Kuchmistrz nowy/Blanc-mager
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kuchmistrz nowy |
| Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
| Data wyd. | 1837 |
| Druk | Drukarnia Dyecezalna |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Wziąć migdał słodkich zdrowych ćwierć funta, oparzyć w gorącej wodzie, dodać kilka sztuk migdał gorzkich, oczyścić z łuski, przebrać każde kaliwo z osóbna, by się nie znalazł, który nadpsuty; tłuc w moździerzu na miazgę, do któréj wraz należy dodać wody, aby nie wydały z siebie oleju. Gdy zaczną dobrze bieleć, wlać półkwarty wody przygotowanéj, (uprzednio wlewa się trzy części wody), i przez gęstą serwetę wyciskać do wazeczki, w której powinno bydź wsypanego cukru kandyzbrotu miałko tłuczonego, i przez gęste sito przesianego ćwierć funta; wyżymki pozostałe w serwecie jeszcze raz przetłuc w moździerzu, i resztę wody dolać, wymieszać i wycisnąć powtórnie, często mieszając w wazeczce płyn z cukrem; gdy się rozpuści cukier zupełnie, dodać kubek kawiany kleju jeleniego mocno wygotowanego; mléko orszadowe ogrzać na węglach, a nie na płomieniu, aby kléj jeleni łatwiej się połączył, co gdy nastąpi, regularnie, wylać do salatérki, postawić na lód i zastudzić w niedostatku kleju jeleniego, wziąć kleju z nóżek cielęcych, jak się powiedziało o galarecie chlebowej.
