Na Kujawach
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ku chacie |
| Podtytuł | IV. Na Kujawach |
| Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI, cykl Nowe pieśni |
| Wydawca | Nakład Gebethnera i Wolfa. |
| Data wyd. | 1915 |
| Druk | G. Gerbethner i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Na Kujawach rżną skrzypice:
Skoczę w tanek, dziewczę chwycę,
Chwycę dziewczę z poza stoła,
Wykręcę je dookoła.
Dokoluśka widno z nieba,
Dokoluśka bochen chleba,
Dokoluśka talar biały,
Dokoluśka — świat je[2] cały!
Niech ta w podłuż tańczą pany
Z izby za próg — odbijany...
Na Kujawach, chwalić Boga,
Chłop nie przejdzie w tańcu proga!
Na Kujawach dziewczę moje,
Dzisia jedno, jutro dwoje;
Kołem jasne słonko chodzi,
Na co pojrzy, to zarodzi!
Kołem, kołem, popod ściany,
Przez bok poła od sukmany,
Na łbie czapa, jak pół stoga,
Wstęga na niej, że — la Boga!
Kołem, kołem, popod ściany!
Trzos rzęsisto nabijany,
A we trzosie dukat prawy...
— Jak Kujawy, to Kujawy!
Stara bieda za mną k’sobie,
A ja od sieb’ migiem drobię;
Jak się bieda od sieb’ ruszy,
Ja znów k’sobie, co mam duszy!
Chce mnie bieda za czuprynę,
To przyklęknę, to się zwinę,
Na psa urok, stara bieda...
Kto się da, a chłop się nie da!
Coraz głośniej huczą basy.
Przeszły czasy, przyjdą czasy!
A i co mi za niewola?
Komu z pola, mnie do pola!
Z prawej nogi, z lewej nogi,
Wszyscy święci na bok z drogi!
Jak Kujawiak się okręci,
Na bok z drogi, wszyscy święci!
Sam Pan Jezus widzi z nieba,
Że nam dzisia placu trzeba;
Sam Pan Jezus z nieba zerka,
Jak Kujawiak rżnie oberka![3]
Coraz prędzej Pietr Muzyka
Po skrzypicy ciągnie smyka;
Coraz gibciej dziewczę gnie się,
Jak węgorek w mokrym lesie.
Na przechybkę, na przegiętkę:[4]
Oj, załapię cię na wędkę;
Na przegiętkę, na przechybkę:
Oj, załapię moją rybkę!
Dokoluśka płot u chaty,
Dokoluśka same braty,
Dokoluśka gniazdo ptasze,
Dokoluśka — wszyćko nasze!
- ↑ Kujawy — kraina na lewym brzegu Wisły aż do Noteci i jeziora Gopła.
- ↑ Je — w gwarze kujawskiej zam. jest; inne formy gwarowe: ta (tam), k’ sobie (ku sobie), od sieb’ (od siebie); węgorek (węgorzyk), dokoluśka, wszyćko, la Boga.
- ↑ Oberek — nazwa tańca.
- ↑ Przechybka — przechylanie się, przegiętka — przeginanie się — ruchy taneczne, wspomniane w poprzedniej strofie: »Coraz gibciej dziewczę gnie się«. Myśl: Przechylaj się, przeginaj się w tańcu: nic nie pomoże, oj, załapię cię i t. d.
