M. Arcta Słownik Staropolski/Wyniknąć

<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wyniknąć, niedok. wynikać, 1) wziąć początek, wytrysnąć, wszcząć się na kształt poniku, powstać z niczego, zrodzić się, wyłonić się (Ren stamtąd wynika; Duch Boży z Boga Ojca wynika = pochodzi; na boskie rozkazanie wynikł świat z niczego; śnieg biały z jej piersi wynika = przebija); 2) wynikają dziecku zęby = wyrzynają się, wykluwają się; 3) W. z ziemi = pokazać się, wyrosnąć, wykluć się, wykwitnąć, wystrzelić (roślinka z ziemi wynikła); 4) ujawnić się, pokazać się, zapowiedzieć się, rozwinąć się (już w piątym roku przymioty jego wynikały); 5) wyjść, powstać, wstać (dwunastu proroków kości niech wynikną z miejsca swego = niech zmartwychwstaną, niech się poruszą).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.