O Zygmuncie Sierakowskim
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | O Zygmuncie Sierakowskim |
Pochodzenie | Śpiewnik historyczny |
Wydawca | Gebethner i Wolff |
Data wyd. | 1919 |
Druk | W. L. Anczyc i S-ka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
(1863).
Szumią Niemna wody sine,
Szumią Wilii wody,
Walczy mężnie o swą Litwę
Sierakowski młody.
Walczy mężnie rycerz dzielny,
Okrywa się chwałą —
Zbił Moskali pod Rogowem
Z garścią swoich małą.
Zbił Moskali pod Rogowem,
Pod Korsakiszkami,
Cudów męstwa tam dokazał
Z swymi Litwinami.
Szumią Niemna wody sine,
Szumią Wilii wody,
A pod Birże ciągnie z wiarą
Sierakowski młody.
Pod Birżami huczą strzały,
Trzy dni huczy bitwa,
Wyją dzikiej Moskwy tłuszcze,
Mężnie walczy Litwa.
Pod Birżami huczą strzały,
Trup okrywa pole...
Sierakowski ranny pada,
Biorą go w niewolę.
Szumią Niemna wody sine,
Szumią Wilii wody...
Zginie, zginie za godzinę,
Sierakowski młody.
Sterczy w Wilnie szubienica,
Karabiny sterczą,
Głucho, głucho warczą bębny
Pobudkę morderczą...
Sierakowski patrzy śmiało,
Drży ciżba wzruszona,
Aż zawołał: — O, nie zginą
Te krwawe nasiona!
O, nie zginą, Litwo moja,
Dla twojej przyszłości!
Z nich wyrośnie, z nich wykwitnie
Biały kwiat wolności!
Zagłuszyły bębny mowę,
Huczą Wilii wody —
Powieszony w Wilnie zginął
Sierakowski młody[1].