Bartka z panem rzecz objaśni. Warszawa 1790.
Roz. P. Rozmowa plebana z ziemianinem, r. 1641.
Roz. Ż. Rozmowa żołnierza z plebanem o stacją. Teraz nowo przedrukowana. Kraków 1624.
Rozbr. Rozbrat i wojna duchowna grzesznika ze światem. Poznań 1719.
Rozr. Rozrywki ucieszne i dowcipne. Sandomierz 1768.
Rożniat. Rożniatowski Abraham. Zwierciadło smutne i żałosne męki Zbawiciela. Kraków 1618.
Ryb. Gęśl. Rybiński Jan. Gęśle różnorymne. Toruń 1593.
Ryś. Rysiński Salomon. Proverbiorum polonicorum a Salomone Rysinio collectorum. Centuriae decem et octo. Lubecae ad Chronum. In officina Petri Blasti Kmitae. An. Dni MDCXIIX Decembribus horis.
— Toż. Przypowieści polskie przez Salomona Rysińskiego zebrane, a teraz nowo wydane i na centurji ośmnaście rozłożone. Nakładem Jakuba Wirowskiego, Bibliopole Lubelskiego. Roku Pańskiego 1629. (Przedrukowane w Bibl. staroż. pisarzy polskich K. Wł. Wójcickiego. T. II. Warszawa 1854).
— Toż. Przypowieści polskie przez Salomona Rysińskiego zebrane, a teraz nowo wydane i na centurji ośmnaście rozłożone. Roku Pańskiego 1634.
— Toż. Z tym samym co i wyd. z r. 1634 tytułem. B. m. i r.
Rzech. P. Rzechowski Marcin. Paschał albo Condiment na wielkanocne kołace. Kraków 1666.
Rzeczk. Rzeczkowski Daniel. Bylica św. Jana Chrzciciela. Lublin 1645.
Sak. D. Sakowicz Kass. Kal. Djalog albo rozmowa Maćka z Djonizym. Kraków 1642.
Sak. Okul. Sakowicz Kass. Kal. Okulary kalendarzowi staremu wydane. Kraków 1644.
Sak. Probl. Sakowicz Kass. Kal. Problemata albo pytania o przyrodzeniu człowieczym z łaciny przełożone. Kraków 1620.
Sak. Trakt. Sakowicz Kass. Kal. Traktat o duszy. Kraków 1625.
Sat. Satyr na twarz rzeczypospolitej, r. 1640. (Autor: Samuel Twardowski).
Schn. Schneider Antoni. Encyklopedja do krajoznawstwa Galicji pod względem historycznym, statystycznym, topograficznym, orograficznym, geognostycznym, etnograficznym, handlowym, przemysłowym, strategicznym etc. etc. Zebrał i wydał.... Lwów 1874. 2 tomy.
Sekl. Ew. Seklucjan Jan. Ewangelja Św. Przytym jest wydana nauka czytania i pisania języka polskiego. Królewiec 1551.
Siark. Siarkowski Wład. Materjały do etnografji ludu polskiego z okolic Kielc, zebrał.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej, Kraków 1879. T. III. str. 3—62).
Na str. 32 znajdują się: „Przysłowia rolnicze.”
Siark. rkp. Rękopis ks. Władysława Siarkowskiego, przez tegoż do zużytkowania mi udzielony, p. t. „Przysłowia i wyrażenia przysłowiowe zebrane w Kielcach i okolicy.”
Sk. Dz. Skarga Piotr. Roczne dzieje kościelne. Wybrane z rocznych dziejów kościelnych Cezara Baroniusza. Kraków 1603.
Sk. Kaz. Skarga Piotr. Kazania na niedziele i święta. Kraków 1595.
Sk. Żyw. Skarga Piotr. Żywoty świętych, przytym i kazania. Wilno 1780. (Pierwsze wydanie w Wilnie r. 1579).
Skrup. Skrupuł bez skrupułu w Polszcze. Lwów 1730. (autor: Jabłonowski Jan St.).
Sleszk. Odkr. Sleszkowski Sebastjan. Odkrycie zdrad złośliwych, ceremonji tajemnych, rad.... i straszliwych zamysłów żydowskich. Brunsberg 1621. Sł. Wil. Słownik języka polskiego do podręcznego użytku wypracowany przez Aleksandra Zdanowicza, Mich. Bohusza Szyszkę i w. i., wydany staraniem i kosztem Maurycego Orgelbranda.
Wilno 1861. 2 tomy.
Słon. Słonkowicz Mạrcin. A. F. Persius dowcipny wierszopis rzymski, przetłumaczył.... Kraków 1651.
Słup. Zab. Słupski Stanisław. Zabawy orackie gospodarza dobrego. Kraków 1618.
Smotr. Apol. Smotrycki Melecjusz. Apologja peregrynacji do krajów wschodnich. Lwów 1628.
Smotr. Lam. Smotrycki Melecjusz. Trenos, t. j. lament przez cerkwie Teofila Ortologa. Wilno 1610.
Smotr. Par. Smotrycki Melecjusz. Paraenesis, albo napomnienie uczynione do narodu ruskiego. Kraków 1629.
Smotr. Prot. Smotrycki Melecjusz. Protestacja przeciwko soborowi. Lwów 1628.
Sol. Solikowski Jan Dym. Do obywatelów inflanckich. Z łacińskiego języka na polski przełożone r. 1599. Lwów 1600.
Sow. Sowita wina, t. j. odpis na skrypt majestat króla.... Wilno 1621. (Autor: Rutski Józ.).
Spiż. Spiżarnia aktów rozmaitych. Kraków 1636.
Starow. Ref. Starowolski Szymon. Reformacja obyczajów polskich. B. m. i r.
Starow. Ryc. Starowolski Szymon. Prawy rycerz, r. 1632.
Starow. Vot. Starowolski Szymon. Votum o naprawie rzplitej, r. 1625.
Strojn. Op. Strojnowski Stanisław. Opisanie porządku stawowego i przestróg niektórych domowego gospodarstwa. Kraków 1609.
Stryjk. Gon. Stryjkowski Maciej. Goniec do prawych szlachciców. Kraków 1574.
Stryjk. Kron. Stryjkowski Maciej. Kronika. Królewiec 1582.
Stryjk. Turk. Stryjkowski Maciej. O wolności Korony Polskiej a srogim zniewoleniu innych królestw pod tyrańskim jarzmem tureckim. Kraków 1575.
Such. Gr. Suchorowski Michael. Theoretisch-praktische Anleitung zum gründlichen Unterricht in der polnischen Sprache, nach einem neuen und ganz eigenem Plane bearbeitet von.... Lemberg 1829.
Zawiera na str. 234—238: „Sprichwörter.”
Sur. Surowski Wojciech. Ochotna myśl przy zacnym weselu. Wilno 1614.
Susz. Suszycki Remigjusz. Pieśni nabożnych części trzy. Kraków 1702.
Sylw. Sylwan. Zbiór nauk i urządzeń leśnych i łowieckich. Warszawa.
r. 1838 (tom XIV) zaw. na str. 524 — 528: „Przysłowia o zwierzętach przez A. Wójcickiego.”
r. 1840 (tom XVI) zawiera na str. 557—563: „Dalszy ciąg przysłów myśliwskich o ptakach przez A. Wójcickiego.”
Symf. Symfonje anielskie, r. 1630.
Sarz. Szarzyński Mikołaj Sęp. Rytmy, albo wiersze polskie, po jego śmierci zebrane i wydane roku 1601.
Szczerb. Pol. Szczerbic Paweł. Polityka pańskie, t. j. nauka, jako pan każdy przełożony żyć i sprawować się ma. Kraków 1595.
Szczerb. Sax. Szczerbic Paweł. Speculum Saxonum, albo prawa saskie i magdeburgskie. Lwów 1581.
Szczęś. Szczęśliwość życia wiejskiego wierszem ojczystym opisana przez X. J(aśkiewicz Mikołaj). Łowicz 1773.
Szel. Szeląg, piętak, groszyk cieszyński szkodliwy dobru pospolitemu w Polsce, r. 1654.
Szem. Szemet Jan. Trimachia. Kraków 1594.
Szkółka niedz. Szkółka niedzielna. Pismo czasowe, poświęcone włościanom. W Lesznie.
r. 1837 (rocznik I) zawiera w № 19 i 22: „Przysłowia gospodarskie;” w № 23, 24 i 27: „Staropolskie zdania moralne;” w № 30 podanie o powstaniu przysłowia „dał się cygan dla kompanji powiesić;” w № 36: podanie o powstaniu przysłowia „zarobił, jak Zabłocki na mydle.”
r. 1838 (roczn. II) zawiera w № 36: „Przysłowia;” w № 37: „Dawne przysłowia;” w № 52: „Przysłowia.”
r. 1841 (roczn. V) zawiera w № 33: „Przysłowia moralne.”
r. 1842 (roczn. VI) zaw. w № 27: „Dawne przysłowia;” w № 29: „Przysłowia;” w № 43: „Przysłowia gospodarcze.”
r. 1852 (roczn. XVI) zaw. w № 46: „Przysłowia polskie.”
Szlacht. Szlachtowski Jan. O stosunku przysłowiów i przypowieści do filozofji. (w Bibljotece naukowej Zakładu imienia Ossolińskich. Lwów 1843. T. VII. str. 93—110).
Szuf. Baranowski Stanisław. Szuflada. Kraków 1612.
Szym. Siel. Szymonowicz Szymon. Sielanki. Zamość 1614.
Szym. Ślub. Szymonowicz Szymon. Ślub opisany przez.... na feście JMN. Ad. Hier. Sieniawskiego. Lwów 1593.
Świat. Światowa rozkosz z ochmistrzem swoim i ze dwunastą służebnych panien swoich. Nowo wydrukowana, r. 1630.
Telem. Jabłonowski Jan S. Historja Telemaka. Sandomierz 1726.
Tremb. S. M. Trembecki Stanisław. Syn marnotrawny. Warszawa 1780.
Trotz. Troc Mich. Abrah. Nowy dykcjonarz, t. j. mownik polsko-niemiecko-francuski, z przydatkiem przysłów potocznych, przestróg gramatycznych, lekarskich.... przez Michała Abrahama Troca, a teraz powtóre wydany.... przez Stanisława Nałęcza Moszczeńskiego. Tom trzeci. Lipsk 1779 (i takiż tytuł francuski).
Trzt. Trztyprztycki M. Co nowego abo dwór.... r. 1650.
Turk. Epigr. Turkowski Fabjan. Jana Owena epigramatu zabawne, panegiryczne. Warsz. 1773.
Tward. Bicz. Twardowski Kasper. Bicz boży albo krwawe łzy utrapionej matki. Kraków 1649.
Tward. D. Twardowski Samuel. Daphnis w drzewo bobkowe przemieniła się. Lublin 1638.
Tward. Ł. Twardowski Kasper. Łódź młodzi z nawalności do brzegu płynąca. Kraków 1618.
Tward. Misc. Twardowski Samuel. Miscellanea selecta. Kalisz 1681.
Tward. Pas. Twardowski Samuel. Nadobna Pasqualina. Kraków 1701.
Tward. Poch. Twardowski Kasper. Pochodnia miłości Bożej. Kraków 1628.
Tward. Wł. Twardowski Samuel. Władysław IV, król polski i szwedzki. Leszno 1650.
Tward. Woj. Twardowski Samuel. Wojna domowa z kozaki i tatary. Kalisz 1681.
Tworz. Tworzydło Marcin. Okulary na zwierciadło nabożeństwa chrześcjańskiego. Wilno 1594.
Tyg. ilustr. Tygodnik ilustrowany. Warszawa.
r. 1862 T. V na str. 100, 208 i T. VI na str. 28, 140, 166, 216 zawierają: „Ilustrowane przysłowia.”
r. 1863 T. VII na str. 44, 224 i T. VIII na str. 452 zawierają: „Ilustrowane przysłowia.”
r. 1864 T. IX zawiera na str. 80, 100, 156 i 192: „Ilustrowane przysłowia.” T. X zaw. na str. 256, 296, 348, 376, 473: „Ilustrowane przysłowia” i na str. 331: „Staropolskie przypowieści.”
r. 1865 T. XI zaw. na str. 44: „Ilustrowane przysłowie” i T. XII na str. 68—69: „Przysłowie przez K. Wł. Wójcickiego” (o przysłowiu: „Słówko się rzekło, kobyłka u płotu” i ilustracja do niego).
r. 1866 T. XIII zaw. na str. 32: „Ilustrowane przysłowie” i na str. 147—148: „Dosi rok przez Józefa Łepkowskiego.” T. XIV zaw. na str. 144: „Przysłowia warszawskie.”
r. 1867 T. XVI zaw. na str. 8:.Ilustrowane przysłowie.”
r. 1870 T. VI zawiera na str. 144 wzmiankę krytyczną o pracy Darowskiego: „Przysłowia do nazwisk szlacheckich” i wyjątki z niej, przez L. S(owińskiego).
