Rzucać,
dok. Rzucić; wypuszczać co z rąk gwałtownie; ciskać, smyrgać, miotać:
r. kule, pociski, kamienie, wyrzucać;
r. pieniądze a. pieniędzmi = wydawać je bez rachunku, trwonić;
r. kotwicę = zarzucać;
r. komu co pod nogi = poddawać;
r. okiem, wzrokiem = spoglądać,
przen., zwracać na co uwagę, zastanawiać ś. nad czym;
r. kwestję, pytanie = poruszać jaką sprawę, zadawać pytanie, występować z jaką sprawą wszczynać ją;
r. okiem wstecz = zwracać
s. myślą w przeszłość, przypominać co sobie;
r. cień = roztaczać, kłaść;
r. światło = oświecać, oświetlać;
r. na co światło = wyjaśniać, wykrywać coś tajnego, nieznanego;
r. na kogo, na co cień podejrzenia, hańby = podejrzewać nieco, ujmować dobrej sławy, zniesławiać;
r. komu co w oczy = wyłuszczać mu, zwracać komu uwagę na co, wytykać;
r. komu rękawicę = wyzywać go na pojedynek, wyzywać do walki;
r. komu obelgę w twarz = powiedzieć mu słowa obelżywe; zelżyć go;
r. kość niezgody = kłócić ś.;
r. szańce, okopy = wznosić;
r. most = budować, przerzucać;
r. rów, kanał = przeprowadzać, kopać;
r. r. myśl, projekt = przedkładać, przedstawiać do rozważenia i wykonania;
r. uwagę = robić uwagę;
r. co na papier = kreślić, rysować szkicowo, spisywać tymczasowo, doraźnie;
r. kogo dokąd = wysyłać, pchać;
r. losy, kości, kostki = oddawać na los szczęścia w chwili stanowczej, rozstrzygającej;
r. broń = poddawać ś., prosić o pardon;
r. pioruny, piorunami = wyrażać swój gniew na kogo, kląć od piorunów, piorunować;
r. kim, czym = szarpać, targać; strzelba, wagon
r-a = szarpie przy poruszeniu ś., przy wystrzale; w różne strony przerzucać, kołatać, miotać: burza
r-a okrętem, życie
r-a ludźmi;
r. kim, czym a. kogo co, obalać, przewracać, uderzać gwałtownie;
r. kogo, co, opuszczać, porzucać kogo, co, odstępować kogo, czego, zaniechać czego, dawać komu, czemu spokój; usuwać ś. od czego;
r. młode = o zwierzętach: rodzić;
r. ś., rzucać sobą, skakać, porywać ś. do czego, udawać ś. dokąd z wielkim pośpiechem, w skok, ruszać dokąd, przypadać do czego, zrywać ś., zaczynać biec pędem, w cwał;
r. ś. do ucieczki, w pogoń, w przepaść, naprzód, na ratunek;
r. ś. do oręża, do broni = chwytać:
r. ś. do pracy, do rzemiosła, do przemysłu, do handlu = brać ś. skwapliwie, z zapałem;
r. ś. komu na szyję, w czyje objęcia, do nóg komu;
r. ś. w ogień, do wody = wskakiwać; występować w wielkiej ilości, zjawiać ś., pojawiać ś. obficie:
r-ły ś. krosty na ciele, rdza na zbożu; krew
r-iła mu ś. nosem = buchnęła; łzy
r-iły jej ś. z oczu = pociekły; choroba
r-iła ś. na płuca, na mózg;
r. ś. na kogo, napadać, napastować, przyskakiwać do niego, miotać ś. na kogo; występować przeciw komu; przedsiębrać coś zuchwale:
r. ś. na wielkie przedsiębiorstwo;
r. ś. do kogo = chcieć go powitać, uczcić, tłoczyć ś., przypadać do niego;
r. ś. do czego = chwytać, porywać, szarpać ś., targać ś., miotać ś.: ryby
r-ją ś. w sieci; wściekać ś., złościć ś., ciskać ś. w gniewie; awanturować ś.:
r-a ś., jak mucha w ukropie, jak wesz na grzebieniu = o bezsilnej złości;
r. ś. o co, na co, walić ś., przewracać ś., padać, ciskać ś.
Strona w Wikisłowniku
