O rymotworstwie i rymotworcach/Część VI/Molière
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
Co rzadko o którym pisarzu mówić można, Moliere wszystkich w rodzaju swoim wyprzedził. Wiek Ludwika XIV sławny z najznakomitszych ludzi wyboru, tak jak niegdyś Augusta, a potem Medyceuszów, i tym się komedyj pisarzem zaszczyca. Niedość poznany za życia, odebrał zczasem winne uwielbienie, a przeczuł go w samychże pierwiastkach przytomny na widowisku starzec, który wśród granej naówczas komedyj jego zawołał : « Nie trać serca Molierze, to prawdziwa ko-
« medya. »
Urodził się w roku 1620, i równie jak niegdyś ojciec jego był użytym do usług dworskich; nieprzezwyciężona chęć, mimo najgwałtowniejsze przeszkody i sprzeciwienia się, przeciągnęła umysł jego do widoków teatralnych, i nie tylko był pisarzem, ale i wykonywaczem dzieł swoich. Zrazu w komedyach cudzego pisania był aktorem, ośmielił się nakoniec własne swoje dawać na widok, i wówczas gdy pierwsze dość ozięble słuchane i widziane były, usłyszał ów wyrok wyżej wspomniany, który mu wielkość następnej sławy przepowiedział.
Dość znaczny zbiór komedyj zostawił, z tych sprawiedliwie pierwsze miejsce trzymają i prawidłami zwać się mogą : Skąpiec, Odludek i Hipokryta.
Umarł w roku 1673, mając lat piędziesiąt trzy. Aże nagła śmierć jego właśnie wtenczas przypadła, gdy w komedyi mniemanego chorego, umarłego udawał, takowy mu złożono nagrobek.
Roscius hic situs est tristi Molierus in urna,
Cui genus humanum ludere, ludus erat.
Dum ludit mortem, mors indignata jocantem
Corripuit, et mimum fingere saeva negat.
Roscyusz tu spoczywa w zwłokach Moliera,
Ten naśmiewacz dzieł ludzkich gdy sztucznie umiera,
I śmie żartować z śmierci, rozgniewana o to,
Prawdą zdziałała, kunsztu co było robotą.