Tyszk. Tyszkiewicz E., hr. Przysłowia polskie używane na Litwie, a nie objęte w zbiorze przysłów K. Wł. Wójcickiego, 1830 r. wydanych przez.... (Bibljoteka Warszawska, r. 1850. T. I. str. 165—167).
Udziela. Udziela Seweryn. Materjały etnograficzne zebrane z miasta Ropczyc i okolicy przez.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1886. T. X. str. 76—156).
Na str. 108—109 znajdują się: „Wróżby i przysłowia.”
Udziela, P. U(dziela) S(eweryn). Pies w przysłowiach polskich i zwrotach mowy, zestawił.... (Osobne odbicie z Opiekuna zwierząt. Organu krakowskiego Stowarzyszenia ochrony zwierząt. Kraków 1887).
Udziela, R. Udziela Seweryn. Lud polski w powiecie Ropczyckim w Galicji, spisał.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1890. T. XIV. str. 1—136).
Na str. 36—37 znajdują się: „Przysłowia.”
Udziela, rkp. Rękopis p. Seweryna Udzieli, przez tegoż mi do zużytkowania udzielony, p. t. „Przysłowia i wyrażenia przysłowiowe ludu polskiego z okolic Ropczyc w Galicji.”
Ulan. Ulanowska Stefanja. Niektóre materjały etnograficzne we wsi Łukowcu (mazowieckim) zebrane przez.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1884. T. VIII. str. 248—323).
Na str. 320—322 zawiera: „Przysłowia.”
Urzęd. Herb. Marcin z Urzędowa. Herbarz polski. Kraków 1595.
Uw. Uwagi i maksymy moralne hrabi szwedzkiego Oxenstyerna. Warszawa 1775.
Volckm. Volckmar Nicolaus. Vierzig Dialogi oder lustige Arten zu reden von allerhand Sachen und Handeln in deutscher und polnischer Sprache zusammengebracht. Breslau 1688.
Vot. Votum szlachcica polskiego, wiernie ojczyznę miłującego. Kraków 1596.
W. Prawdzic. Prawdzic Władysław. Przyczynek do przysłów i wyrazów od nazw miejscowości. (Korespondent płocki, r. 1885, Nr. 99).
Wskutek pomyłki wydrukowano w kilku miejscach „Księgi:” A. Prawdzic.
Wad. Dan. Wadowski Jan. Daniel prorok. Warszawa 1699.
Wal. Walicki Aleksander. Przyczynek do zbioru przysłów naszych. Z powodu świeżo wydanego dzieła Aleksandra Weryhy Darowskiego podał.... (Kalendarz powszechny ilustrowany na rok 1875. Warszawa 1874, str. 128—143).
Warg. Apol. Wargocki Andrzej. Apologja przeciwko luteranom, zwinglianom.... Kraków 1609.
Warg. Wal. Wargocki Andrzej. Walerego Maxyma o dziejach i powieściach. Kraków 1609.
Warszew. Warszewicki Krzysztof. Po śmierci króla Stefana na pierwszym i głównym zjeździe mowa. Kraków 1587.
Wąch. W. Wąchocki. Wieża Dawidowa w tysiąc tarcz uzbrojona. Kraków 1702.
Wąp. Wąpierski Sebastjan. Odprawa rozprawy nieprawdziwej p. Macieja Janicjusza. Kraków 1599.
Wegec. Paprocki Franciszek. Flawjusza Wegecjusza Renata, męża zacnego, o sprawie rycerskiej nauka. Łowicz 1776.
Wereszcz. Dr. Wereszczyński Józef. Droga pewna do prędszego i snadniejszego osadzenia pustyń. Kraków 1590.
Wereszcz. Exc. Wereszczyński Józef. Excitarz do podniesienia wojny. Kraków 1592.
Wereszcz. Gość. Wereszczyński Józef. Gościniec pewny niepomiernym moczygębom. Kraków 1585.
Wereszcz. Publ. Wereszczyński Józef. Publika z strony fundowania szkoły rycerskiej. Kraków 1594.
Wereszcz. Reg. Wereszczyński Józef. Reguła, t. j. postępek dobrego życia króla każdego chrześcjańskiego. Kraków 1587.
Wid. Widawski Piotr Wężyk. Philomela. Przekład z Owidjusza (około r. 1590).
Wiersze. A. Ł. Wiersze krótkie częścią nową ułożone, częścią, z różnych wierszopisów zebrane i na polskie przełożone, r. 1786.
Wierzb. Wierzbicki D., dr. Meteorologja ludowa, czyli zdania i przysłowia ludu naszego, służące do przepowiadania stanu pogody, zebrane przez... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1882. T. VI. str. 159—200).
Wierzch. Wierzchowski Zygmunt. Materjały etnograficzne z powiatu Tarnobrzeskiego i Niskiego w Galicji, zebrał.... (w Zbiorze wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1890. T. XIV. str. 145—251).
Na str. 194 znajduje się: „Kalendarz prognostyków,” zawierający między innemi i kilkadziesiąt przysłów gospodarskich.
Wieś. Wieśniak warszawskiemu organmistrzowi na organy (około r. 1790).
Wisła. Wisła. Miesięcznik gieograficzno-etnograficzny. Warszawa 1887—1893.
Prócz wielu przysłów, rozrzuconych po rozmaitych artykułach czasopisma tego, zawiera ono jeszcze niektóre specjalne zbiorki przysłów lub prace o nich. (Por. Cinć. W.; Nadm.; Piątk. Kal.), a także stałą rubrykę (V-tą) w „Poszukiwaniach,” poświęconą przysłowiom. Do literatury i bibljografji przysłów należą również prace i artykuły:
r. 1888 (II-gi) zaw. na str. 195—197: „Przysłowia przez Samuela Adalberga” (odezwa do czytelników o nadsyłanie przyczynków i spis nieodnalezionych dotąd rękopisów z przysłowiami); na str. 845—846: „Przysłowia przez Samuela Adalberga” (między innemi wzmianka o rękopisach Jachowicza).
r. 1889 (III-ci) zaw. na str. 212—217 przedruk wyrazu „baba” z pierwszego próbnego arkusza „Księgi przysłów.”
r. 1890 (IV-ty) zaw. na str. 138—145: „Podanie o „prawdzie osieckiej” i przysłowie „ślusarz zawinił, a kowala powieszono” przez Rafała Lubicza.
r. 1892 (VI-ty) zawiera na str. 107 — 109 (w pracy E. Majewskiego: „Wąż w mowie, pojęciach i praktykach ludu naszego”): „Przysłowia, przypowieści, porównania, przenośnie” i na str. 358 kilka przysłów, jako dodatek do zamieszczonych na str. 107—109).
r. 1893 (VII-y) zaw. na str. 309 — 312: „Przyczynek do podania o „prawdzie osieckiej” przez Zygmunta Wolskiego;” na str. 800: „Jeszcze z powodu przysłowia: „ślusarz zawinił, a kowala powieszono” przez Rafała Lubicza.
Wisz. Wiszniewski Tobjasz. Treny. Kraków 1585.
Wiszn. Wiszniewski Michał. Historja literatury polskiej. Kraków 1840—1857. Tomów 10.
T. I zawiera na str. 230—238: „Filozofja, tkwiąca w przypowiastkach i przysłowiach;” T. VI na str. 403 — 404: o Salomonie Rysińskim (zestawienie różnic w wydaniach jego „Przypowieści” i t. d.).
Witk. Witkowski Władysław. O porach roku w naszym klimacie i o ważności narodowych przysłów meteorologicznych przez.... (Bibljoteka Warszawska, r. 1871. T. III. str. 204—231).
Witk. Pob. Witkowski Stanisław. Pobudka ludzi rycerskich. Zamość 1621.
Witk. Prz. Witkowski Stanisław. Przestroga koronna. Kraków 1613.
Witw. Ab. Witwicki Stanisław. Abrys doczesnej szczęśliwości. Warszawa 1685.
Wjazd. Szlichtink Jerzy. Wjazd do Gniezna J. O. Ks. z Lipia Lipskiego, r. 1639.
Wł. Sab. Wł. Sab. Przyczynek do zbioru przysłów p. T. Lipińskiego (Dziennik Warszawski z r. 1855, Nr 254 i 255).
Autorem pracy tej jest Władysław Sabowski.
Wojs. Wojsko serdecznych noworekrutowanych na większą chwałę Boską afektów. W druk. Poczajowskiej r. 1739.
Wokab. z r. 1580. Wokabularz rozmaitych i potrzebnych sentencji.... Polskim i niemieckim młodzieńcom teraz zebrany. Królewiec 1580.
Wokab. z r. 1607. Wokabularz rozmaitych i potrzebnych sentencji ....Polskim i niemieckim młodzieńcom na pożytek teraz zebrany. Gdańsk 1607.
Wol. Wolan Jan. Scripta do Jana Stoińskiego. Kraków 1641.
Wolsc. P. Wolsciusz Franciszek. Podkowa przy kresie. Kraków 1663.
Wód. Wódka albo gorzałka, r. 1614.
Wójc. B. Wójcicki K. Wł. Pieśni ludu białochrobatów, mazurów i Rusi z nad Bugu, z dołączeniem odpowiednich pieśni ruskich, serbskich, czeskich i słowiańskich, zebrane przez.... ozdobione rycinami i muzyką, wyd. Józefa Kaczanowskiego. Warszawa 1836.
Wójc. Gaw. Wójcicki K. Wł. Stare gawędy i obrazy, napisał.... Warszawa. 2 tomy.
T. II zawiera na str. 237—272: „O przysłowiach historycznych i rolniczych ludu w Polsce i na Rusi. Obraz z dziejów literatury polskiej.”
Wójc. K. Klechdy, starożytne podania i powieści ludu polskiego i Rusi. zebrał i spisał.... Warszawa 1837.
Wójc. Kasz. Wójcicki K. Wł. Przysłowia kaszubskie. (Bibljoteka Warszawska, r. 1856. T. II. str. 105—114).
Wójc. N. Wójcicki K. Wł. Przysłowia polskie, czyli nauka starych a rozumnych naszych ludzi. Staraniem Red. Bibljot. Warszawskiej. Warszawa 1862. (Nazwisko autora znajduje się tylko na okładce).
— Toż. Dołączone do książki Franc. Sal. Dmochowskiego p. t. „Wykład nauki czytania, pisania i rachunków dla użytku nauczających w ochronach i szkółkach wiejskich, z dołączeniem powiastek i przysłów polskich oraz 15 tablic liter i wyrazów. Warszawa 1862. Star. Red. Bibljot. Warszawskiej.
— Toż. Przejrzane i po raz drugi wydane staraniem Towarzystwa Czytelni ludowych. Poznań 1881.
Wójc. Niew. Wójcicki K. Wł. Niewiasty polskie. Zarys historyczny. Warszawa 1845.
Zaw. na str. 25—34 i 113—119 przysłowia o niewiastach.
Wójc. Obr. Wójcicki K. Wł. Obrazy starodawne napisał.... Z drzeworytami Winc. Smokowskiego. Warszawa 1843. 2 tomy.
Tom I zawiera na str. 1—16: „Przysłowia zmarłe.”
Wójc. Prz. Wójcicki K. Wł. Przysłowia narodowe, z wyjaśnieniem źrzódła początku, oraz sposobu ich użycia. Okazujące charakter, zwyczaje i obyczaje, przesądy, starożytności i wspomnienia ojczyste. Warszawa 1830. 3 tomy.
Wójc. Przyp. Wójcicki K. Wł. Starożytne przypowieści z XV, XVI i XVII wieku. Zebrał i wydał.... Warszawa 1836.
Wójc. Zar. Wójcicki K. Wł. Zarysy domowe napisał.... Warszawa 1842. 4 tomy.
T. I zawiera na str. 9—20: „Przysłowia;” T. II na str. 41—54: „Chłopskie przysłowia.” Prócz tych artykułów „Zarysy” zawierają mnóstwo przysłów, po pojedyńczych ustępach dzieła rozrzuconych.
