<<< Dane tekstu >>>
Autor Wincenta Zawadzka
Tytuł Kucharka litewska
Wydawca Księgarnia Józefa Zawadzkiego
Data wyd. 1913
Druk Drukarnia Józefa Zawadzkiego
Miejsce wyd. Wilno
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
ROZDZIAŁ TRZECI.
SOSY.

Uwaga o podpalaniu sosów.

Baczną uwagę przy zarabianiu sosów zwrócić należy na podpalenie mąki w maśle, aby sos był klarowny i właściwy zachował kolor. Trzeba sklarować masło i rozpalić w rondelku, włożyć doń trzeba mniejszą ilość mąki, i rozbijać ciągle łyżką, smażąc, aż się sformuje gładka masa. Zdjąć z ognia, rozprowadzić buljonem, postawić na wolnym ogniu i rozbijać trzepaczką do przejrzystości.
Na sos rumiany trzeba masło podsmażyć mocniej — na jasny mniej, a na biały tylko roztopić i zaprawiać.

1. Sos pospolity.
Proporcja: ½ łyżki mąki, 1 szkl. buljonu, 1 łyżka masła, trochę szczypiorku, trochę soli.

Zarumienić pół łyżki mąki w łyżce masła, wlać szklankę dobrego buljonu, zagotować, dodać trochę usiekanego szczypiorku; skoro parę razy się przewróci, będzie gotowy.

2. Sos do kotletów.
Proporcja: ½ łyżki masła, 1 szkl. buljonu, soli, 1 łyżka kapar. lub korniszonów, ½ łyżki mąki, 3—4 kawałki cukru, ½ cytryny, można 1 kwaterkę wina.

Podrumienić mąkę w maśle, jak wyżej, wlać szklankę buljonu, zagotować, włożyć trochę podpalonego cukru, przecedzić przez sitko, wrzucić trochę kaparów, cytryny pokrajanej w talerzyki lub korniszonów, czy marynowanych grzybków, zagotować raz jeszcze, i gorącym zalać kotlety. Dla odmiany można tu dolać kwaterkę wina i z niem zagotować.

3. Sos do kotletów, inaczej.
Proporcja: 1 szkl. lekkiego wina, 2—3 kawałki cukru, parę łyżek tartej bułki, 1 łyżkę stoł. cytryn. soku, 1½ łuta suchego buljonu, masło od kotletów.

Szklankę wina francuskiego, kawałek cukru, łyżkę stołową cytrynowego soku, oraz kawałek buljonu suchego rozgotowanego w wodzie, bułki tartej parę łyżek, zmieszać dobrze, posolić nieco, zagotować, przecedzić i zmieszawszy z masłem, w którem się smażyły kotlety, zalać je na wydaniu.

4. Sos z ogórków kwaszonych.
Proporcja: Kilka ogórków, 1—1½ łyżki masła, trochę pietruszki i soli, ½ kwarty buljonu, 2 łyżki mąki, 2—3 kawałki cukru, 2—3 łyżek octu lub rosołu.

Kilka ogórków pokrajać w kostkę i usmażyć w łyżce masła z drobno usiekaną zieloną pietruszką, posypując mąką. Zalać na to pół kwarty buljonu, posolić, podpalić cukrem, zakwasić parą łyżkami przegotowanego octu lub ogórkowego rosołu i mocno zagotować.

5. Sos sardelowy do pieczeni cielęcej.
Proporcja: 1 łyżka masła, 6 sardeli, 3 żółtka, 1 kwaterka wina, 1 łyżka mąki, 1 szkl. buljonu, ⅓ cytryny.
Rozpuścić łyżkę masła i usmażyć w niem wymyte, obrane z ości i usiekane mocno sardele. Przecedzić szklankę dobrego buljonu, zmieszać z sardelową masą, dodać kilka talerzyków cytryny i razem prędko zagotować; rozbić trzy żółtka z kwaterką wina, oraz łyżką mąki, zmieszać to z sosem, ogrzać, i podawać do cielęcej pieczeni.
6. Sos śledziowy do sztuki mięsa.
Proporcja: Śledź holenderski, 1 cebula, 1—2 łyżek masła, 1 łyżka cytryn. soku, 1 łyżka mąki, 1 szkl. buljonu.

