M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wychodzić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wychodzić, dok. Wyjść; iść ze środka na zewnątrz czego, poza obręb czego: w. z domu na ulicę, występować na plac, stawiać się w pewnym miejscu: w. do pojedynku, w. do roboty; iść na spotkanie czyje, dla przywitania kogo, zachodzić drogę komu; wyjeżdżać na okręcie; o okręcie: wypływać z portu: wyjść pod żagle = odpłynąć; uwalniać ś. od czego, wydobywać ś., wydostawać ś. z czego, przestawać ulegać czemu: w. ze szkół = opuszczać je; w. na wolność = odzyskiwać swobodę; w. z pod opieki = uwalniać ś. od niej; w. z wojska = przestawać być wojskowym; w. z choroby, z niebezpieczeństwa = przestawać ulegać im, ratować ś. od nich; w, cało, w. na sucho = ocalać ś.; w. obronną ręką z czego = nic nie tracić na czym; o pszczołach: wylatywać, ulatywać, wyfruwać; rozstawać ś., rozdzielać ś.: dusza ze śmiercią w-dzi z ciała; wyrywać ś., gwałtem otwierać sobie przejście, wyłamywać ś.; o wodzie: wylewać ś., wykraczając z brzegów; przen., brać początek, mieć swoje źródło w czym, pochodzić, wynikać, wypływać, być rezultatem czego: nic z tego nie wyszło = nic nie wynikło; w mat., być wynikiem szeregu działań; wystawać ponad poziom czego, wysterkać, wydobywać ś., wypływać: oliwa w-dzi na jaw = prawda ujawnia ś.; być skierowanym, zwróconym w pewną stronę: okna w-dzą na ulicę, na północ, na południe; obracać ś. na co, przybierać taki czy inny obrót, mieć pewien wynik: na dobre, na złe komu w-i; korzystać a. tracić na czym, na jakim przedsięwzięciu, na jakiej sprawie; w. na kogo, na co, kierować ś. na kogo, na co, zostawać czym, mieć taką czy inną karjerę: w. na porządnego człowieka, na adwokata, na wielkiego pana; przen., upływać, kończyć ś., mieć ś. ku końcowi, kończyć swą drogę, swą czynność: rok wyszedł = upłynął; zegarek wyszedł = rozkręciła się w nim sprężyna i stanął; przen., być wydawanym, rozpraszać ś. na wydatki, być łożonym na co: wyszły mi pieniądze; w-ą zapasy, kończą ś., do tej potrawy w-dzi dużo masła; przetrwać czas określony, dotrwać do pewnego terminu: żałoba mu wyszła; w. suknię, obuwie = rozszerzyć, rozchodzić je przez używanie a. wynaszać, podniszczyć je przez używanie; w. za mąż za kogo = zostawać jego żoną; w. z ust = być wymawianym, wypowiadanym; z ust mu to nie w-dzi = ciągle o tym mówi; w. z dzieciństwa, z lat młodzieńczych = wyrastać; w. z głowy, z rozumu, z pamięci = wypadać, wylatywać, być zapominanym; nie może mi to wyjść z głowy = nie mogę o tym zapomnieć; w. z mody, ze zwyczaju = być zaniedbywanym, zarzucanym, jako zwyczaj, jako moda, przestawać być w użyciu; w. na jaw = ujawniać ś.; w. na świat = rodzić ś., ukazywać ś.; wyszła książka, numer czasopisma = został wydany; wyszło nowe prawo, rozporządzenie = zostało ogłoszone w drodze ustawodawczej; w. z granic, z kluby, z ryzy = przestępować granice dozwolone, wypadać z porządku, wpadać w nieład; ospa w-dzi na wierzch = objawia ś. wysypką naskórną; na mój numer wyszedł wielki los loterji = został wyciągnięty; wyszło zadanie arytmetyczne = zostało rozwiązane; pasjans wyszedł = dał ś. ułożyć; w. na swoje, na swoim = nie tracić na jakim przedsięwzięciu, wycofywać kapitał włożony; w-dzi na jedno = rezultat, skutek jest zawsze ten sam, bez różnicy; w-dzi na mojem = dzieje ś. tak, jak przepowiedziałem, okazuje ś., że miałem słuszność; wyszło na tym, że = skończyło ś. na tym, taki był rezultat; w. na czym, jak Zabłocki na mydle = tracić wszystko; w. ś., nachodzić ś. do syta, nasycić ś. chodzeniem; nieosob., w-dzi ś. = ludzie wychodzą.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.