Wrześ. Wrześniowski August. Spis wyrazów podhalskich, podał.... Kraków 1885.
Wuj. Post. Wujek Jakub. Postilla. Poznań 1579.
Wurzb. Wurzbach Constant, dr. Polnische Sprichwörter. Lemberg 1846.
— Toż. Die Sprichwörter der Polen historisch erläutert mit Hinblick auf die eigenthümlichsten der Litbauer, Ruthenen, Serben und Slovenen und verglichen mit ähnlichen anderer Nationen. Mit beigefügten Originalen. Ein Beitrag zur Kenntniss slavischer Culturzustände, von.... Zweite veränderte und stark vermehrte Ausgabe. Wien 1852.
Miejsca, w „Księdze” cytowane, odnoszą się do wydania drugiego.
Wypr. Wyprawa plebańska. Kraków 1590.
Wys. Jęz. Wysocki Adam. Język powszechność nieprawości przez abecadło złożony, czyli zbiór nieprawości języka. Gdańsk 1779.
Wys. N. Wysocki Szymon. Nowiny pewne z Nowego świata. Kraków 1608.
Wytr. Wytrąbienie monety fałszywej, r. 1622.
Zabcz. Czw. Zabczyc Jan. Czwartak, r. 1630.
Zabcz. Et. Zabczyc Jan. Etyka dworskie, r. 1645.
Zabcz. For. Zabczyc Jan. Forma albo wizerunek postępków stanów wszelakich. Kraków 1633.
Zabcz. Mars. Zabczyc Jan. Mars moskiewski. Kraków 1606.
Zabcz. Pol. Zabczyc Jan. Polityka dworskie. W Lublinie w drukarniej Anny, wdowy Pawła Konrada. Roku Pańskiego 1637.
— Toż. Polityka dworskie. Przez Jana Zabczyca do druku podana. B. m. i r.
Jedynka rzymska odnosi się do wyd. z roku 1637, dwójka zaś do wyd. b. m. i r.
Zabł. Amf. Zabłocki Franciszek. Amfitrjon. Warszawa 1783.
Zabł. Bal. Zabłocki Franciszek. Balik gospodarski. Warszawa 1780.
Zabł. Dziew. Zabłocki Franciszek. Dziewczyna sędzią. Warszawa 1781.
Zabł. Fir. Zabłocki Franciszek. Fircyk w zalotach. Warszawa 1781.
Zabł. Zab. Zabłocki Franciszek. Zabobonnik. Warszawa 1781.
Zał. Apt. Załuski Józef. Apteka dla tych, co jej ani lekarza nie mają. Warszawa 1750.
Ząbk. Ząbkowicz Stanisław. Młot na czarownice. Kraków 1614.
Zb. Antr. Zbiór wiadomości do antropologji krajowej. Kraków 1877—91. Tomów 15.
Dział etnograficzny wydawnictwa tego zawiera mnóstwo przysłów, rozrzuconych po różnych artykułach, a także większe zbiorki przysłów. Por. Petr.; Siark.; Grajn.; Gustaw. I.; Wierzb.; Gustaw. II; Koś.; Ulan.; Udziela; Udziela, R.; Wierzch.
Zbyl. Lam. Zbylitowski Andrzej. Lamenty na pogrzeb Elżbiety Ligęzianki. Kraków 1593.
Zbyl. Sch. Zbylitowski Piotr. Schadzka ziemiańska. Kraków 1605.
Zbyl. Żyw. Zbylitowski Andrzej. Żywot szlachcica we wsi. Kraków 1597.
Ziem. Kat. Ziemięcki J. Dionizjusza Katona moralizacje. Poznań 1753.
Zienk. Zienkowicz Leon. Wieczory Lacha z Lachów, czyli opowiadania przy kominku starego literata polskiego. Lipsk 1864.
Zim. Roksol. Zimorowicz Szymon. Roksolanki. Kraków 1654.
Zim. Siel. Zimorowicz Szymon. Sielanki, r. 1663.
Zmorski, Pod. Zmorski (Zamorski) Roman. Podania i baśni ludu w Mazowszu (z dodatkiem kilku szląskich i wielkopolskich), spisał.... Wrocław 1852.
Zygr. E. Zygrowiusz Jan. Epichirema, albo dowód posłania na urząd, r. 1609.
Zygr. G. Zygrowiusz Jan. Goniec katolika reformowanego, r. 1608.
Zygr. P. Zygrowiusz Jan. Papopompe, albo posłanie papieża, r. 1611.
Ż. Pauli, Pieśni. Żegota Pauli. Pieśni ludu w Galicji zebrał.... Lwów 1838.
Żarn. Post. Grzegorz z Żarnowca. Postilla, powtóre wydana. Kraków 1597.
Żarty. Żarty, albo krotofilne facecje z rozmaitych autorów zebrane, teraz świeżo wydrukowane. Toruń 1695.
Żebr. Żebrowski Szczęsny. Zwierciadło roczne, na trzy części rozdzielone. Kraków 1603.
Żebr. Metam. Żebrowski Jakub. Owidjusza Nazona Metamorphoseon t. j. przeobrażenia. Kraków 1636.
Żegl. Żeglicki Am. Kaź. Adagia polonica selectioribus tam patria, quam latina eruditione insignium authorum sententiis illustrata ac in usum publicum exposita. Authore P. Arnolpho Casimiro a Corde Jesu Scholarum Piarum. Anno Verbi Incarnati 1735. Varsaviae.
— Toż. Adagia ex celeberrimis scriptoribus tam latinis, quam polonicis. Ad usum studiosae juventutis collecta. Editio secunda auctior. A. D. 1751. Varsaviae.
Jedynka rzymska obok skrócenia oznacza wydanie pierwsze z r. 1735, dwójka zaś wydanie drugie.
Żup. Starodawne przysłowia dla ochronek. Poznań, nakł. księg. Jana Konst. Żupańskiego. 1862. (Okładka nosi datę 1863).
Żyw. Koz. Żywot kozaków lisowskich, także i potyczki ich szczęśliwe, r. 1620.
A(dam) B(artoszewicz). Ob. Kalendarz Krakowski, r. 1858.
Adalberg Samuel. Słówko o przysłowiach. (Dla pogorzelców. Pismo zbiorowe, r. 1885, na str. 2).
Adalberg Samuel. Słownik przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich (A — Baranowo). Warszawa, wydanie Kasy im. Mianowskiego, r. 1887. (Bez tytułu drukowanego).
Jest to arkusz próbny dzieła: „Księga przysłów” tegoż autora, wydany celem zasięgnięcia opinji rzeczoznawców o wartości pracy całej.
Adalberg Samuel. Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, zebrał i opracował.... Wydanie z zapomogi Kasy pomocy dla osób, pracujących na polu naukowym, im. dra Józ. Mianowskiego. Warszawa 1889.
Drugi arkusz próbny, który prawie bez zmiany wcielony został do całej pracy.
Adalberg Samuel. Przysłowia polskie i krytyka. (Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866—1891). Kraków i Petersburg 1893, na str. 103—106).
Adamowicz Aleksander. Praktische polnische Grammatik für Teutsche, welche diese Sprache auf eine leichte Art gründlich erlernen wollen von.... Mit einem Wörterbuche versehen. Wien und Prag 1796.
Zaw. na str. 176—181: „Polnische Sprüchworter.”
Ahn F., dr. Przewodnik praktyczny we francuskiej rozmowie potocznej. Z niemieckiego na polskie przetłumaczony według ósmej, poprawionej edycji. Lwów 1850.
Zaw. na str. 131—134: „Sposoby mówienia przysłówkowe” (sic) i na str. 134—137: „Przysłowia.”
Antoniewicz Karol, ks. (Obrazki z życia dworu wiejskiego dla szkółek wiejskich). Czytanie postępowe. Zbiór powiastek moralnych wschodnich, legend, żywotów, obrazów moralnych i przypowieści polskich. Przez autora „Wieczorów pod lipą.” Wydanie szkolne. Leszno i Gniezno 1848. (Nazwisko autora znajduje się tylko na okładce).
Zaw. na str. 128—133: „ Przysłowia i przypowieści polskie.”
Antonowicz Juljan. Gramatyka dla polaków, chcących się uczyć angielskiego języka, krótko zebrana przez..., Bazyljana Prowincji Litewskiej za pozwoleniem zwierzchności pierwszy raz pod prasę oddana. Warszawa 1788.
Zaw. na str. 141—144: „Przysłowia angielskie” (są i polskie, podane dla wyjaśnienia angielskich).
Autor „Wieczorów w Ojcowie.” ob. Siemieński Lucjan.
Autor „Wrażeń Ciechocińskich.” Przysłowia polskie, tyczące zwierząt domowych, z własnego zbioru przysłów wypisał.... (Przyjaciel zwierząt, r. 1885 Nr. 6 i r. 1886 Nr. 2).
ob. Kalendarz Łódzki.
Autorka „Pamiątki po dobrej matce,” ob. Hoffmanowa Klementyna z Tańskich.
Baliński Karol. Przysłowia ludowe z przypisami do niektórych.
Rękopis z r. 1887, in 4-o, str. 16. (B).
Baranowski J. J. Anglo-Polish Lexicon, by.... Warsaw 1883. 2 części.
Część II zaw. na str. 64—78: „English and polish proverbs generally used, but the most of them differently construed.”
Bartoszewicz Zygmunt. Wypisy polskie dla użytku młodzieży płci żeńskiej, prozą i wierszem zebrane i ułożone przez.... Wilno 1836.
Zaw. na str. 44—47: „Przysłowia. 1. Z G. Knapskiego i z Ign. Zawadzkiego. 2. Z Kaź. Wójcickiego. Z Magazynu powszechnego.”
Bądzkiewicz Antoni. Wypisy polskie ułożył.... Część siódma. Warszawa 1881.
Zaw. na str. 248—251: „Przysłowia i zdania moralne.”
Besso Marco. Roma nei proverbi e nei modi di dire. Saggio di.... Roma 1889.
Zaw. i przysłowia polskie o Rzymie.
Beyer Wilh. St. Jeszcze słówko w kwestji paremjografji. (Wieniec. Pismo czasowe ilustrowane. Warszawa 1872, rok I. str. 266).
Bogiszić Valtazar, dr. O vażnosti sakupljanja narodnijeh pravnijeh običaja kod Slovena, napisao.... (Knjiżevnik. Czasopis za jezik i poviest hrvatsku i srbsku i prirodne znanosti. Podporom Matice ilirske uredjuju i izdaju Dr. Franjo Raćki, V. Jagić, Josip Torbar. Godina treća. U Zagrebu 1866, na str. 1—47, 161—241, 408—476, 600—613).
Przytacza i przysłowia prawnicze polskie.
Brückner A. Polnische Sprichwörter im XV Jahrhundert. (Archiv für slavische Philologie. Unter Mitwirkung von.... herausgegeben von V. Jagić. T. XV. Berlin 1893. na str. 475).
(Cenova F.). Xążeczka dla Kaszebov przez Wójkasena. Ve Gdąnsku 1850.
Zaw. na str. 8—9: „Przesłovjo e nowuczki.”
Cenova F. Przesłovjo kaszebskje. (Pamiatniki i obrazcy narodnago jazyka i słowiesnosti. Pribawlenia k izwiestiam imperatorskoj akademii nauk po otdieleniu russkago jazyka i słowiesnosti. Izdanije wtoroje. Petersburg 1852, na str. 95—108).
Chata. Czasopismo ludowe, ku nauce i rozrywce dla starszych i dzieci, pod redakcją X. O. Hołyńskiego. Lwów.
r. 1872 T. V zawiera na str. 30, 45, 63, 94, 126, 191 objaśnienie początku wielu przysłów i na str. 144, 159, 286: „Przysłowia i przypowieści.” T. VI zaw. na str. 32, 63, 79, 240, 285: „Przysłowia i przypowieści.”
r. 1873 T. VII zaw. na str. 191, 203 objaśnienie pochodzenia kilku przysłów i na str. 47: „Przypowieści i przysłowia.” T. VIII zaw. na str. 11, 43, 60, 80, 92, 123, 154 objaśn. powstania wielu przysłów i na str. 64: „Przysłowia.”
r. 1874 T. IX zaw. na str. 15, 125, 174, 287 i T. X str. 13, 46 zawierają wyjaśnienie początku niektórych przysłów. T. XI zawiera na str. 160: „Przysłowia i zdania.”
r. 1876 T. XIII zaw. na str. 173: „Skąd się wzięło przysłowie: „przybyło dnia na kurzą stopę lub barani skok.”
r. 1877 T. XIV zaw. na str. 382: „Przysłowia.”
r. 1878 T. XV zaw. na str. 93, 205, 238, 269, 284 i 350: „Przysłowia. Zebrał ks. Henryk Ottow z Gręboszowa.”
r. 1879 T. XVI zaw. na str. 206, 270, 299: „Przypowieści;” na str. 79, 254, 350: „Przysłowia;” na str. 233: „Prawdy gospodarcze.”
