M. Arcta Słownik Staropolski/Wystawić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[836]

 Wystawić, niedok. wystawiać, wystawować, 1) dać na zakład; 2) W. zwierza = ruszyć, wyruszyć z kniei; 3) miasto już z granic krainy wystawione = wysunięte, za granicą leżące; 4) W. kogo na nierząd = wydać, popchnąć do nierządu; 5) W. co przed oczy = unaocznić, uzmysłowić (łamanie chleba wystawia, co się z ciałem Pańskiem dziać miało); 6) oddać, wyrazić (W. co w hafcie); 7) zamierzyłem polskiego nowego Ezopa W. (= wydać, oddać po polsku, wyłożyć językiem polskim); 8) uprzytomnić (miłość tobie we śnie mnie wystawuje); 9) popisać się, wysadzić się, szczycić się, chełpić się; 10) unieśmiertelnić chełpliwie, wynieść, wsławić (giganty chcieli swe imię W.); 11) zaszczycić, zalecić, wywyższyć, odznaczyć (cnotę szczodrobliwością W.); W. się, 1) wysadzić się, wystąpić na wierzch, wyjść (oko mu się wystawiło); 2) wysadzić się, popisać się, wyjechać z czem na popis, chełpić się, chwalić się czem (nie wystawiaj się mędrostkami twemi; W. się w swoim rzemiośle).

[837]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.