Mały katechizm doktora Marcina Lutra/Dodatki/II. Pytania

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marcin Luter
Tytuł	Mały katechizm doktora Marcina Lutra
Wydawca	Kasa Wdów i Sierot po Pastorach
Data powstania	1529
Data wyd.	1899
Druk	A. Gins
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Gustaw Manitius, Juliusz Bursche, Wilhelm Piotr Angerstein, Rudolf Gustaw Gundlach, Aleksander Schoeneich
Tytuł orygin.	Der Kleine Katechismus
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
Uwagi	Przekład Komisyi Synodalnej
	Indeks stron
	Artykuł w Wikipedii
	Galeria grafik w Wikimedia Commons

›››

II. PYTANIA

DLA TYCH, KTÓRZY CHCĄ PRZYSTĄPIĆ DO SAKRAMENTU OŁTARZA.

1. Czy wierzysz, że jesteś grzesznikiem?

Tak jest, wierzę, że jestem grzesznikiem.

2. Skądże wiesz, że jesteś grzesznikiem?'

Z dziesięciu przykazań Bożych, których nie wypełniałem.

3. Czy też żałujesz za grzechy?

Tak jest, żałuję, żem przeciwko Bogu zgrzeszył.

4. Na co zasłużyłeś u Boga grzechami swemi?

Na gniew i niełaskę Jego, na śmierć doczesną i wieczne potępienie.

5. Czy masz nadzieję, że będziesz zbawionym?

Tak jest, mam ją.

6. Czemże się pocieszasz?

Umiłowanym moim Panem, Jezusem Chrystusem.

7. Kto jest Chrystus?

Syn Boży, prawdziwy Bóg i człowiek.

3. Wieluż jest Bogów?

Tylko jeden, ale trzy osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty.

9. Cóż dla ciebie Chrystus uczynił, że się Nim pocieszasz?

Umarł za mnie i krew Swoją przelał na krzyżu na odpuszczenie grzechów.

10. Czy i Ojciec umarł za ciebie?

Nie, gdyż Ojciec jest tylko Bogiem i Duch Święty także; Syn zaś jest prawdziwym Bogiem [28]i prawdziwym człowiekiem, który za mnie umarł i dla mnie krew Swoją przelał.

11. Skądże wiesz, że Chrystus za ciebie umarł?

Z Ewangelii świętej i ze słów o sakramencie, oraz z ciała i krwi Jego, które jako zapewnienie w sakramencie są mi dane.

12. Jakie to są słowa o sakramencie ołtarza?

Pan nasz Jezus Chrystus, tej nocy, której był wydany, wziął chleb i podziękowawszy, łamał i dawał uczniom Swoim, mówiąc: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało Moje, które się za was daje. To czyńcie na pamiątkę Moją. Podobnież, gdy było po wieczerzy, wziął i kielich, a podziękowawszy, dał im mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy, ten kielich jest to nowy testament we krwi Mojej, która się za was wylewa na odpuszczenie grzechów. To czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę Moją.

13. Czy wierzysz więc, że w sakramencie jest prawdziwe ciało prawdziwai prawdziwa krew Chrystusa?

Tak jest, wierzę.

14. Cóż cię skłania do takiej wiary?

Słowo Chrystusa: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało Moje; pijcie z niego wszyscy, to jest krew Moja.

15. Co mamy czynić, gdy ciało Jego pożywamy i krew Jego pijemy tym sposobem owo zapewnienie otrzymujemy?

Powinniśmy opowiadać śmierć Jego i przelanie krwi i o tem pamiętać, jak nas nauczył: To czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę Moją.

16. Dlaczego mamy pamiętać o Jego śmierci i opowiadać ją?

Abyśmy nauczyli się wierzyć, że żadne stworzenie nie mogło zadosyć uczynić za grzechy nasze, tylko Chrystus, prawdziwy Bóg i człowiek; abyśmy nauczyli się lękać grzechów naszych i je za wielkie uważać, i abyśmy się nauczyli radość i pociechę jedynie w Nim znajdować i tym sposobem dla tej wiary zbawieni zostali.

17. Cóż spowodowało Chrystusa Pana, że umarł za twe grzechy i za nie zadość uczynił?

Miłość wielka ku Ojcu Swemu, ku mnie i ku innym grzesznikom, jak o tem jest napisane: Jan 14, 31; Rzym. 5, 8, Gal. 2, 10; Efezów 5, 2.

18. Dlaczego więc chcesz przystąpić do sakramentu?

Abym nauczył się wierzyć, że Chrystus dla grzechów moich z wielkiej miłości ku mnie umarł i abym od Niego się nauczył miłować Boga i bliźniego swego.

19. Co powinno chrześcijanina upominać i pobudzać do częstego przyjmowania sakramentu ołtarza?

Ze strony Bożej ma go pobudzać rozkaz i przyrzeczenie Chrystusa Pana, a potem też własna jego nędza, która go przygniata i z powodu której takie przykazanie, taka zachęta i taka obietnica są dane.

20. Lecz cóż powinien uczynić człowiek, jeżeli takiej nędzy nie czuje, albo też nie łaknie i nie pragnie tego sakramentu?

Dla takiego niema lepszej rady, jak najprzód, żeby zbadał siebie i przekonał się, czy też jeszcze ma ciało i krew, a potem uwierzył, co o tem mówi Pismo Święte: Gal. 5, 17; Rzym. 7, 18. 23. 24.
Powtóre, żeby się obejrzał i przekonał, czy też jeszcze jest na świecie, i żeby pomyślał, że na nim nie zbraknie grzechu i nędzy, jak o tem mówi Pismo Święte: Jan 15, 18—20 i 16, 34; 1 Jana 2, 16 i 5, 19.
Po trzecie, że i on przecież będzie miał dyjabła dokoła siebie, który mu kłamstwem i morderstwami we dnie i w nocy na wewnątrz i na zewnątrz nie da spokoju, jak go Pismo Święte nazywa: Jan 8, 44 i 14, 30; 1 Piotra 5, 8; Efez. 6, 12; 2 Tym. 2, 26.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Marcin Luter i tłumacza: zbiorowy.