Chimani Leopold. Przewodnik dla nauczycieli w domach ochrony małych dzieci, tłumaczone z niemieckiego z pana.... Warszawa 1841.
Zaw. na str. 272—297: „Przysłowia, zdania moralne, wiersze do nauczenia na pamięć.”
Chłeowski A. T. Staropolskie przysłowia przez... (Pamiętnik Lwowski. Lwów 1817. T. VI, na str. 366—368).
Czapiński Leopold. Księga przysłów, sentencji i wyrazów łacińskich, używanych przez pisarzów polskich. Zebrał.... Z zapom. Kasy pom. dla osób, pracujących na polu nauk. Warszawa 1892.
Zawiera i niektóre przysłowia polskie, przytoczone jako przykłady.
Czelakovsky Fr. Lad. Mudrosloví národu slovanského v přislovich. Vydáni druhé, jeż uspořádal dr. Jan V. Novák. V Praze 1893.
Por. Czel.
Czy mówisz po polsku? (Sprichst du polnisch?) Oder polnischer Dolmetscher, enthaltend polnisch-deutsche Gespräche, Redensarten und Vokabeln nebst grammatischen Andeutungen und Regeln über die Aussprache. Zwölfte vermehrte Auflage. Thorn 1881.
Zaw. na str. 167: „Niektóre przysłowia. Einige Sprichwörter.
Por. Dol.
Ćwiczenia naukowe. Oddział literatury. Warszawa 1818.
Zaw. na str. 144—145: „Przysłowia.”
Dankiewicz S. Przysłowia i przypowieści rabiniczne, zebrane przez.... (Jutrzenka. Tygodnik dla izraelitów polskich, pod red. Daniela Neufelda. Warszawa 1862, r. II. na str. 96, 144, 152).
Jest to porównanie treści niektórych przysłów rabinicznych z polskiemi.
(Darowski Aleks. Weryha). Bajeczki. (Kronika wiadomości krajowych i zagranicznych, pod red. Juljana Bartoszewicza. Warszawa 1857, Nr. 37, 45, 275, 280 i r. 1859, Nr. 58).
Prócz pierwszych w № 37 roku 1857 umieszczonych „Bajeczek,” wszystkie poświęcone są „panu Adamowi Bartoszewiczowi.”
(Darowski Aleks. Weryha). Jeden rozdział do przyszłej księgi przysłów polskich, obejmujący nazwiska rodzin szlacheckich a innych w przypowieściach, znaczeniu przenośnym, ucinkach i t. p. Kijów 1867.
(Darowski Aleks. Weryha). Historja jednego rozdziału do przyszłej księgi przysłów polskich. Lipsk b. r.
(Darowski Aleks. Weryha). O jednym rozdziale do przyszłej księgi przysłów polskich. Odezwa autora. (Przegląd tygodniowy życia społeczn., literatury i sztuk pięknych, wydawany pod red. A. Wiślickiego. Warszawa 1866. r. I. na str. 345—347).
(Darowski Aleks. Weryha). Przysłowia od nazwisk szlacheckich. (Kwiaty i owoce wydał Ignacy Trusiewicz. Kijów 1870, na str. 127—142).
— Toż samo w osobnej odbitce.
Dénoix V. Recueil des gallicismes et des proverbes français les plus usités. Ouvrage publié par.... Deuxiéme edition. Varsovie 1859.
Zbiór wyrażeń i przysłów francuskich najużywańszych, ogłoszony przez.... Wydanie drugie. Warszawa 1859.
Zaw. i przysłowia polskie, podane jako tłumaczenia francuskich.
Duplessis M. G. Bibliographie paremiologique. Études bibliographiques et littéraires sur les ouvrages, fragments d’ouvrages et opuscules spécialement consacrés aux proverbes dans toutes les langues suivies d’un appendice, contenant uu choix de curiosités parémiographiques par.... Paris 1847.
Zaw. na str. 421—422: „Proverbes polonais.”
Dygasiński Adolf. Wypisy polskie, ułożył.... Część niższa. Warszawa 1881.
Zaw. na str. 77: „Przysłowia” i na str. 94—95: „Przysłowia z przypowieści S. Rysińskiego.’’
Dygasiński Adolf. Wypisy polskie, ułożył.... Część średnia. Warszawa 1882.
Zaw. na str. 266—269: „Przysłowia i maksymy.”
Dzwonek. Pismo dla ludu. Lwów.
r. 1859. T. I. zaw. na str. 16, 48, 80, 96, 112, 128, 144, 176, 192, 224, 240: „Dawne przysłowia i przypowieści;” na str. 128, 240 objaśnienie początku kilku przysłów i na str. 256: „Dawne przysłowia.”
r. 1860. T. II zaw. na str. 16, 112: „Dawne przysłowia;” na str. 144, 272, 288: „Dawne przysłowia i przypowieści;” na str. 32, 172, 269: „Prawdy gospodarcze (z Elementarza dla chłopców wiejskich);” na str. 208: „Rady dla gospodarzy” i na str. 80 o początku przysł. „gdzie djabeł nie może, tam babę pośle.” T. III zaw. na str. 16, 48, 160, 176, 192, 240, 256: „Dawne przysłowia i przypowieści;” na str. 64: „Rady dla gospodarzy;” na str. 238, 286 objaśnienie pochodzenia kilku przysłów.
r. 1861 T. IV zaw. na str. 48: „Stare przysłowia i przypowieści;” na str. 96: „Zdania i przypowieści;” na str. 144: „Dawne przysłowia i przypowieści;” T. V. zaw. na str. 224: „Przypowieści gospodarskie;” na str. 270 — 272: „Prawdy gospodarskie, przez starych gospodarzy na zapytania i odpowiedzi ułożone.”
r. 1862 T. VI zaw. na str. 13, 30, 46: „Prawdy gospodarskie, przez starych gospodarzy na zapytania i odpowiedzi ułożone.” T. VII zaw. na str. 160, 260 objaśnienie początku kilku przysłów i na str. 176: „Przypowieści.”
r. 1863 T. VIII zaw. na str. 16, 128, 192, 208: „Przysłowia;” na str. 96: „Stare przypowieści.” T. IX zaw. na str. 112: „Przysłowia” i na str. 287: „Przepowiednie gospodarskie.”
r. 1884 T. X zaw. na str. 32, 64, 128: „Przypowieści” i na str. 223 o przysłowiu: „Nie zgadnie pan Niewieski, co zrobi Pan Niebieski.” T. XI zaw. na str. 64, 112: „Stare przysłowia;” na str. 208: „Stare przypowieści;” na str. 240: „Stara przypowieść” i na str. 270: „Przypowieści gospodarskie starego Jacka.”
r. 1865 T. XIII zaw. na str. 224: „Przysłowia.”
r. 1866 T. XIV na str. 192 i T. XV na str. 112 zaw. „Przypowieści.”
r. 1867 T. XVI zaw. na str. 16, 112: „Przypowieści” i na str. 222: „Rady gospodarskie podaje Juljusz Ligoń ze Szląska.” T. XVII zaw. na str. 224, 240: „Przypowieści.”
r. 1868 T. XVIII zaw. na str. 32: „Przypowieści” i na str. 240: „Zdania i przypowieści.” T. XIX zaw. na str. 96 i 176: „Dawne przysłowia i przypowieści.”
r. 1869 T. XX zaw. na str. 16: „Przypowieści polskie;” na str. 32: „Dawne przypowieści;” na str. 48, 64, 80, 112, 128, 144, 176, 192, 208, 240, 256: „Zdania moralne i przypowieści polskie” i na str. 208: „Różności (staropolska przypowieść i zdanie z dawnego rękopisu.)”
Elementa puerilis Institutionis. Typis Clari Montis Częstochoviensis anno 1854.
Zaw. na str. 60—62: „Proverbia.”
Elementarz dla dzieci wiejskich. Petersburg 1865.
Zaw. na str. 58—88: „Prawdy gospodarskie, przez starych gospodarzy na pytania i odpowiedzi ułożone” i na str. 88—118: „Prawdy domowe i gospodarskie dla niewiast i dziewcząt wiejskich.”
Elementarz (Nowy), czyli abecadło z książką do składania i czytania dla szkół miejskich i wiejskich. Królewiec b. r.
Zaw. na str. 41: „Przypowieści.”
Fabisz Paweł Władysław. Przysłowia polskie, odnoszące się do nazwisk szlacheckich i miejscowych. Poznań 1874, w 8-ce, str. XII i 219.
Jest to dzieło Aleks. W. Darowskiego, przez pomyłkę w Bibljografji Estreichera (tom VI str. 201) umieszczone pod nazwiskiem Fabisza, który żadnej pracy o przysłowiach nie wydał. Por. Dar.
Gargulski Stanisław. Wypisy z pisarzów polskich dla szkół męskich i żeńskich, ułożył.... Część średnia. Warszawa 1880.
Zaw. na str. 140 — 141: „O przysłowiach;” na str. 141 — 144: „Przysłowia narodowe, to jest samemu tylko ludowi polskiemu właściwe;” i na str. 144—147: „Przysłowia polskie z Rysińskiego, Knapskiego i Fredry.”
Gazeta Polska. Warszawa, r. 1875 zaw. w № 46, 47 i 48 obszerną krytykę książki Darowskiego, a także krótki życiorys jego, wypisany z dzieła dra Antoniego J. (Opowiadania. Serja IV. II. Warszawa 1884.)
Gazeta Świąteczna. Warszawa 1882, rok II.
Zaw. w № 56 feljeton „Przysłowia.”
Gazeta Warszawska, r. 1860 № 137 zaw. „Przysłowia i przypowieści, tyczące się Warszawy.”
Gloger Z. ob. Premjowy kalendarz ilustrowany.
Goralczyk Kazimierz. Książeczka dla wiejskich dziatek, które już elementarz skończyły, ułożona przez.... r. 1862.
Zaw. na str. 109—114: „Przypowieści staropolskie” i na str. 139—145: „Przysłowia.”
Grabowski Ambroży. Krótkie przypowieści dawnych polaków, czyli apoftegmata, anegdoty, odpowiedzi dowcipne, ucinki satyryczne, zdania moralne, opisy i porównania piękne, z rzadkich dzieł i rękopisów ojczystych zebrane. Poznań 1886.
Jest to przedruk pierwszego wydania z r. 1819. Por. Grab. Przyp.
Gramatyka (Praktyczna) języka niemieckiego wraz z ćwiczeniami. Cz. I na III klasę. Wiedeń 1863.
Zaw. na str. 237—238: „Sprichwörter.”
Gubański Petrus. Rękopis in 4-o, kart 54 bez tytułu. Na kartach 15—19 zawiera: „Przysłowia” (polskie z tłumaczeniem łacińskim). Na pierwszej karcie napis: „Ad majorem Dei Gloriam, Libello hic est Petro Gubański de Opp. Krobia adscripto manu ppia. Illiq. in Gymnasio parvo stupensi Anno Dni 1791 ad I 8obris. (B).
Hanusz Ign. Jan. Dr. Literatura příslovnictví slovanského a nĕmeckého či předchůdcové Fr. Lad. Cĕlakovského v „Mudrosloví národu slovanského v příslovích.” Uspořádal.... V Praze 1853.
Zaw. na str. 57—69: „Sbírky polských příslovi.”
Hircla Kaspra Francuska gramatyka praktyczna przełożona przez Jana Juljana Szczepańskiego a podług czternastego wydania Konrada Orella pomnożona i poprawiona przez Karola Piechorskiego. Lwów, Stanisławów i Tarnów 1849.
Zaw. na str. 504—527: „Des Gallicismes ou expressions particulières au genie de la langue française” i na str. 527—530: „Proverbes.”
Historja jednego rozdziału. ob. Darowski Al. Wer. Historja....
