Na rozwinięcie sztandaru

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Konopnicka
Tytuł	Na rozwinięcie sztandaru
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VIII
Redaktor	Jan Czubek
Wydawca	Gebethner i Wolf
Data wyd.	1915
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

XI. NA ROZWINIĘCIE SZTANDARU GR. 24. Z. P.
W AMERYCE.

PIEŚŃ^[1].

Witaj, sztandarze ojczystej chwały,
Zawitaj, orle nasz miły!
Oto nam skrzydła twoje powiały
Znakiem jedności i siły.

Garść my tułaczy na obcej ziemi,
Zdala od domu i rodu,
Zawsze my jednak byli wiernemi
Polsce i hasłom narodu.

Dziś pod rozwitym w słońcu sztandarem
W hufiec zewrzemy się śmiały,
Gdy nas powoła przymierzem starem
Ojczysty Orzeł nasz biały.

A nasze boje — walka z ciemnotą,
Z hańbiącem jarzmem niewoli;
A nasza droga — w jutrzenkę złotą,
Co ludy wolne zespoli.

Łączymy serca i dłonie,
Zbrataną stoim drużyną:

Niech nasze Orły Pogonie
Z pieśnią ku niebu popłyną!

Cześć ci, sztandarze ojczystej chwały!
Cześć tobie, Orle nasz miły!
Oby nam skrzydła twoje powiały
Godłem jedności i siły!

Żarnowiec, 12 września 1907.

↑ Można to śpiewać na nutę: »Bracia, rocznica« (P.a.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.

[1] Można to śpiewać na nutę: »Bracia, rocznica« (P.a.).

[1]