Mądrości! która z ust Bożych wypływasz (1904)
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Mądrości! która z ust Bożych wypływasz |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział IV |
Indeks stron |
(Siedm Antyfon większych Adwentowych).
O Sapientia! Mądrości! która z ust Bożych wypływasz, * Wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz, * Przybądź i naucz nas dróg roztropności, * Wieczna Mądrości!
O Adonaj. O Adonaj! Wodzu Izraela, * Coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela, * Przybądź upadłym pod ciężkiem brzemieniem, * Z silnem kamieniem.
O Radix! Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów, * Zamilkną króle na widok Twych cudów; * Przybądź i pospiesz, użal się złej doli, * Wybaw z niewoli.
O Clavis! Kluczu Dawidów! Izraela Boże! * Co Ty otworzysz, nikt zamknąć nie może; * Przybądź a wywiedź mocą Twej prawicy, * Więźniów z ciemnicy.
O Oriens! O Wschodzie ranny! Światło Wiekuiste, * Sprawiedliwości słońce promieniste; * Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące, * Nędznych tysiące.
O Rex! Królu narodów! Tyś ich upragnieniem, * Tyś jest węgielnym jedności kamieniem, * Przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony, * Będzie zbawiony.
O Emanuel! Emanuelu! Królu, Prawodawco! * Oczekiwanie narodów i Zbawco! * Przybądź i nasze wysłuchaj wołanie, * Boże! nasz
Panie.
W czterotysięcznej utęsknienia nocy, * Patryarchowie, Króle i Prorocy, * I naród wszystek takie głosy wznosił, * O Zbawcę prosił.
Też głosy wżnosim dziś w kościele nowym, * W czteroniedzielnym
czasie Adwentowym, * Pamiętni skutków upadku ciężkiego, * Adamowego.
Ty, coś z szatańskiej wykupił nas ręki, * O Chryste! przyjmij cześć naszą i dzięki; * Daj Twój obchodzić w czystości sumienia, * Dzień
narodzenia. Amen.