Hoffmanowa Klementyna z Tańskich. Encyklopedja doręczna, czyli zbiór ciekawych wiadomości dla panien, przez autorkę „Pamiątki po dobrej matce.” Warszawa 1851. 2 tomy.
T. II zaw. na str 33—34: „Przypowieści stare polskie;” na str. 34—37: „Przysłowia czyli maksymy staropolskie;” na str. 37—48: „Przysłowia Rysińskiego z r. 1629.”
Hoffmanowa Klementyna z Tańskich. Rozrywki dla dzieci, przez autorkę „Pamiątki po dobrej matce.” Warszawa 1858.
T. I zaw. na str. 443—457: „Przysłowia moralne, czyli o cnocie i fortunie.”
Horain Julian. ob. Kalendarz krakowski, r. 1859.
J. Antonina. Przewodnik dla wieku dziecinnego na cały rok, przez.... Warszawa 1839. (Autorka: Jachowiczowa Antonina).
Zaw. na str. 113—118: „Przysłowia.”
J. L. K. ob. Kalendarz ludowy red. „Zorzy, ” r. 1879.
J. P. ob. Kalendarzyk dla dzieci.
Jachowicz Stanisław. Pamiątka dla Eryczka, przez... Warszawa 1846.
Tomik II zaw. na str. 64 — 74: „Przysłowia wyjęte z dawnej gramatyki.”
Jachowicz Stanisław. Książka dla rzemieślników przez.... Warszawa 1855.
Zaw. na str. 35—43: „Myśli różne” i na str. 71—80: „Przysłowia.”
— Toż. Ponownie przejrzana i wydana staraniem i nakładem Czytelni ludowych. Poznań 1881.
Jakubowski Andrzej. Przysłowia i wyrażenia przysłowiowe zebrane we Lwowie i okolicach przez....
Rękopis z połowy w. XIX in 4-o, kart 20. (B).
Janek z Bielca. Książeczki obrazkowe przez.... Warszawa.
r. 1862 (II książeczka) zaw. na str. 72—73: „Przysłowia i przypowieści.”
r. 1863 (III książeczka) zaw. na str. 82—85: „Przysłowia i przypowieści.”
Jastrzębowski Wojciech. ob. Kalendarz ludowy red. „Zorzy,” r. 1884.
Jeden rozdział do... ob. Darowski Al. Wer. Jeden....
Jełowicki Stanisław. Dykcjonarz przysłowiów francuskich, zawierający przysłowia i sposoby mówienia w języku francuskim używane, wyjęty z Dykcjonarza Akademji i wielu innych, mogący służyć ku uzupełnieniu słowników Bandtkiego i Trotza. Dla użytku młodzieży spolszczony przez.... Warszawa i Krzemieniec 1825. 2 tomy.
Zaw. i przysłowia polskie.
Jeske August. Mała stylistyka, zawierająca materjały i wskazówki metodyczne do pierwszych ćwiczeń w nauce języka ojczystego. Część I, ułożył.... Wydanie drugie, przejrzane i uzupełnione przez S. Warszawa 1876.
Zaw. na str. 9—92: „Przysłowia, czyli zdania, zamykające w sobie ważne przestrogi i prawdy życia.”
Józef z nad Drwęcy. Przysłowia myśliwskie. (Korespondent płocki, r. 1877, Nr 75).
Jungmann Józef. Slovesnost, aneb náuka o wymluwnosti bátsnické i řečnické se sbirkau příkládú newázaní i wázaní řeči. Třeti wydáni. W Praze 1846.
Zaw. na str. 175—176: „Przysłowia polskie.”
Kalendarze:
Bazar. Kalendarz. Ułożył i wydał M. Kazimierowski. Warszawa.
r. 1891 zaw. na str. 9 — 31: „Przysłowia.”
r. 1892 zaw. na str. 7 — 29: „Przysłowia.”
Haliczanin. Kalendarz powszechny. Lwów.
r. 1855 zaw. w części kalendarzowej: „Gminne przysłowia.”
Kalendarz astronomiczno-gospodarski Jana Jaworskiego. Warszawa.
r. 1854 zaw. na str. 72 — 76: „Przysłowia i zwroty, zastosowane do pór roku, podał Tymoteusz Lipiński.”
— Toż w osobnej odbitce.
Kalendarz dla ludu polskiego na r. 1866, wydany pod kierunkiem redakcji „Gazety rolniczej.” Warszawa.
Zaw. na str. 73—92: „Kilka (albo snopek) przysłów starodawnych.”
Kalendarz domowy. Warszawa.
r. 1866 zaw. na str. 176: „Przysłowia gospodarskie.”
r. 1868 zaw. na str. 21 — 41: „Kalendarz rolnika;” na str. 73—92: „Kilka (albo snopek) przysłów starodawnych” i na str. 102 — 108: „Przypowiastki dawne na przestrogę młodzieży.”
r. 1869 zaw. na str. 22 — 34: „Kalendarz przypomnień gospodarskich, przysłów i wróżb na wszystkie miesiące.”
r. 1870 zaw. na str. 23 — 34: „Kalendarz przypomnień gospodarskich, przepowiedni i przypowieści na wszystkie miesiące.”
Kalendarz domowy i gospodarski. Warszawa.
r. 1894 zaw. w części astronom.-kalendarz. przysłowia od świętych i miesięcy.
Kalendarz ewangielicko-polski dla Mazur, Szląska i dla kaszubów. Toruń.
roczniki 1886 i 1887 zawierają w części kalendarzowej u dołu po jednym przysłowiu obok każdego miesiąca.
Kalendarz gospodarski na r. 1761 w Poznaniu.
Zaw. „Prawidła gospodarskie.”
Kalendarz ilustrowany dla wszystkich. Warszawa.
r. 1877 zaw. w części kalendarzowej: „Przysłowia.”
Kalendarz krakowski. Wydanie Józefa Czecha. Kraków.
r. 1858 zaw. „Przysłowia najlepiej i najlepsza przez A. B.” (Adama Bartoszewicza).
r. 1859 zaw. na str. 6—10: „O przysłowiach przez Juljana Horaina.”
r. 1867 zaw. „Przysłowia krakowskie.”
r. 1890 zaw. w części kalendarzowej: „Przysłowia.”
Kalendarz lubelski. Lublin.
r. 1869 zaw. w części kalendarzowej: „Kalendarz przysłowiowy i wróżbiarski.”
r. 1887 zaw. na str. 21 — 23: „Przysłowia i przypowieści z notatek z r. 1678.”
Kalendarz ludowy ilustrowany na r. 1862 ułożony przez Franka z Wielkopolski. Warsz. 1861.
Zaw. na str. 40—42: „Przysłowia gospodarskie i przygodne.”
Kalendarz ludowy redakcji „Zorzy.” Warsz.
r. 1879 zaw. na str. 6—18: „Przepowiednie gospodarskie, zebrane z podań ludowych, starych rękopismów i dawnych zapisek domowych i klasztornych przez J. L. K.”
r. 1884 zaw. na str. 33 — 45: „Przysłowia gospodarskie na każdy miesiąc” i na str. 100—101: „Niektóre myśli i przysłowia ś. p. Wojciecha Jastrzębowskiego.”
r. 1886 zaw. na str. 69: „Przysłowia.”
Kalendarz ludowy wiejski. Warszawa.
r. 1867 zaw. na str. 30—35: „Dawne ojców przypowieści” i na str. 77 — 95: „Kalendarz rolnika.”
Kalendarz łódzki nar. 1894. Nakładem i staraniem Nat. Zylbersztajna. Warszawa 1893.
Zaw. na str. 23—24: „Kalendarz z przysłów gospodarskich ze zbioru autora „Wrażeń Ciechocińskich.”
Kalendarz naukowy Kar. Langiego. Przemyśl.
r. 1865 zaw. w części kalendarzowej: „Gminne wróżebne przypowieści.”
Kalendarz polski na r. 1860. Cieszyn.
Zawiera w części kalendarzowej: „Przysłowia gospodarskie.”
Kalendarz popularno-ziemiański. Warszawa.
r. 1889 zaw. na str. 48—50: „Myśli, zdania i przysłowia.”
Kalendarz powszechny nar. 1850. Warszawa.
Zaw. na str. 14—23: „Niektóre przysłowia ludu gospodarskie i moralne.”
Kalendarz powszechny galicyjski, rzymsko i grecko-katolicki i żydowski, astronomicz., gospodarski, domowy i sprawunkowy. Zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Galicji. Lwów.
r. 1869 i 1873 zaw. w części kalendarzowej: „Przypowieści gospodarskie.”
Kalendarz poznański. Poznań 1885.
Zaw. na str. 153: „Historja o cyganie, co dla kompanji dał się powiesić, przez Wł. Sabowskiego.”
Kalendarzyk dla dzieci przez Stanisława Jachowicza. Warszawa.
r. 1848 zaw. na str. 38—40: „Przysłowia, wyjaśnione przez J. P.”
Noworocznik. Kalendarz ilustrowany dla polek. Warszawa.
r. 1864 zaw. na str. 52 — 62: „Historyczne przysłowia K. Wł. Wójcickiego. Ustęp z rękopismu drugiego wydania przysłów narodowych.”
Nowy kalendarz, czyli świętnik lwowski na r. 1829. Lwów.
Zaw. na str. 31—36: „Dawność, skład i znaczenie świętników w Polszcze.” (Między innemi wiele przysłów od świąt, miesięcy i świętych).”
Nowy kalendarz powszechny. Wydał Kaj. Lubicz Niezabitowski. Warszawa.
r. 1838 zaw. na str. 2—8: „Przysłowia rolnicze, miejsce kalendarza u ludu zastępujące. Wyciąg z rękopismu: „Polskie przysłowia ludu w porównaniu z ruskiemi i słowaków przez K. Wł. Wójcickiego.”
r. 1842 zaw. na str. 22 — 28: „Starodawne pieśni i przysłowia o koniu, podług podań ludu (z rękopismu K. Wł. Wójcickiego).
r. 1850 zaw. na str. 14—23: „Niektóre przysłowia ludu gospodarskie i moralne.”
Nowy kalendarz poznań. polski katol. Poznań.
r. 1876, 1877 i 1878 zaw. w części kalendarzowej przysłowia gospodarskie.
Piast. Kalendarz polski ludowy. Ułożył Józef Chociszewski. Poznań 1885.
Zaw. na str. 25: „Początek przysłowia: „plecie, jak baba z Gądek” i na str. 27: „Przysłowia dla rolników.”
Polski kalendarz katolicki dla kochanych wiarusów Prus Zach., W. Ks. Poznańsk. i Szląska na r. 1877. Napisany po raz piętnasty przez Majstra od przyjaciela (Ignacego Danielewskiego w Toruniu). Poznań 1877.
Zaw. w części kalendarz, niektóre przysłowia.
Premjowy kalendarz ilustrowany dla wszystkich, dawniej Echa. Warszawa.
r. 1885 zaw. na str. 28—34: „Stare przysłowia gospodarskie, doroczne i meteorologiczne, zebrał Z. Gloger.”
Przyjaciel domu. Kalendarz. Warszawa.
r. 1888 zaw. na str. 36—45: „Kalendarz rolniczy. Przysłowia ludowe.”
Kamiński Ant. Odr. Zdania i przysłowia polskie, tudzież ludu polskiego w narzeczach białoruskim i małoruskim, jakiemi pospolicie językami u nas na Litwie, Wołyniu i Podolu wieśniacy mówią, zebrane przez.... Z godłem: „W stepu i chruszcz miaso.” R. 1857.
Rękopis in 4-o kart 47 i 1 nlb. (B).
Kampmann C. F. Aufgaben zum Uebersetzen aus dem Deutschen in das Polnische. Nebst einem deutsch-polnischen Wörterbuche. Breslau 1863.
Zaw. na str. 28—30: „Sprichwörter.”
Kampmannn C. F. Grammatik der polnischen Sprache von.... Nebst einem polnisch-deutschen etymologischen Wörterbuche von August Mosbach. Zweite verbesserte Ausgabe. Breslau 1863.
Zaw. na str. 89 — 96: „Sprichwörter und kurtze Sätze.”
Kapliczyński Antoni. Rękopis z przysłowiami polskiemi, bez tytułu in 4 o kart 382. (O).
Wierną kopję rękopisu tego posiada Bibljoteka p. Ignacego Bernsteina w Warszawie.
