M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Szary

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Szary, mający barwę powstałą z połączenia białego z czarnym, i popielaty, ciemno siwy; przen., zwykły, banalny, nędzny, marny, pospolity: s-e życie, s-a dola = bez nadzwyczajności, wśród trosk o byt; szpetny, wstrętny, przebrzydły: s-a pycha; siostra s-a = szarytka, siostra miłosierdzia; s-a szlachta = zaściankowa, zagonowa; s-y sos = z miodem, migdałami i rodzynkami; koniec s. u stołu = ostatnie miejsca u stołu, gdzie siedzą biesiadnicy pośledniejsi; być na s-ym końcu = być na samym ostatku, dać ś. wyprzedzić innym; rządzi ś., jak s-a gęś = rozrządza ś. samowolnie; pociemku wszystkie koty s-e = trudno co rozeznać; s-a bibuła = bibuła lichego gatunku, łatwo przepuszczająca przez siebie ciecze; s. papier — używany do pakowania; s. godzina = zmrok, zmierzch; s-a poświata = słabe światło w nocy, widna noc; s-e pole = bez śniegu, ale jeszcze nie zielone; s-a maść: merkurjalna; s-e bielmo = katarakta.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.