Wyrzucać,
dok. Wyrzucić; rzucając usuwać co poza obręb czego, rzucać ze środka na zewnątrz czego, ciskać co w pewnym kierunku siłą mięśni a. jakiej machiny:
w. dzidę, strzałę, kulę, pocisk;
w. kogo, wypędzać, wyganiać, wypychać, rugować;
w. co z czego, usuwać, odrzucać, wyłączać, jako rzecz niepotrzebną, wymazywać, wykreślać;
w. co z siebie = wydawać na zewnątrz;
w. co z siebie = wypowiadać, co ś. ma na myśli a. w sercu, dawać folgę myślom a. uczuciom w słowach;
w. co komu, wymawiać mu w oczy, jako zły uczynek, oskarżać kogo wręcz o jakie winy, strofować, upominać kogo;
w. co w górę = podrzucać; w, co z żołądka = zwracać, womitować;
w. płód = ronić;
w. koziołki = podskakiwać;
w. nogami = wierzgać;
w. rogami, głową = wstrząsać; o krostach, wysypce: zjawiać ś. na powierzchni skóry;
w. ś., być wyrzucanym.
Strona w Wikisłowniku