Karłowicz Jan. „Świecić baki.” (Kurjer Warszawski r. 1887, Nr. 299a).
Karłowicz Jan. Nowy zbiór przysłów polskich. (Prawda, r. 1888 Nr. 2).
Jest to krytyka dzieła: „Księga przysłów” S. Adalberga.
Kartka ogłoszeń. Gazeta handlowa, przemysłowa i informacyjna. Częstochowa 1887, rok VI.
Zaw. w № 34 w rubryce: „Z kroniki miejsk.” kilkanaście przysłów gospodarskich.
Koncewicz Basilius et Roman Duklanus. Emblemata Poetica-Philosophica de dignissimo Patre Basilio Koncewicz S. Theologiae Doctore Philosophiae et oratoriae Magistro, summo Praeceptore Joannis Duklani Roman A. D. 1782. Linguae polonicae translata Varsaviae 1832 Anno per eundem Joannem Duklanum Roman Translatorem juratum.
Rękopis in 4-o kart 10. (B).
Kopczyński O. Gramatyka dla szkół narodowych, na klasę III, drugi raz wydana r. 1783.
Zaw. na str. 90—92 w przypisach do gramatyki ustęp o przysłowiach.
Korotyński Wincenty. Salomon Rysiński. Studjum przez.... Wilno 1863.
Kowerski Jan. Wdowa kukała, siebie oszukała. Powiastka napisana przez.... Nagrodzona na czwartym konkursie Gazety Świątecznej. Warszawa 1890.
Każdy rozdział tej powiastki ma, jako nadpis, jedno przysłowie.
Kraszewski J. I. Listy do redakcji Gazety Warszawsk. (Gazeta Warszawska, r. 1851, Nr. 257).
Zaw. uwagi krytyczne o przysłowiach wogóle i o pracach nad niemi Wójcickiego, Jachowicza, Bartoszewicza i Lipińskiego.
Krek Gregor, dr. Einleitung in die slavische Literaturgeschichte. Akademische Vorlesungen, Studien und kritische Streifzüge von.... Zweite völlig neu bearbeitete und erweiterte Auflage. Graz 1887.
Zaw. na str. 786—818: „Sprichwörter, Aberglauben, Zaubersprüche und Räthsel.”
Kronika wiadomości krajowych i zagranicznych, ob. Darowski Al. Wer., Bajeczki.
Książeczka zabawna, zawierająca opisy, podobieństwa, powiastki, bajki, przypowieści, rozprawy, zdania i przysłowia. Cieszyn, nakładem E. Feitzingera. 8 cent.
Książeczkę tę, której pomimo najusilniejszych poszukiwań w żadnej bibljotece odnaleźć nie mogłem, wymienia Estreicher w „Bibljografji” (T. IV str. 427).
Książka do czytania na czwartą klasę katolickich szkół głównych i miejskich w monarchji austrjackiej. Wiedeń 1862.
Zaw. na str. 27 — 28: „Przysłowia;” na str. 45—47: „Przypowieści.”
Książka do czytania na czwartą klasę szkół głównych w ces. austrj. Wiedeń 1857.
Zaw. na str. 169—179: „Przysłowia i zdania moralne.”
Książka (Druga) do czytania, z nauką języka polskiego dla szkół ludowych katolickich w ces. austrjack. Wiedeń 1858.
Zawiera na str. 40: „Przypowieści;” na str. 79—80: „Niektóre przysłowia wzięte ze zwierząt.”
Kuryłowicz Stephan. Der kleine Pole oder kurze Bemerkungen über die Wörter der polnischen Sprache nebst einer Sammlung der zum Sprechen nöthigsten Wörter, Redensarten, Sprichwörter und leichter Gespräche fur das gesellschaftliche Leben. Polnisch und deutsch. Ein Hülfsbuch für diejenigen, welche sich der Erlernung der polnischen Sprache widmen, zur Uebung des Gedächtnisses herausgegeben von.... Wien 1833.
Zaw. na str. 81—105: „Sprichwörter (Przysłowia).”
L. Z. i K. G. Pamiętnik dla płci pięknej, wydawany przez.... Warszawa 1830, rok I (Wydawcy: Leon Zienkowicz i Konstanty Gaszyński).
T. II zaw. na str. 211—217 recenzję dzieła: „Przysłowia narodowe zebrane i objaśnione przez K. Wł. Wójcickiego.”
Lach z Lachów. ob. Zienkowicz Leon.
Legatowicz Ign. Piotr. Apoftegmata, to jest prawdy, prawidła życia, maksymy, zdania, przestrogi, wspomnienia, przysłowia i myśli rozmaite w dwuwierszach zamknięte, przez.... Wilno 1854.
Legatowicz Ign. Piotr. Przysłowia i przymówiska polskie, zebrane i w porządku abecadłowym ułożone przez.... Mińsk 1865.
Rękopis in 4-o, kart 41. (J). Wierną kopję jego posiada Bibljoteka p. Ignacego Bernsteina w Warszawie.
Lieder Franciszek. Zadania do gramatyki niemieckiej zastosowane przez.... ułożone dla użytku szkół i instytutów naukowych w Król. Polsk. Warszawa 1837.
Zaw. na str. 188— 191: „Przysłowia-Sprichwörter.”
Ligoń Juljusz ze Szląska. ob. Dzwonek r. 1867.
Lipiński Tymoteusz. Dziennik warszawski z r. 1853 № 127 zawiera artykuł Lipińskiego o przysłowiach, który jest w części polemiką z A. Połujańskim (z powodu artykułu tegoż w Dzienniku warsz. r. 1853 № 122).
Lipiński Tymoteusz. Ludowe przypowieści gospodarstwa wiejskiego (Bibljoteka Warszawska, r. 1855, T. II. str. 614—615).
Jest to recenzja dziełka T. Boebla: „Die Hans und Feldweisheit. (Berlin 1854).”
Ob. jeszcze Kalendarz astronomiczno-gospodarski.
Lubicz Rafał. Krytyka dzieła: „Księga przysłów, przypowieści i t. d. S. Adalberga.” (Kłosy, r. 1889, Nr. 1263, str. 172—173).
(Lubicz Rafał). Boże Narodzenie w przysłowiach. Przez rl. (Gazeta Lubelska r. 1893 Nr. 268).
Lubicz Rafał. Poszukiwania etnograficzno-archeologiczno-etnograficzne. III. Okolice radomskie i sandomierskie w przysłowiach, wyrażeniach i piosnkach napisał... (Gazeta Radomska r. 1893 Nr. 55, 57, 59, 61, 64, 65, 66, 72 i r. 1894 Nr. 4, 6, 7, 9, 11, 14 i 15).
Łukaszewski Ksaw. F. A. E. Przyjaciel dzieci, czyli książka do czytania podług A. E. Preussa i J. A. Vettera dla katolickich szkół elementarnych przerobiona przez.... III-cie poprawione wydanie. Berlin 1861.
Zaw. na str. 25—27: „Zdania moralne i przysłowia”; na str. 91—94: „Niektóre zdania i przysłowia.”
Łyszkowski Maksymiljan. Wypisy z pisarzów polskich, zawierające po większej części przedmioty realne, ułożył.... Cz. II. Wyd. II. Warszawa 1850.
Zaw. na str. 34—36: „Przysłowia Maksym. Fredro” i na str 36—45: „Przypowieści z XV wieku.”
Magazyn zabaw przyjemnych i pożytecznych, zawierający najpiękniejsze powieści, wesołe i ciekawe opowiadania, anegdotki i t. p. Chełmno 1889.
T. I zaw. na str. 32: „Stare przypowieści polskie.”
Majewski Erazm. Materjały do folkloru krajowego. Bocian w mowie i pojęciach ludu naszego, przez.... Warszawa 1891.
Zaw. na str. 6 — 7: „Przysłowia i przypowieści.”
Manassewitsch B. Die Kunst die polnische Sprache durch Selbstunterricht schnell und leicht für Deutsche auf grammatischer und phonetischer Grundlage. Mit zahlreichen Uebersetzungsaufgaben und Lesestücken mit durchgehender interlinearer deutscher Uebersetzung, Gesprächen, Polonismen, Sprichwörtern etc., sammt einem kurzgefassten deutsch-polnischen Wörterbuche. Von.... Wien, Pest, Leipzig. b. r.
Zaw. na str. 140—142: „Polnische Sprichwörter. Polskie przysłowia.”
Mecherzyński Karol, Prof. Stylistyka, czyli nauka, obejmująca prawidła dobrego pisania, do użytku młodzieży szkolnej ułożona przez.... Kraków 1870.
Zaw. na str. 190—191: „Przysłowia narodowe do przerabiania na powiastki i parafrazy.”
Mecherzyński Karol, dr. Wypisy polskie dla szkół męskich i żeńskich, z najcelniejszych pisarzy polskich zebrane i ułożone przez.... Kraków 1877.
Zaw. na str. 40 — 44: „Zdania obyczajowe i przysłowia.”
Milczewskij Okt. Prakticzeskij uczebnik polskago jazyka, sostawlennyj dla russkich. Petersburg 1864.
Zaw. na str. 83—85: „Niekotoryja polskija posłowicy iz knigi Kampmanna.”
Montlong Quintessenz der Konwersation oder 3,000 Sprichwörter in 14 Sprachen als deutsch, französisch, englisch, italienisch, spanisch, ungarisch, polnisch, serbisch, lateinisch, griechisch, türkisch, arabisch, persisch und hebräisch im Originaltext mit deutsch-französischer Uebersetzung (i takiż tytuł francuski). Wien 1862.
(Wyszedł tylko jeden zeszyt, w którym polskich przysłów niema, miał je bowiem zawierać zeszyt ósmy).
Mrówka Łukasz. Podarunek dla ludu naszego. Opowiadania, powiastki, pieśni i bajki, napisał.... Książeczka II. Warszawa 1862.
Zaw. na str. 29—31: „Różne myśli i przysłowia.”
Muczkowski J. Początek przysłowia: „siedzi, jak na niemieckim kazaniu.” (Dwutygodnik literacki, pod redak. Walerjana Kurowskiego. Kraków 1844, str. 27—32).
Nadmorski, dr. Kaszuby i Kociewie. Język, zwyczaje, przesądy, podania, zagadki i pieśni ludowe w północnej części Prus Zachodnich. Zebrał i opracował.... Poznań 1892.
Zaw. na str. 150 kilka przysłów kaszubskich.
Narzymski Józef. Subminister Cultionis Latinitatis intra Gemmas & Thesaurum R. P. Cnapii Soc. Jesu. Pultoviae natus Anno quo Albertus Josephus Narzymscii studuerunt latinitati. Josephi Narzymski.
Rękopis z połowy w. XVIII in 4-o, 127 k. (B).
Nauka czytania pisma polskiego, z przydatkiem nowego katechizmu dla małych dzieci. Warszawa 1872.
Zaw. na str. 30—31: „Przysłowia.”
Nauka początkowego czytania, pisania i rachunków. Warszawa 1811.
Zawiera na kilkunastu pierwszych kartkach przykłady, pomiędzy któremi wiele jest przysłów.
Niedziela. Tygodnik dla ludu. Wydawca i redaktor Albert Wilczyński. Lwów 1884, rok I.
Zaw. na str. 8, 320: „Przysłowia ludowe;” na str. 88, 280: „Przysłowia;” na str. 168: „Przysłowia i przypowieści;” na str. 312: „Przysłowia na październik”.
Nopitsch Christ. Conr. Literatur der Sprichwörter. Ein Handbuch für Literarhistoriker, Bibliographen und Bibliothekare. Verfasset von... Nürnberg 1822.
Zaw. na str. 241: „Pohlnische Sprichwörter.”
— Toż. Wydanie II. Nürnberg 1833. (Jest to wydanie niczym się od pierwszego nie różniące).
Nowosielski A. O „Jednym rozdziale do przyszłej księgi przysłów polskich, wydanym w Kijowie 1867 r. (Bibljoteka Warszawska, r. 1867, T. II. str. 292 — 297).
Omega, dr. Recenzja pracy A. W. Darowskiego, p. t. „Przysłowia od nazwisk szlacheckich”. Kijów 1870. Przez.... (Tydzień polityczny, naukowy, literacki i artystyczny. Wydawca J. I. Kraszewski. Drezno 1870, rok I. na str. 365).
Opowiadania z pism polskich wyjęte, ku pożytkowi i zabawie młodzieży służące. Warszawa 1859.
