O rymotworstwie i rymotworcach/Część II/Pindar
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Sławny ten rymotworca w rodzaju rytmów lirycznych, które odami zowią, pierwsze trzyma miejsce. Oznaczył znakomitość jego najwyborniejszy z naśladowców Horacyusz, gdy wstępujących w pozostałe od niego ślady, przykładem upadającego w locie Ikara zastraszył.
Pindarum quisquis studet æmulari,
Jule, ceratis ope Dædaleo
Nititur pennis, vitreo daturus.
Nomina ponto.
Urodził się w Tebach mieście stołecznem Beocyi, w roku pierwszym Olimpiady siedmdziesiątej. Uwielbiony wśród igrzysk powszechnych Grecyi, jak wieść niesie, ze zbytku radości życia dokonał, mając lat siedemdziesiąt.
Niektóre tylko pieśni jego zostały na pochwałę zwyciężców w igrzyskach Istmu i Olimpji.
Śmiałość wyrazów, lot ledwo ścigły wzbujałej myśli, wytworność niepospolita, z duchem jakby wieszczym połączona, takową mu zjednały wziętość, iż był Grekom jakby wyrocznią. Alexander burzący Teby, dóm w którym się urodził, oszczędzić kazał.
Najdokładniejszy zbiór rytmów jego przez Erazma Szmita, z objaśnieniem miejsc trudnych, wyszedł z druku w roku 1616.
Oda jego na pochwałę Hierona, króla miasta Etny w Sycylji, który wozem zawodniczym zwycięztwo otrzymał, przełożenia Naruszewicza, tu się kładzie.
