M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Sęk

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Sęk, najtwardsza i najściślejsza część pnia, skąd wychodzą gałęzie; część gałęzi, pozostająca przy drzewie po jej ucięciu a. uschnięciu; przen., trudność, przeszkoda, szkopuł, zawada; w sitowiu, w sieci s-a szukać = zrzędzić, nudzić, ganić bez przyczyny, wynajdywać nie istniejące trudności; w tym s., tu s., to s., a w s-u dziura = w tym cała trudność, to trudne do załatwienia, do zrobienia; gdy przyjdzie do s-u = kiedy natrafi ś. na trudność; zadać komu s., w głowę s. zadać = dać trudną rzecz do zrobienia, wątpliwość do rozstrzygnięcia; jechał cię s.! = przekleństwo; w lm., koniuszczki u rogu jeleniego.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.