M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/2. Brać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne B – wykaz haseł
B – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Brać, dok. Wziąć, imać (jąć); chwytać, łapać; przyjmować, otrzymywać, odbierać, dostawać, zyskiwać, nabywać; zabierać, przywłaszczać; zdobywać; zażywać (lekarstwo); używać (B. imię P. Boga); B. żonę albo za żonę = żenić się; B. męża albo za męża = wychodzić za mąż — p. Pobrać się; B. ślub = zaślubić się; B. na kieł = upierać się; B. kogo na język = ogadywać: B. kogo za kogo = poczytywać; B. za złe = mieć za złe; przen. B. na prawo i na lewo = brać łapówki, kraść; B. z kogo wzór = przejmować od kogo, naśladować; B. kogo = ujmować kogo; B. na się = wkładać, wdziewać (ubranie); przyjmować na się; podejmować się czego; odpowiadać za co; B. co do serca = wzruszać się, przejmować się czem; B. na rozum = obmyślać; B. na uwagę = rozważać; B. na kawał = okłamywać, usiłować oszukać kogo, wyprowadzić w pole; B. na języki = obmawiać: B. na zęby = krytykować; B. na fundusz = wyśmiewać; B. udział = należeć do czego, uczestniczyć w czem.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.