Wymoczyć i obrać z ości śledzia, usiekać drobno z jedną cebulą i kawałkiem masła. W roztopionem maśle podsmażyć łyżkę stołową mąki, zmieszać z siekaniem, i jeszcze raz podsmażyć, wlać szklankę buljonu, łyżkę cytrynowego soku, zagotować mocno, i tem zalać mięso.

7. Sos truflowy do potrawki z kaczki, indyka, lub kury.
Proporcja: Kilka trufli, 1½ kwaterki wina, ¼ cytryny, 1 łyżka mąki, 1 łyżka masła, 1 szkl. buljonu.

Kilka świeżych lub wymoczonych, suszonych trufli ugotować w półtory kwaterki wina. Podsmażyć łyżkę mąki w maśle, rozprowadzić szklanką buljonu, zagotować, włożyć kilka talerzyków cytryny, zmieszać z pokrajanymi truflami i winem, i mocno zagotować.

8. Sos z pieczarek (szampjonów).
Proporcja: Kilka pieczarek, 1—2 łyżek masła, ½ szkl. wina, 1 łyżka mąki, 1 szkl. buljonu.

Oczyszczone i pokrajane pieczarki utuszyć w maśle, wsypać łyżkę mąki, z nią razem podsmażyć, wlać sporą szklankę buljonu, posolić trochę, dodać kwaterkę wina, i razem wszystko zagotować.
Zamiast wina można tu użyć śmietany, a na wydaniu zacisnąć cytryną grzyby, aby pobielały.

9. Sos słodki z rodzenkami, do ozora.
Proporcja: 1 łyżka mąki, 1 łyżka masła, 1—1½ szkl. buljonu, ¼ szkl. migd., czwarta część cytryny, 4—5 kawał. cukru, ½ szkl. rodzenek, 1—2 łyżeczek octu, ½ szkl. wina.

Zasmażyć łyżkę mąki w łyżce masła, rozprowadzić szklankę buljonu (dla lepszego smaku i kwaterką wina) i zagotować. Umoczyć parę kawałeczków cukru w wodzie, podpalić na patelni; skoro się podrumieni, wlać do sosu, włożyć sporą garść przemytych rodzenek i migdałów, wlać trochę przegotowanego octu, trochę cukru i mocno zagotować. Przed wydaniem, włożyć w talerzyki pokrajaną cytrynę i jeszcze raz zagotować. Zamiast cukru można do tego sosu użyć miodu.
Ten sam sos służy do gotowanego leszcza lub lina, lecz zamiast buljonu, smakiem z ryby się rozprowadza.

10. Sos musztardowy do kiełbas.
Proporcja: 1 łyżka mąki, 1 łyżka masła, 1 łyżka musztardy, 2—3 kawałk. cukru, ¼ szkl. wina, buljonu szklanka.

Podsmażyć łyżkę mąki w łyżce masła, zmieszać ze szklanką buljonu, włożyć parę łyżek musztardy w proszku, wlać trochę wina, lub octu, trochę cukru, i mocno zagotować.

11. Sos musztardowy do ryb, inaczej.
Proporcja: ½ szk. smaku rybiego, 1 łyżka masła, ¼ cytryny, ½ szkl. wina, 2 łyżki musztardy, 4 żółtka, 1 łyżka mąki, trochę soli.

Pół szklanki smaku z ryb, pół szklanki wina, parę łyżek musztardy, łyżkę masła, mocno zagotować, włożyć kilka talerzyków cytryny, jeszcze raz zagotować. Rozbić cztery żółtka z trochą mąki i wody, zmieszać to z gotującym się sosem, skoro się podejmie, odstawić od ognia, i zalać nim sandacza, lina lub jesiotra.

12. Sos szczawiowy do sztuki mięsa białej.
Proporcja: 1 kwarta szczawiu, 1—2 szkl. buljonu, 2 łyżki cukru, 1 łyżka masła, ½ łyżki mąki, parę łyżek śmietany.
Przemyć i usiekać kwartę szczawiu, ugotować go w buljonie, dodawszy trochę masła; przefasować, włożyć parę łyżek śmietany, wsypać miałkiego cukru, zmieszać i gorącym zalać sztukę mięsa.
13. Sos cebulowy z kminem.
Proporcja: Kilka cebul, parę szkl. buljonu, 1 łyżka mąki, 1 łyżka masła, 2 łyżeczki kminu.

