Na śmierć Geizy Fariniaka

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Tarnowski
Tytuł	Na śmierć Geizy Fariniaka
Pochodzenie	Poezye Studenta Tom I
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1863
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

NA ŚMIERCI GEIZY FARINIAKA.

O! pokój tobie — ty młodzieńcza duszo!
Pokój do końca — aż głosy wolności
W ojczyźnie twoje popioły poruszą
Odgłosem wspólnym ojczystej radości!
O pokój tobie! chmurne czoła zwisły
Kolegów twoich z nad Dniepru i Wisły,
I wspólne dłonie w braterskiej żałobie
Rzucają garstkę ziemi na twym grobie! —
Wspólną nam szkołą niewola szatana,
Ściśnienie ciche, acz wymowne dłoni,

Wzgarda tyraństwa, nienawiść tyrana,
I kurhan chwały, za którym myśl goni! —
Duch twój odpoczął spokojny — od chwili
Gdy widzi jasno losy swej Ojczyzny:
Bracie nasz wspólny! szczęśliwsze twe blizny
Od tych co ciebie przeżyli! —
Co twym popiołom zazdroszczą mogiły,
I w walkach z piekłem szarpią młode siły —
Co na twe blade poglądając czoło,
Dzwonią w swój łańcuch śmiejąc się wesoło!
Miłość nam godłem — wielka — niezmazana,
To niewygasła nienawiść tyrana!
Ona trwać będzie i palić nam łona
Dokąd z nas jeden — żywy pozostanie!
A dokąd jeden żywy pozostanie
Żyje Ojczyzna — wielka i pomszczona.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.