Zaw. na str. 75 — 78: „Przysłowia polskie z Salomona Rysińskiego;” na str. 78 — 81: „Przysłowia polskie z Grzegorza Knapskiego, Maks. Fredry i in.”
Orda N. Grammaire analitique et pratique de la langue Polonaise a l’usage des Français par.... Paris 1856 (Na okładce: Berlin 1858).
Zaw. na str. 396—419: „Polonismes et Proverbes.”
Osiński Alojzy. Dwa wyjątki: łza i nadzieja z bogactw mowy polskiej zebranych od.... Wilno 1835.
Zawiera i przysłowia do dwóch tych wyrazów ściągające się.
O(ttow) A. M. Die Sprichwörter der polnischen Oberschlesier. (Schlesische Provinzialblätter herausgegeben von Th. Oelsner. Neue Folge. Fünfter Jahrgang. Juli. Breslau 1866, na str. 656—658).
Jest to recenzja zbioru przysłów szląskich Józ. Lompy.
Ottow Henryk, ks. z Gręboszowa. ob. Chata r. 1878.
Pamiętnik naukowy. Kraków.
r. 1837 T. I zaw. na str. 433 — 445 recenzję „Starożytnych przypowieści” Wójcickiego.
Pamiętnik Warszawski. Warszawa.
r. 1822, T. II zaw. na str. 389 rozbiór przysłów: „co głowa, to rozum” i „prosta droga najkrótsza”. T. III zaś na str. 40 rozbiór przysłowia: „podług stawu grobla”.
Panorama literatury krajowej i zagranicznej. Warszawa.
r. 1836 zaw. na str. 85—91 recenzję „Starożytnych przypowieści” Wójcickiego.
Perły humoru polskiego. Kraków 1884 — 86. 3 tomy.
T. I. r. 1884 zaw. na str. 1—2: „Z przypowieści Salomona Rysińskiego;” na str. 202 — 209: „Niewiasta, kobieta, białogłowa w zdaniach, przysłowiach, przypowieściach i t. d.”; na str. 244 — 249 i 292 — 299: „Przysłowia, przypowieści, zdania etc. z różnych autorów zebrane”.
T. II. r. 1884 zaw. na str. 11—16: „Przysłowia, przypowieści, zdania etc. z różnych autorów zebrane” i na str. 84—96: „Przysłowia od nazwisk szlacheckich (z dzieła pod tymże tytułem Aleks. Wer. Darowskiego)”.
Petri Rudolph Wilhelm Theodor. Des Landwirths Orakel. Die Bauernregeln der Völker Europa’s, oder Regeln und Sprüche aus dem Volksmunde über die Vorausbestimmung des Wetters, über den Einfluss desselben auf den Feld und Garteubau und über andere Naturbeobachtungen. Gesammelt und geordnet von.... Breslau 1866.
Zawiera niektóre przysłowia polskie gospodarskie w tłumaczeniu niemieckim.
Piątkowska Ignacja. Żebracy, pieśni ich i znaczenie, jakie posiadają u ludu w ziemi Sieradzkiej. (Kaliszanin, r. 1889, Nr. 96 i 97).
Zawiera parę przysłów o dziadach.
Pisulewski Józef. Przysłowia (Proza i poezja polska, wybrana i zastosowana do użytku młodzieży żeńskiej, przez Paulinę Kraków. Warszawa 1860. Część I. na str. 326 — 328).
Pleszczyński Adolf, ks. Bojarzy Międzyrzeccy. Studjum etnograficzne przez.... (Bibljoteka Wisły. T. XI). Warszawa 1892 (na okładce rok 1893).
Zaw. na str. 157 — 166: „Przysłowia obyczajowe;” na str. 166 — 170: „Przysłowia gospodarczo-kalendarzowe.”
Polskaja Christomatija dla uprażnienija w pierewodach s polskago jazyka na russkij, s priłożenijem słowarja polsko-russkago. Czast’ tretja. Warszawa 1873.
Zaw. na str. 171 — 173: „Filozofja, tkwiąca w przypowiastkach i przysłowiach. — Fiłosofja, zakluczajuszczajasia w pogoworkach i posłowicach.”
P(ol) W(incenty). Filozofja i przysłowia ludu w Polsce. (Kwartalnik naukowy w połączeniu prac miłośników umiejętności. Kraków 1835. T. II. str. 19 — 42).
Połujański A. Przysłowia i przypowieści. (Dziennik Warszawski, r. 1853 Nr. 122).
Promyk Kazimierz. Pierwsza książeczka dla wprawy w czytaniu. Zebrał i ułożył.... Wydanie nowe, dopełnione. Warszawa 1878.
Zaw. na str. 22: „Różne mądre myśli i przysłowia.”
Przegląd Warszawski. Warszawa.
r. 1842 zaw. na str. 304 — 318 ocenę dzieła K. W. Wójcickiego „Zarysy Domowe.” Dołączono tu kilka przysłów, pracą Wójcickiego nie objętych.
Przyborowski Józef, prof. Dosia wobec nauki. Szczątki zaimka si, sia, sie w polszczyźnie. Warszawa 1889. (Odbitka z Bibljoteki warszawskiej).
Rozprawka, wyjaśniająca początek życzenia: do siego roku.
Przyjaciel dzieci. Pismo tygodniowe, nauce i rozrywce młodzieży poświęcone. Warszawa.
r. 1863 zaw. na str. 119 — 120: „Dąb;” na str. 207 — 208: „Niedźwiedź;” na str. 231 — 232: „Lis;” na str. 399—400: „Wilk.” Artykuły te, podznaczone literą „W,” zawierają i niektóre przysłowia.
Przyjaciel dzieci (dalszy ciąg tytułu w języku hebrajskim i żydowsko-niemieckim literami hebrajskiemi. Wilno 1826.
Zaw. na str. 73 — 76: „Niektóre przysłowia polskie. Einige polnische Sprichwörter”.
Przysłowia od nazwisk szlacheckich.... ob. Darowski Al. Wer., Przysłowia....
Pszczółka krakowska. Kraków.
r. 1819, T. I zaw. na str. 230—231: „Kurza Stopa” i na str. 231—232: „Dosiego roku. Dumka”.
Pszczółka polska.
r. 1823 zaw. „Anegdoty, przypowieści staropolskie.”
Rękopis z w. XVII-go p. t. „Adagia, przysłowia i t. d.” (defektowy). (Z).
Zawiera na str. 41 — 182 przysłowia, ułożone w porządku alfabetycznym i objaśnione po łacinie.
Rękopis z końca XVII w. lub początku XVIII. (Z).
Obejmuje na str. 1 — 95 przysłowia, przypowieści, sentencje etc. w porządku abecadłowym ułożone. Zdaje się być kopją z Knapskiego lub Żeglickiego.
Rękopis z końca XVII lub początku XVIII w. str. 540. (Z).
Zaw. najrozmaitsze wiersze, ucinki, żarty, facecje, przysłowia po polsku i po łacinie.
Rękopis z połowy w. XVIII in 8-o, str. 236 p. t. „Gemmae latinae ex magno eruditionis mari tam ligatae quam solutae orationis autoris lectae. (K).
Jest to kopja dzieła Zawadzkiego pod tymże tytułem, wydanego w Warszawie po raz pierwszy w r. 1688.
Rękopis z w. XVIII folio, kart II i 149. (O).
Zaw. na str. 109—110: „Przysłowia.”
Rękopis z końca XVIII-go w. in 4-o kart 73. (B).
Zaw. przysłowia i sentencje polskie z tłumaczeniem łacińskim.
Rękopis z połowy w. XIX in 4-o. (B).
Obejmuje kopję Adagjów Knapskiego (od lit. N—Z) i stanowić miał prawdopodobnie drugie ich wydanie. Posiada podpis cenzury warszawskiej z r. 1850.
rl. ob. Lubicz Rafał, Boże Narodzenie....
Rok wiejski. Rocznik I. Książeczka zielonoświątkowa. Gniezno 1860.
Zaw. na str. 52 — 57: „Starodawne przysłowia o lenistwie i pracy.”
Rola T. J. Ziarnka mądrości, zebrał.... Warszawa 1874.
Zawiera i niektóre przysłowia.
Rymarkiewicz Jan, prof. Wzory prozy przez.... Stopień I. Wydanie piąte. Poznań 1874.
Zaw. na str. 391—399: „Adagia i sentencje, czyli przysłowia i zdania moralne.”
Sab(owski) Wład. O pracy Tymoteusza Lipińskiego p. t. „Przysłowia i wyrażenia od miast i wsi.” (Gazeta codzienna, r. 1854 Nr. 184).
Jest to krytyczna wzmianka o pracy Lipińskiego, z dołączeniem wielu uwag o metodzie układu przysłów.
Ob. Kalendarz poznański r. 1885.
Sawicki Konrad. Przysłowia i zdania, zebrał.... (Biesiada Literacka, Warszawa 1885. T. XIX, Nr 483 i T. XX Nr 500).
S(cisłowska) Z(ofja). Oryginały miasta Lublina, przeobrażone w przysłowia miejscowe. R. 1853.
Rękopis in 16-o, kart 13. (B).
Seelbach Carl. Proverbial treasury. English and select Foreign Proverbs, viz: — Abyssinian, Accra.... Persian, Polish, Portuguese.... with references and explanations by.... New York, Leipzig 1880.
Seredyński Wład. i Dieduszycka hr. Anast. Wypisy, przykłady i wzory form prozy i poezji polskiej. Książka do czytania ułożona przez.... Wydanie drugie. Warszawa 1881.
Zaw. na str. 471 — 473: „Przysłowia historyczne” (z Wójcickiego) i na str. 473 — 475 „Przysłowia (z Rymarkiewicza)”.
Siekierzyński Antoni. Gazeta Polska, r. 1872, № 192 podaje wyjaśnienie początku przysłowia: „pisz na Berdyczów,” zakomunikowane jej przez Ant. Siekierzyńskiego.
— Toż samo w Bibljotece Warszawskiej, r. 1872, T. IV, str. 164.
Siemieński Lucjan. Kartka z dziejów sztuki i poezji przez.... Żytomierz 1860.
Zaw. na str. 172: „Przysłowia malarskie.”
Siemieński Lucjan. Godzina czytania. Dzieciom ku rozrywce i nauce ułożył.... autor „Wieczorów w Ojcowie.” Żytomierz 1860.
Zaw. na str. 219—238: „Przypowieści i anegdoty staropolskie;” na str. 251—258: „Przysłowia i przypowieści polskie”.
Skarbek hr. Fryd. Sanszopansiana przez.... Wrocław 1840.
Jest to objaśnienie kilku przysłów.
Skrzypiński P. Wykł. abecadła polskiego. Wstęp do mowni polskiej dla użytku młodzieży, przez... Warszawa 1858.
Zaw. niektóre przysłowia, podane jako przykłady.
Sniegirew J. Russkije w swoich posłowicach. Razsużdienija i izsliedowanija ob otieczestwiennych posłowicach i pogoworkach. Moskwa 1831—1834. 4 tomy.
T. I zaw. na str. 123 — 126: „Polskija posłowicy”.
Strafforello Gustavo. La sapienza del mondo, ovvero dizionario universale dei proverbi di tutti i popoli, raccolti, tradotti, comparati e commentati da con l’aggiunta di anedoti, racconti, fatterelli e di illustrazioni storiche, morali, scientifiche, filologiche ecc.... Torino b. r. 3 tomy.
Całe dzieło zawiera wiele przysłów polskich w przekładzie włoskim.
Szkółka dla dzieci. Pismo poświęcone nauce i rozrywce dla dzieci, redagowane przez Ewarysta Estkowskiego i ks. Ign. Sumińskiego. Poznań.
r. 1853 (rok IV) zaw. na str. 290 — 291: „Przysłowia”.
Szumski Tomasz. Wypisy francuskie, które zawierają wyborne francuskie anegdoty, powieści, bajki, listy i przysłowia z wyrazami objaśniającemi, z polskiemi zadaniami do tłumaczenia na francuski, oraz z najpotrzebniejszemi wokabułami i rozmowami przez.... Rawicz 1813.
Zaw. na str. 109—112: „Recueil de proverbes interessants. Zbiór przysłów interesownych”.
Światło. Pismo ilustrowane dla ludu. Bytom 1893.
Zaw. na str. 360: „Przysłowia a rzeczywistość”.
Świtkowski August. Wypisy francuskie do użytku młodzieży polskiej ułożył..., z dodatkiem słownika francusko-polskiego. Trzecie wydanie, poprawione i powiększone. Kraków 1875.
