Puszczać,
dok. Puścić; pozwalać ujść, pozwalać pójść, odejść, wymknąć ś., nie zatrzymywać, uwalniać; wpuszczać, przepuszczać, dopuszczać, pozwalać;
p. z siebie = popuszczać, wydawać:
p. urynę,
p. jad;
p. zęby = ząbkować;
p. krew = nacinać żyłę, aby zeszła pewna ilość krwi; łzy ś. puściły = popłynęły, zaczęto płakać; drzewa
p-ją = dostają liści i pączków;
p. pączki = wypuszczać; zboże
p-a = kiełkuje;
p. co mimo siebie = pomijać, nie zwracać uwagi, nie dbać o co, lekceważyć co, nie robić sobie nic z czego, patrzeć na co przez palce:
p. co w niepamięć,
p. w trąbę,
p. kantem,
p. co mimo oczu, mimo uszu,
p. płazem = przebaczać, pozostawiać bezkarnym; rozłazić ś., dawać przejście przez siebie; rozwodzić ś., rozluźniać ś., rozłazić ś., pękać: obręcz
p-a, drzwi
p-ają; lżejszym stawać ś., mniej dokuczliwym, folgować, słabnąć: mróz
p-a; śnieg, lód
p-a = taje; ziemia puściła = rozmarzła; rzeka
p-a = lód na niej pęka; ustępować komu swoje prawa do czego; oddawać, ustępować:
p. majątek w dzierżawę, dom na licytację, zegarek w loterję;
p. córce w posagu folwark = dawać; powierzać, polecać komu co;
p. samca do samicy = pozwalać mu zaspokoić popęd płciowy;
p. sprawę zaocznie = nie stawiać ś. w sądzie, pozwalać, żeby sprawa jakaś została osądzona bez bronienia ś.;
p. bańki z mydła = wydymać je; nie wolno pary z ust puścić = nie wolno nic powiedzieć, i ani słówkiem ś. zdradzić; suknia
p-ona = luźna w pasie; kolor
p-a = traci na intensywności, blaknie; ściana, farba
p-a = wala przy dotknięciu; brud, plama
p-a = daje ś. wyprać, wywabić;
p. włosy = rozpuszczać; wyrzucać, ciskać, miotać, wysyłać, kazać iść, puszczać; porzucać, zaniedbywać;
p. wieść = rozgłaszać, rozszerzać, rozpowszechniać;
p. w kurs = w obieg; spławiać rzeką; budować, wznosić, prowadzić wzdłuż:
p. mur, rów, okopy, kanał,
p. kogo z kwitkiem = nic mu nie dawać, nie zadowolić go, pozostawiać go bez wszystkiego;
p. kogo z torbami = doprowadzać go do nędzy;
p. pieniądze = trwonić;
p. ś., być puszczanym; przestawać trzymać ś. czego, odczepiać ś. od czego; wyruszywszy skąd, udać ś., podążać, pomykać:
p. ś. w drogę,
p. ś. kłusem, galopem,
p. ś. w zawody,
p. ś. na pełne morze,
p. ś. w tropy, w pogoń;
przen., odważać ś., narażać ś., ryzykować, hazardować ś.:
p. ś. na awantury;
p. ś. na domysły = gubić ś. w domysłach,
p. ś. na wybiegi;
przen., oddawać ś. czemu namiętnie, bez opamiętania; hulać, prowadzić życie niemoralne (zwłaszcza o kobiecie): wyrastając, pokazywać ś., kiełkować, runieć; wytryskać, wylewać ś. strumieniem.
Strona w Wikisłowniku