Kilka sporych, pokrajanych cebul ugotować na miękko w buljonie z trochą soli; usmażyć 1 łyżkę mąki lub tartej bułki w maśle, zmieszać z cebulowym sosem, dodać parę łyżeczek kawianych kminu, zagotować razem mocno, i dać do baraniej pieczeni, lub kotletów.

14. Sos szalotkowy do baraniej pieczeni.
Proporcja: 1½ szkl. szalotek, 2 szkl. buljonu, 1—2 łyżek masła, 1 łyżka mąki, 2—3 łyżek octu, 2—3 kaw. cukru.

Podsmażyć w maśle drobno pokrajane szalotki lub cebulę, zarumienić w tem łyżkę mąki, rozprowadzić buljonem, posolić, wlać parę łyżek octu, trochę podpalonego cukru i zagotować. Zmieszać z sosem od pieczeni, ogrzać i zalać pieczeń, resztę podać w sosjerce.

15. Sos ostry cebulowy.
Proporcja: Kilka cebul, 4—5 kawałk. cukru, 1 łyżka mąki, ¼ f. masła, 2—3 łyżek octu, szczypta soli.

Kilka kawałków cukru zalać dwiema łyżkami wody i podrumienić. Skoro się zarumieni, wlać tyle wody, ile potrzeba sosu, włożyć ćwierć funta masła podpalonego z mąką, posolić i gotować z kilku obranemi, pokrajanemi cebulami na miękko. Na dogotowaniu wlać parę łyżek octu, zagotować i przetrzeć przez sito. Sos ten powinien być koloru złotawego, słodko kwaśnego smaku.

16. Sos holenderski do szczupaka lub innych ryb większych.
Proporcja: 1 łyżka masła, 4 żółtka, 1 łyżka mąki, 2 łyżki octu, para kawałków cukru, szósta część cytryny, buljonu i trochę soli.

Kawał świeżego masła ubić na śmietanę, włożyć cztery żółtka, łyżkę dobrej mąki, trochę winnego lub innego octu, szczyptę soli i kawałek cukru. Wlać mieszając ciągle tyle buljonu, aby sos był zawiesisty, włożyć kilka talerzyków cytryny; skoro sos się podniesie i ogrzeje, będzie gotowy.

17. Sos cytrynowy do potrawek z kurcząt, młodych indyków lub gołębi.
Proporcja: 1 łyżka mąki, 1 łyżka masła, 1 szkl. buljnu, soli, 1 kwaterka wina, skórka z cytryny, sok z 1 cytryny, 2—3 kawałk. cukru, 4—5 żółtek.

Podsmażyć na żółto łyżkę mąki w maśle, wlać trochę buljonu od kurcząt lub gołębi, kwaterkę białego wina, otartą skórkę z cytryny na kawałku cukru i sok z niej wyciśnięty, rozbić czterema lub pięciu żółtkami, posolić, i ogrzewać na ogniu ciągle mieszając. Skoro zacznie gęstnieć, odstawić i oblać wyżej wymienione mięso.

18. Sos biały do potrawek z cielęciny, kur lub indyków.
Proporcja: 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki, para szkl. buljonu, soli, ½ szkl. marynow. agrestu, 2 łyżki śmietany, 3—4 żółtka.

Rozpuścić łyżkę masła, zmieszać z łyżką mąki i zasmażyć, lecz nie podrumienić. Rozprowadzić to buljonem od potrawki, posolić, wrzucić trochę marynowanego agrestu i zagotować. Nakoniec włożyć parę łyżek śmietany, zaprawić parą żółtkami, ogrzać i zalać potrawkę.

19. Sos pomidorowy.
Proporcja: 4—6 pomidorów, 1 łyżka masła, 1 cebula, ½ łyżki mąki, 1 szkl. buljonu, soli, trochę pieprzu ang.

