Wynosić,
dok. Wynieść; nieść ze środka, z wewnątrz, na zewnątrz;
w. kogo, podnosić, wyprowadzać, wznosić w górę;
przen., podnosić na wyższy stopień, dawać wyższe stanowisko społeczne, podnosić do wyższego znaczenia;
przen., wychwalać, wysławiać, uwielbiać; dawać pewną sumę w rezultacie, jako wynik pewnych działań arytmetycznych; kosztować pewną sumę pieniędzy, pewną sumę dochodu it.p.;
w. umarłego = eksportować z domu a. z kościoła na cmentarz;
w. wszystko z domu, ze szkoły = rozgłaszać, co ś. dzieje w domu, w szkole; przez trzy dni nie wyniosłem nogi z domu = nie ruszyłem ś. krokiem; kijem wynoszą, gdzie kogo nie proszą = wypędzają;
w. kogo pod niebiosa = wychwalać z zapałem, nadmiernie;
w. ś., wychodzić poza obręb czego, zabierać ś. skąd ze swemi rzeczami, tobołkami i t. p., wymykać ś., uchodzić, odchodzić; wynoś ś.!, wynoś mi ś.! = idź precz!, ruszaj stąd!; wyniósł ś., jak niepyszny = odszedł ze wstydem; wyprowadzać ś., przenosić ś. na inne miejsce zamieszkania; wznosić ś., podnosić ś. w górę; otrzymywać wyższe stanowisko społeczne, podnosić ś. na wyższą godność;
przen., stawać ś. dumnym, wyniosłym, dumnieć, pysznieć, zbyt wiele o sobie mniemać, z pogardą i lekceważeniom traktując innych.