M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Skakać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Skakać, dok. Skoczyć; odbijając ś. nogami od ziemi, unosić ś. cokolwiek, podnosić ś. nagle do góry i opadać, wogóle czynić ruch gwałtowny; przeskakiwać przez co, zeskakiwać z czego, wskakiwać na co, w co; podskakiwać, podrygiwać, tańczyć: s. z radości = żywemi ruchami okazywać radość; tak s., jak kto zagra = być posłusznym cudzej woli, być uległym cudzym rozkazom; wzbijać ś., strzelać w górę, unosić ś., wzmagać ś,, zwiększać ś. gwałtownie: ceny skoczyły = podniosły ś.; trząść ś., drżeć, drgać, tętnić: ręka, serce, dusza skacze; rzucać ś., porywać ś., zrywać ś., dopadać, doskakiwać, przyskakiwać do kogo, do czego; udawać ś. dokąd pośpiesznie: skocz-no do sklepu, na pocztę; skoczyć po rozum do głowy = wpaść na pomysł; w ogieńby za nim skoczył = jest mu cały oddany.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.