Przekroić wpoprzek kilka dojrzałych pomidorów, sok wycisnąć i odrzucić ziarnka. Podrumienić w maśle upieczoną pokrajaną cebulę, wsypać pół łyżki mąki, podsmażyć, wlać szklankę buljonu, wrzucić pomidory, trochę soli, pieprzu angielskiego, i gotować godzinę mieszając często, aby nie przypadło do rondla. Na wydaniu przefasować przez sito.

20. Sos maślany do jarzyn.
Proporcja: 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki, buljonu i soli.

Rozpuścić łyżkę masła, podsmażyć w niem łyżkę mąki, rozprowadzić taką ilością buljonu, ile potrzeba do zalania jarzyny i zagotować.

21. Sos z chrzanu do białej sztuki mięsa.
Proporcja: 5—6 łyżek tartego chrzanu, 3—4 żółtka, 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki, buljonu do rozprowadz., trochę soli.

Utrzeć kilka korzeni chrzanu, usmażyć go w łyżce masła, rozprowadzić buljonem, posolić, podgotować, rozbić łyżką mąki, trzema lub czterema żółtkami, ogrzać mocno i zalać tem mięso.

22. Chrzan inaczej.
Proporcja: 5—6 łyżek chrzanu, 1—2 łyżek masła, 3—4 łyżek buljonu, soli, 3—4 łyżek śmietany, 2—3 żółtka.

Kilka utartych korzeni chrzanu zaparzyć wrzącem masłem, wlać parę łyżek buljonu, rozbić kilku łyżkami śmietany i podtuszyć. Skoro będzie miękki, rozbić parą żółtkami, ogrzać i dać do sztuki mięsa.

23. Sos grzybowy.
Proporcja: 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki, soli, 5—8 grzybów, 1 szkl. śmietany, 3—4 żółtka, 1—2 cebul.

Roztopić łyżkę masła, zasmażyć w niem łyżkę mąki, rozprowadzić grzybowym smakiem z cebulą, włożyć kilka łyżek śmietany, zagotować, rozbić kilku żółtkami, ogrzać i zalać potrawkę z kaczek, kotlety z kartofli i t. d.

Można tu włożyć trochę poszatkowanych, na miękko ugotowanych grzybków.
24. Sos jałowcowy do pieczystego.
Proporcja: Garść jałowcu, 2—3 łyżek octu, 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki, buljonu do rozprowadzenia, soli trochę.

Utłuc miałko garść jałowcu, przesiać, zalać dobrym octem, trochę posolić, a dołożywszy masła podsmażonego z mąką i rozprowadzonego buljonem pogotować i tem zalać pieczeń baranią, wieprzową, kaczki, a nawet i inne pieczyste.

25. Sos z powideł wiśniowych do pieczeni z wieprza lub dzika.
Proporcja: 1 szkl. powideł, trochę cynam., 1 kwaterka wina, 2—3 kaw. cukru, 4—5 goździków. Tłustość i sos od pieczeni do rozprowadzenia.

Usmażyć kilka łyżek dobrych powideł w tłustości od pieczeni wieprzowej, wlać kilka łyżek sosu od tejże pieczeni, kwaterkę wina, trochę cukru, cynamonu, goździków; zagotować, przefasować, i zalać pokrajaną pieczeń.

26. Sos porzeczkowy do czarnej zwierzyny, jako to: dzika, sarniny, łosiny i t. d.
Proporcja: 1 kwarta porzeczek, 1 łyżka mąki kartofl., 1 szkl. wina, ćwierć—⅓ ćwierci cukru, trochę cynam. Sosu od pieczystego do rozprowadzenia.

Kwartę obranych z szypułek porzeczek przetrzeć przez sito, wlać szklankę wina, wsypać miałkiego cukru, trochę cynamonu, zaprawić to łyżką kartoflanej mąki, lub utartą i podsmażoną w maśle bułeczką, i zagotować.

27. Sos wiśniowy do melszpejzów.
Proporcja: 2 f. wiśni, ¼—½ f. cukru, 1 szkl. wina, 1 łyż. kart. mąki, trochę cynamonu lub cytr. skórki.

