Kuchnia polska/O kiszeniu kapusty
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Kuchnia polska |
Wydawca | Księgarnia Stefana Knasta |
Data wyd. | 1912 |
Druk | Drukarnia S. Buszczyńskiego |
Miejsce wyd. | Inowrocław |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Obrawszy główki kapusty z zbytecznych liści, przekrajać je wpół, odrzucić głąby, i uszatkować pozostałą twardą masę główek jaknajdrobniej. Na dwa czubate węborki uszatkowanej kapusty dać małą filiżankę soli, małą garść kminku, kilka kawałków kwaśnych jabłek i 5 do 6 jagód jałowcowych i przyprawy te w większem naczyniu z kapustą dobrze przemięszać. Można też przyrządzać kapustę do kiszenia z samą solą.
Beczki od wina, w których kapusta ma być ubitą, dobrze wyczyścić i wyparzyć wodą przegotowaną z koprem. Następnie kapustę dobrze ubić tłukiem, zlewając sok,, który trzeba zachować. Gdy już beczka pełna, wiercić drążkiem dziury w środku aż do dna beczki, nalać w nie powoli zebrany sok i postawić kapustę na miernie ciepłem miejscu lub w samej piwnicy, aby odfermentowała. Skoro kapusta odrobi zdjąć z góry napsutą warstwę, włożyć na kapustę czysto wytarte wieko, mniejsze niż górny obwód beczki, i obciążyć je kamieniem. Najpóźniej co 2 tygodnie trzeba znowu kapustę czyścić, t. j. opłókać i dobrze obmyć kamienie i wieko oraz ściany beczki wewnątrz po nad kapustą.