Miraż
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Miraż |
Pochodzenie | Pieśni cykl Blizkiej... Dalekiej |
Wydawca | Księgarnia Teodora Paprockiego i S-ki |
Data wyd. | 1894 |
Druk | Emil Skiwski |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Miraż.
Kiedy, samotny tułacz po świecie,
Patrzę, jak tkliwie tulisz swe dziecię,
Gdy je matczyna pieści twa ręka —
Czujesz, jak wtedy serce mi pęka?
Gdy na was patrzę, tak pełnych wdzięku,
Czujesz, jak cierpię, bez łzy, bez jęku?
Jaką goryczą serce me poi
Myśl ta okrutna: „wyście nie moi!“
O, zbudź w swem sercu milknące echa...
Niech się twe dziecko do mnie uśmiecha...
O daj mi złudzeń chwilkę przelotną!
Ja twoją przyjaźń, śmiech twej dzieciny
Wezmę, jak szczęścia promyk jedyny
Na mego życia drogę samotną.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.