Parę funtów dojrzałych wiśni obrać z pestek, które utłuc osobno i zmieszać z miazgą wiśniową, wlać szklankę wina, tyleż wody i rozgotować; przefasować przez sito, włożyć trochę cynamonu lub cytrynowej skórki, zarobić łyżką rozbitej z wodą kartoflanej mąki, włożyć tyle cukru, aby sos był słodkawy, i jeszcze raz zagotować.
Taki sos można też robić z suszonych wiśni, tłukąc je razem z pestkami.

28. Sos śliwkowy do legumin.
Proporcja: 30 śliwek, 2 łyżki cukru, 1 szkl. wina, 1 łyżka kartofl. mąki, trochę cynamonu lub goździków.

Pół kopy dojrzałych śliwek ociągnąć we wrzącej wodzie ze skórki, i odgotować na miękko. Rozetrzeć, zmieszać z dwiema łyżkami miałkiego cukru, trochę cynamonu lub goździków, szklanką wina, łyżką kartoflanej mąki (rozbitej wprzód w zimnej wodzie), przefasować i zagotować.

29. Sos z malin lub poziomek do legumin.
Proporcja: 1 kwarta malin, ½ szkl. cukru, 1 szkl. wina, 1 łyżka mąki kartofl.

Rozetrzeć kwartę malin, wycisnąć przez serwetę, wlać szklankę wina, trochę cukru, zmieszać z łyżką kartoflanej mąki i zagotować.

30. Sos z soku do budyniów.
Proporcja: 1 szkl. soku, 1 łyżka mąki kartofl., ½ szkl. madery.
Szklankę soku, pół szklanki madery lub innego czerwonego wina, półtory szklanki gotowanej wody zmieszać z łyżką kartoflanej mąki, (jeżeli nie słodko, dodać cukru), zagotować mieszając bez przerwy, i tem zalać leguminę lub budyń.
31. Sos migdałowy do mleczka zapiekanego.
Proporcja: trzy ćwierci kwarty mleka, 1 kwaterka słodkich migd., 8—10 gorzkich migd., 4 żółtka, ½ łyżki kartofl. mąki, 1 łyżka cukru.

Kwaterkę słodkich i kilka gorzkich wyłuszczonych i miałko utłuczonych migdałów zmieszać z półkwartą słodkiego, ciepłego mleka, przecedzić i wycisnąć; rozbić to z czterema żółtkami i pół łyżką kartoflanej mąki, dodać jeszcze kwaterkę słodkiego mleka, kawałek cukru, i ogrzać mieszając ciągle do zgęstnienia.

32. Sos mleczny.
Proporcja: 1 kwarta mleka, 1 łyżka mąki, 5 żółtek, trochę cukru.

Rozbić pięć żółtek z łyżką mąki w kwaterce zimnego mleka, dolać trzy kwaterki wrzącego mleka, trochę cukru, i ogrzać.

33. Sos śmietankowy z wanilją do legumin i kaszek.
Proporcja: 3 kwaterki śmietanki, 6 żółtek, ½ f. cukru, kawałek wanilji.

Trzy kwaterki śmietanki zagotować z kawałkiem utłuczonej, w płótnie zawiązanej, wanilji i ostudzić. Rozbić 6 żółtek z półfuntem miałkiego cukru, zmieszać z ugotowaną śmietanką, wyjąć wanilję i ogrzewać mieszając ciągle do zgęstnienia.

34. Szodo.
Proporcja: 5 żółtek, 1 szkl. cukru, 1½ szkl. lekkiego wina.

Pięć żółtek utrzeć do białości ze szklanką miałkiego cukru, rozprowadzić to półtora szklanką białego lekkiego, kwaśnego wina, postawić na płytę i wybijać na ogniu miotełką póty, aż sos gęstnieć zacznie i w szum się wzbije.

NB. Trzeba pilnie uważać, aby nie zagotować, bo może się szodo zwarzyć.
35. Czekolada.
Proporcja: 1 kwarta mleka, 1½ tabliczki czekolady, 2—3 żółtek, 2 łyżki cukru.

