M. Arcta Słownik Staropolski/Sprawić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[570]

 Sprawić, nied. sprawiać, sprawować, 1) zrobić (kogo niezwyciężonym); 2) poprowadzić sprawę, wystąpić w sprawie (np. o adwokacie); 3) odprawić (mszę), urząd (= sprawiać), handel (= prowadzić); 4) oddziałać, podziałać, poskutkować, wpłynąć (gwiazdy sprawujące na rzeczy ziemskie. Lekarstwo sprawuje); 5) S. kogo (o lekarstwie) = ruszyć; 6) przygotować, sporządzić, nagotować, przyprowadzić do porządku (drogi Pańskie, konie do podróży); S. wojsko = uszykować; 7) S. kobietę = zapłodnić, odbyć z nią stosunek cielesny; 8) uprawić (ziemię); 9) sprzątnąć, zebrać, zwieźć (z pola zboże); 10) S. kogo = rozpłatać, rozsiekać, zabić, zgładzić; 11) objaśnić, poinformować, nauczyć, powiadomić kogo; 12) rządzić, zarządzać, kierować, dyrygować, komenderować, powodować; 13) S. czego = dojść, wyśledzić, poznać co (aza nie sprawię krwi jego z rąk waszych?); 14) S. z czem = skończyć, załatwić się; 15) S. kogo, ku czemu = skłonić, usposobić.

[571]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.