Mądrości! która z ust Bożych wypływasz (1838)

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Mądrości! która z ust Bożych wypływasz
Pochodzenie	Śpiewnik kościelny
Redaktor	Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd.	1838
Druk	Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały rozdział Pieśni adwentowe I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[394]

PIEŚŃ II.

Siedm Antyfon Adwentowych.

$\new Voice="melodia" { \relative c' {\clef tenor \key f \major \time 4/4 f2 e4 c4 | d2 c2 | a4 bes4 c4. bes8 | \stemUp a4( g4) f2 \bar ":|" \break f2 g4 a4 | bes4( a4) g2 | f4 g4 a4 f4 | \stemDown c'4 (d4) c2 | \break \stemUp f,2 g4 a4 | bes4. (a8 g2) | f2 r2 \bar "|." } } \addlyrics { \small { << { Mą -- dro -- ści! któ -- ra z__ust Bo -- żych wy -- pły -- wasz, } \new Lyrics = "drugiWers" \with { alignBelowContext = #"firstVerse" } { \set associatedVoice = "melodia" Wszy -- stko u -- rzą -- dzasz, zew -- sząd cel do -- by -- wasz: } >> Przy -- bądź i na -- ucz nas dróg roz -- trop -- no -- ści, Wiecz -- na mą -- dro -- ści. } }$

O Sapientia!
Mądrości! która z ust Bożych wypływasz,
Wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz:
Przybądź i naucz nas dróg roztropności,
Wieczna mądrości.

O Adonai!
O Adonai! Wodzu Izraela,
Coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela:
Przybądź upadłym pod ciężkiem brzemieniem,
Z silnem ramieniem.

O Radix!
Korzeniu Jesse! tyś chorągwią ludów,
Zamilkną króle na widok twych cudów:
Przybądź i pospiesz, użal się złej doli,
Wybaw z niewoli.

[395]

O Clavis!
Kluczu Dawidów! Izraela Boże!
Co ty otworzysz, nikt zamknąć nie może:
Przybądź a wywiedź mocą twej prawicy,
Więźniów z ciemnicy.

O Oriens!
O wschodzie ranny! światło wiekuiste,
Sprawiedliwości słońce promieniste:
Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące,
Nędznych tysiące.

O Rex!
Królu narodów! tyś ich upragnieniem,
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem:
Przybądź, niech człowiek przez ciebie stworzony
Będzie zbawiony.

O Emmanuel!
Emmanuelu! Królu! Prawodawco!
Oczekiwanie narodów i zbawco:
Przybądź i nasze wysłuchaj wołanie,
Boże! nasz Panie.

W czterotysiącznej utęschnienia nocy,
Patryarchowie, Króle i Prorocy,
I naród wszystek takie głosy wznosił,
O zbawcę prosił.

Też głosy wznosim dziś w kościele nowym,
W czteroniedzielnym czasie Adwentowym:
Pamiętni skutków upadku ciężkiego
Adamowego.

Ty coś z szatańskiej wykupił nas ręki,
O Chryste! przyjmij cześć naszą i dzięki:
Daj twój obchodzić w czystości sumienia
Dzień narodzenia.

Zobacz też

Mądrości! która z ust Bożych wypływasz w zbiorze Kantyczki.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).