Wziąć trzy szklanki lub kwartę mleka, 2—3 żółtka i półtory tabliczki dobrej czekolady. Pokruszyć czekoladę, wsypać do gorącego mleka i zupełnie w niem rozpuścić. Ubić żółtka z dwiema łyżkami miałkiego cukru do białości i rozprowadzić je czekoladą, bijąc na ogniu trzepaczką, aż zacznie gęstnieć i szum się znajdzie. Z tej proporcji 5 filiżanek czekolady.

36. Sos musztardowy na zimno.
Proporcja: 5—6 łyżek musztardy w proszku, 4—5 żółtek, trochę kaparów, 2 łyżki cukru, 2 łyżki oliwy. Octu do rozprowadzenia.

Kilka łyżek suchej, żółtej musztardy w proszku zalać wrzącą wodą, postawić na ogień mieszając, aż się mocno ogrzeje, i odstawić do ostudzenia. Kilka żółtek ugotowanych na twardo rozetrzeć na proszek, dodać parę łyżek miałkiego cukru, dwie łyżki oliwy, zmieszać to wszystko z musztardą na masę, rozprowadzić octem i przecedzić przez sito, uważając, aby sos był gęstawy.
Można do tego sosu wrzucić trochę kaparów.

37. Sos tatarski na zimno, do ryb.
Proporcja: 1 szkl. tartego chrzanu, 2 łyżki oliwy, 1—2 cytryny, 1—2 łyżek cukru.

Utrzeć chrzan, zmieszać z miałkim cukrem, dodać parę łyżek oliwy i soku od 1—2 cytryn, zmieszać to wszystko mocno, i uważać, aby smak był słodkawy.

38. Sos sardelowy zimny, do ryb i auszpików mięsnych.
Proporcja: 2 łyżki oliwy, 4 żółtka, trochę soli, 4—5 łyżek octu, 5—6 sardeli. Octu estragonowego do rozprowadzenia.

Parę łyżek dobrej oliwy posolić i rozetrzeć z czterema lub pięciu łyżkami octu. Wymyte i z ości wybrane sardele utłuc w moździerzu z czterema twardo ugotowanemi żółtkami, i zmieszać z rozbitą oliwą; poczem rozprowadzić estragonowym octem do zwyczajnej gęstości sosu.

39. Sos francuski (provençal) do zimnych potraw.
Proporcja: 2 żółtka, 2 łyżeczki gotowej musztardy, 1 łyżkę octu, 2 łyżeczki cukru, trochę soli, ½ f. oliwy, buljonu do rozprowadzenia.

Rozetrzeć 2 surowe żółtka z dwiema łyżeczkami przesianego miałkiego cukru, i tyleż francuskiej lub innej jakiej gotowej musztardy. Do tej masy wlewać sznureczkiem (rozcierając bezustannie) ½ funta dobrej prowanckiej oliwy, a skoro sos zgęstnieje, posolić, wlać tyle dobrego octu lub cytryny i buljonu, aby był niekwaśny i zawiesisty. Wymieszać mocno, a bęzie gotowy.
Do sosu tego można dołożyć kaparów i pikli, a nabierze przez to ostrości.

40. Sos do ryb postnych.
Proporcja: 1 szkl. oliwy, 1 łyżka mąki, 2 łyżki musztardy, 1 cytryna, parę łyżeczek cukru, soli trochę, smaku z ryby do rozprowadzenia, po garści kartofli, marchwi i groszku.

Szklankę dobrej oliwy, sporą łyżkę najlepszej mąki, 2 łyżki gotowanej musztardy rozetrzeć na białą pianę i wlać tyle smaku z ryby, aby masa była rzadkawą. Wymieszać, wcisnąć sok z jednej cytryny, wsypać soli i cukru do smaku, postawić na ogień i mocno ogrzewać, mieszając i uważając, aby się sos nie zagotował. Na wydaniu włożyć do niego kartofelki, pokrajaną marchewkę i groszek, ugotowane wprzód w rozsolonej wodzie.
Jarzyny używać należy odpowiednio do pory, kiedy dochodzą; długo konserwowane tracą smak i wartość. Gotować jarzyny trzeba w miękkiej wodzie, a gdzie jest twarda, dokładać, gotując, trochę sody.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenta Zawadzka.