M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pies

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Pies, w lm., rodzina zwierząt drapieżnych o tępych pazurach i gładkim języku, do której należą psy domowe różnych ras: lisy, szakale, wilki i t. p.; p. samica = suka, małe psa = szczenię; chociaż pies jest zwierzęciem pełnem dodatnich przymiotów, wyrodziło się jednak mnóstwo porównań i wyrażeń nieprzychylnych mu, i tak: zły jak p. = człowiek niegodziwy, nicpoń, nikczemnik, łajdak; ty p-ie! = łajdaku!; coś marnego, nędznego, lichota: czy to p.? = to nie byle co!; strzeż ś. psa, co milczkiem kąsa = obawiaj ś. obłudnika; nie ciągnij p-a za ogon, bo ukąsi = nie narażaj ś. na niej bezpieczeństwo; żyją, jak p. z kotem = w wiecznej niezgodzie; kto chce psa uderzyć, kij znajdzie = kto chce coś wykonać, znajdzie środki do tego; głodny jak p. = okropnie głodny; kłamiesz, jak p. = bezwstydnie, bezczelnie; twardy, chudy i t. p., jak p. = strasznie twardy, chudy i t. p.; dobra p-u i mucha = nie należy gardzić i małą korzyścią; p-y wyją, a miesiąc świeci = mówi ś. o kimś, co jest wyższy nad obmowę ludzką; p. szczeka, wiatr niesie = nie należy zwracać uwagi na plotki; p-u oczy sprzedać = być bezwstydnym; p-a z domu nie wygonić = brzydka pogoda; nie mieć kogo za p-a = gardzić kim; za p-a stoi = nic nie wart; to p-a nie warto = niema żadnej wartości; jest jak p. na uwięzi = ma uciążliwe obowiązki, nie ma swobody; zbić, jak p-a = mocno wybić; jestem spragniony, jak p. = strasznie spragniony; zjadł p. sadło = sumienie go gryzie za zły uczynek; p. i na Bożą mękę szczeka = nikt nie uniknie obmowy nędznych ludzi; p. kości nie ogryzie i drugiemu nie da, p. siana nie zje i krowie ś. nie da = mówi ś. o skąpcu i samolubie nieużytym; przyjdzie na p-a mróz = na każdego przyjdzie bieda; kocha go, jak p-y dziada w ciasnej ulicy = nienawidzi; p-y na kim wieszać = szkalować go; co po p-ie w kościele = mówi ś. o człowieku, który chce dostąpić niezasłużonego zaszczytu; jak p-a z domu go wypędził, palnąć mu w łeb, jak p-u = bez litości; jak na p-a łyko = mówi ś. o człowieku, nawykłym do upokorzeń; wierny, jak p. = bardzo wierny; służyłem ci, jak p. = wiernie; nie dla p-a kiełbasa = za wielki to dla ciebie zaszczyt, ominie cię ta gratka; i p-a tam niema = niema nikogo, niema żywego ducha; p. z kulawą nogą nie przyszedł = nikt ś. nie zjawił; co u p-a! = co u licha!, co to znaczy!; pod p-em = bardzo źle, bardzo kiepsko, nędznie; to p-u na budę ś. nie zdało, na p-a ś. zdało = na nic ś. nie przyda, nic nie warto; zdechł p.! = wszystko stracone!; zejść na p-y = zmarnieć; psy go zjadły = liczna służba zrujnowała go; p. wielki i p. mały = dwa gwiazdozbiory na półkuli południowej.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.