Zaw. na str. 283—293: „Phrases familières, gallicismes, proverbes”.
Turowski Kaź. Józef. Dodatek do zbiorów pieśni ludu polskiego i ruskiego. Zbiorek.... Lwów 1846.
Zaw. na str. 30—32: „Przysłowia”.
Tygodnik petersburski. Gazeta urzędowa Królestwa Polskiego. Petersburg.
r. 1840 (XI) zaw. na str. 193—194 i 205—206: „Przypowieści, czyli apoftegmata z dawnych rękopisów, z dzieła: „Starożytności historyczne polskie przez Ambrożego Grabowskiego. Kraków 1840).”
Tygodnik polski wiadomości przyjemnych i użytecznych, r. 1832, T. I.
T. I. zaw. „Niektóre przysłowia staropolskie”.
W. P. ob. Pol Wincenty.
Wander Karl Friedrich Wilhelm. Deutsches Sprichwörter-Lexicon. Ein Hausschatz für das deutsche Volk. Herausgegeben von.... Leipzig 1867—1880. 5 tomów.
Zawiera mnóstwo przysłów polskich, podanych jako paralele do niemieckich.
Wierzbowski Teodor. Wypisy polskie. Podręcznik dla klas wyższych średnich zakładów naukowych, ułożył.... Warszawa 1884.
Zaw. na str. 279 — 281: „Przysłowia mów potocznych albo przestrogi Andrz. Maks. Fredry;” na str. 554: „Wielkopolskie przysłowia i zdania ludowe;” na str. 562: „Małopolskie przysłowia i zdania ludowe;” na str. 570: „Mazowieckie ludowe przysłowia i zdania;” na str. 580: „Kaszubskie przypowieści i przysłowia ludowe.”
Wład. Sab. ob. Sabowski Wład.
Włodek Ignacy. Przypowieści prowincjonalne. Wyjątek z dzieła o naukach wyzwolonych Ignacego Włodka, w Rzymie, r. 1780. (Pamiętnik Sandomierski. Pismo, poświęcone dziejom i literaturze ojczystej. Warszawa 1830, T. II, str. 105—109).
Woyna Joh. Carl von Jasienica, Kleiner Lustgarten, worinn gerade Gänge zur polnischen Sprache angewiesen werden, gepflauzet durch.... Anno 1693. Dantzig Anno 1712.
Zaw. na str. 235—254: „Polnische Sprüchwörter.”
— Toż. Dantzig 1729.
Zaw. na str. 235—254: „Polnische Sprüchwörter.”
— Toż.... gepflanzet durch.... Dantzig 1746.
Zaw. na str. 241 — 278: „Polskie i niemieckie przysłowia. Polnische und deutsche Sprüchwörter.”
— Toż. Danzig 1756 (z tymże co wyd. z r. 1746 tytułem).
Zaw. na str. 241 — 278: „Polskie i niemieckie przysłowia. Polnische und deutsche Sprüchwörter.”
— Toż. Dantzig 1762 (z tymże co wyd. z r. 1746 tytułem).
Zaw. na str. 241—278: „Polskie i niemieckie przysłowia. Polnische und deutsche Sprüchwörter.”
Wokabularz rozmaitych sentencji i potrzebnych polskim i niemieckim młodzieńcom na pożytek teraz zebrany. Ein Vocabular mancherlei schönen und nothwendigen Sententien der polnischen und deutschen Jungend zu nutz zusammen getragen. Drukowano w Królewcu Pruskim u Jana Daubmana roku Pańskiego 1558.
Zaw. 19 stronic z rozmowami, w których wiele jest przysłów od stronicy oznaczonej kustoszami „R” do Sij.”
Wójcicki K. Wł. W „Dzienniku Warszawskim,” wydawanym przez Jana Kazimierza Ordyńca, mieszczą się następujące prace Wójcickiego:
w r. 1827, T. VII na str. 54—66: „O niektórych przysłowiach narodowych przez....;” na str. 255 — 271 i na str. 66 — 78 tomu IX t. r. „Niektóre przysłowia narodowe przez...;” wreszcie na str. 149—161 tomu IX t. r. „Jeszcze kilka przysłów narodowych przez....”
Wójcicki K. Wł. O przysłowiach historycznych ludu u nas i na Rusi przez.... (Magazyn powszechny, dziennik użytecznych wiadomości, rok V, poczet nowy 2-gi. Warszawa 1838, na str. 37—39).
Wójcicki K. Wł. O przysłowiach historycznych i rolniczych ludu w Polsce i na Rusi. Obraz z dziejów literatury polskiej. (Złota przędza poetów i prozaików polskich, pod red. dra P. Chmielowskiego, ze współudziałem H. Biegeleisena, S. Krzemińskiego i E. S. Świeżawskiego. Warszawa 1885. T. II. na str. 639-652).
Wójcicki K. Wł. Salomon Rysiński. (Bibljoteka Warszawska, r. 1842. T. III. na str. 201—215).
Wójcicki K. Wł. Recenzja dzieła Const. Wurzbacha „Die Sprichwörter der Polen. Wiedeń 1852. (w Bibljotece Warszawskiej, r. 1853, T. III, na str. 165—166).
Wójcicki K. Wł. Krytyka dzieła A. W. Darowskiego: „Przysłowia od nazwisk szlacheckich i miejscowości. Poznań 1874.” (w Bibljotece Warszawskiej, r. 1874, T. III. na str. 337—346).
Ob. Noworocznik. Kalendarz ilustrowany i Nowy Kalendarz powszechny, r. 1838 i 1842.
Wójkasen ob. Cenova F.
Wykład nauk dla ludu, staraniem wydziału rozpowszechnienia oświaty Towarzystwa naukowego z uniw. Jagiellońskim złączonego. II. Zbiór rzeczy ku nauce i zabawie ludu. Kraków 1850.
Zaw. na str. 178—186: „Zdania, przysłowia i uwagi wierszem wyrażone.”
Wypisy (Nowe) polskie, część II-ga, zawierająca historję prozy polskiej z wyimkami. Lwów 1838.
Zaw. na str. 283—288: „Przysłowia Fredry.”
Wypisy (Nowe) polskie, czyli wybór różnych wyimków, prozę i poezję zawierający, dla użytku młodzieży szkolnej. Część I, wyd. II. Leszno i Gniezno 1841.
Zaw. na str. 222 — 225: „Niektóre zdania i przysłowia Górnickiego i Fredry;” na str. 232 — 234: „Przysłowia narodowe” i na str. 234 — 239: „Przysłowia moralne Stan. Lubomirskiego.”
Wypisy polskie dla klas niższych c. k. szkół gimnazjalnych i realnych. Tomów 4.
T. I, wyd. V. Lwów 1882 zaw. na str. 251—253: „Przysłowia z Wzorów prozy Rymarkiewicza;” na str. 253: „Zdania i przysłowia Łukasza Górnickiego i Andrz. Maks. Fredry;” na str. 254 — 255: „Przysłowia historyczne przez K. Wł. Wójcickiego.”
T. II, wyd. IV. Lwów 1878 zaw. na str. 337 — 338: „Przysłowia z Wzorów prozy Rymarkiewicza;” na str. 338—339: „Z Salomona Rysińskiego;” na str. 339—340: „Z pism Aleks. Fredry;” na str. 340—343: „Przysłowia historyczne przez K. Wł. Wójcickiego.”
T. III, wyd. IV. Lwów 1878 zaw. na str. 465 — 467: „Przysłowia.”
T. IV, wyd. I. Lwów 1880 zaw. na str. 304—306: „Przysłowia i zdania Andrz. Maks. Fredry,” na str. 306—309: „Przysłowia historyczne K. Wł. Wójcickiego” i na str. 468—469: „Przysłowia.”
Wypisy polskie dla użytku klas niższych c. k. szkół gimnazjalnych. Lwów.
T. II (r. 1867) zaw. na str. 393 — 395, 404—405, 488—491: „Przysłowia historyczne przez K. Wł. Wójcickiego.”
T. III (wyd. IV r. 1878) zaw. na str. 465—467: „Przysłowia”.
T. IV (r. 1867) zaw. na str. 102 — 103, 414 — 416: „Przysłowia historyczne przez K. Wł. Wójcickiego.”
Wypisy polskie z celniejszych pisarzów zebrane dla użytku szkół powiatowych. Wilno 1831.
Zaw. na str. 23 — 27: „Wyjątki z przysłów Salomona Rysińskiego;” na str. 27—31: „Przysłowia wyjęte z Adagiów, zebranych przez Grzegorza Knapskiego, z przysłów Andrz. Maksym. Fredry i innych.”
Zbieracz literacki i polityczny. Pismo czasowe. Kraków 1837. T. III.
Zaw. na str. 6: „Przypowieści.”
Zbiór przygadek, przymówek, przysłów i t. d., wyjętych z dwóch dzieł dawnych: Facecje polskie, albo żartowne a trefne powieści biesiadne i t. d. i Co nowego, albo dwór, mający w sobie osoby i mózgi rozmaite i t. d. Kraków 1857.
Zdanowicz Aleksander. Rys dziejów literatury polskiej, podług notat.... opracował L(eonard) S(owiński). Wilno 1874—1878.
T. I zaw. na str. 27 — 28: „Przysłowia ludowe.”
Ziarnko soli. Pogadanka przyrodnicza. Warszawa 1884. (Książeczki dziesięciogroszowe).
Zaw. na str. 46—55: „Przysłowia i przypowieści o soli.”
Ziemomysł. Pismo czasowe dla dzieci. Warszawa 1830.
T. II zaw. na str. 90: „Niektóre przysłowia staropolskie.”
(Zienkowicz Leon.) Lacha z Lachów. Malowniczy podarek ludowy, wiejski i miejski, naukowy i gospodarski, moralny, religijny i historyczny, na dwanaście miesięcy ułożony, obejmujący wszelakiego rodzaju wiadomości, dla użytku obojej płci przeznaczone. Lipsk 1865.
Zaw. na str. 82—196: „Miesięczny sternik pamięci. Przypowieści miesięczne” i na str. 197—214: „Mądrość narodowa w przysłowiach.”
Żera Karol. Ze starych szpargałów ś. p. Karola Żery. Fraszki i opowiadania, wypisał Zygmunt Gloger. Warszawa. B. r.
Zaw. na str. 110 kilka przysłów; na str 113: „Przypowieści o majętnościach;” na str. 171—272: „Ceremonjują się, jak Skarżyńscy na wieżą;” na str. 213—214: „Przysłowia do imć panów Kaspra Doliwy podsędka wizk., Wojciecha Rydzewskiego, stol. wizk., Kaspra Morawskiego komor. nurs. i Andrzeja Downarowicza czes. wizkiego;” na str. 228—229: „Przysłowia o zagrodowej szlachcie podlaskiej i mazowieckiej,” na str. 232: „Przysłowia zapisane tu od starych ludzi.”
- ↑
Nieczytelny fragment tekstu.
- ↑ Dział ten zawiera rękopisy, książki, rozprawki, kalendarze, artykuły pojedyncze, recenzje prac nad przysłowiami, dzieła obce, zawierające przysłowia polskie lub ich bibljografję — słowem wszystko, co do literatury lub bibljografji przysłowioznawczej polskiej zaliczonym być winno. Wszystkie te prace, wyjąwszy niektóre już po zamknięciu „Księgi” odszukane, jak np. Zienkowicza, Wojny i in., zostały spożytkowane dla „Księgi,” ale osobno w niej, za pomocą skróceń, wskazane nie są, gdyż nie miałoby to dla pracy niniejszej żadnego naukowego ani praktycznego znaczenia. Niektóre zaś prace lub rozprawki, kilka razy tylko w „Księdze” wzmiankowane, osobnego skrócenia nie wymagały.
Znak (B) obok rękopisów oznacza Bibljotekę p. Ignacego Bernsteina w Warszawie, (w której rękopis odpowiedni się znajduje); (J) = Bibljotekę Jagiellońską w Krakowie; (K) = Bibljotekę Ordyn. Krasińskich w Warszawie; (O) = Bibljotekę Ossolińskich we Lwowie; (Z) = Bibljotekę Ordyn. Zamojskich w Warszawie. Nazwiska autorów, ujęte w nawiasy, wskazują, że zamieszczone przy nich dzieła wyszły zupełnie bezimiennie lub też, że nazwisk tych niema na tytule.
