O rymotworstwie i rymotworcach/Część V/Sannazar
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Rodem Neapolitańczyk, dla wielkich przymiotów i nauki, wielką sobie zjednał wziętość, nie tylko u swoich, ale i u postronnych; u Fryderyka króla Sycylji w wielkiej był łasce : a gdy ten straciwszy królestwo, we Francyi, na xięztwie Andegaweńskiem osiadł, na owem wygnaniu wiernym był mu towarzyszem. Po śmierci jego wrócił do Włoch, i w spokojności Muzom miłej, ostatek wieku przepędził. Umarł w roku 1530, mając lat siedemdziesiąt dwa. Pochowany pod górą Posylipu, niedaleko Neapolu; a że tam blizko jest grób Wirgiliusza, zmarłemu kardynał Bembus na nagrobku taki napis położył:
Da sacro cineri flores; hic ille Maroni
Syncerus, Musa proximus et tumulo.
« Rzuć kwiat na święte popioły, tu spoczywa podobny
« Wirgiliuszowi Muzą, blizki grobem. »
Za życia sam sobie nagrobek takowy złożył.
Actius hic situs est, cineres gaudete sepulti,
Jam vaga post obitum umbra dolore vacat.
« Akcyusz tu leży, cieszcie się złożone popioły, duch
« po śmierci bolu nie zna. »
Gdy razu jednego sprzeczali się w przytomności króla Ferdynanda o to lekarze, co najlepiej oczy wzmaga i wzrok zaostrza, i każdy z nich inne dawał przyczyny, lekarstwa i prezerwatywy, przerwał im mowę Sannazar i rzekł : iż nic bardziej wzroku nie zaostrza nad zazdrość, ponieważ wszystko na co tylko patrzy, powiększa.
Xięgi od niego pisane są następujące : « De partu « Virginis poema. — Treny o męce Pańskiej. — Sielanki. — Arkadya. — Epigrammata. » Między innemi znajduje się sławny ów rytm o pochwale Wenecyi, który się tu kładzie wraz z przełożeniem J. Załuskiego biskupa Kijowskiego.
Viderat Adriacis Venetam Neptunus in undis
Stare Urbem, et toti ponere jura mari,
Nunc mihi Tarpeias quantumvis Jupiter arces
Objice, et Ula tui moenia Martis ait.
Si Tyberim pelago praefers, Urbem aspice utramque,
Illam homines dices, hanc posuisse Deos.
Dojrzał wśród Adryackich wód Neptun stolicy
Wenetów, panującej morzu w okolicy,
I rzecze : terazże mi Jowiszu struktury
Chwal Tarpejskie i owe Marsa twego mury.
Jeśli Tyber przekładasz nad Ocean sobie,
Spojrzyj z niebieskich gmachów na te miasta obie :
A zdanie bez pochyby swe wyjawisz w mowie,
Że tamto ludzie wznieśli, to sami bogowie.
