Obumbrat ira animum, ne possit cernere verum
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Obumbrat ira animum, ne possit cernere verum |
| Pochodzenie | Ogród fraszek |
| Redaktor | Aleksander Brückner |
| Wydawca | Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej |
| Data wyd. | 1907 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tom I |
| Indeks stron | |
Rozumiejąc, że biją, że się nad nim srożą,
Wierzga szkapa, kiedy go trzepaczką chędożą.
Zwłaszcza, jeżeli młody albo będzie płochy,
Nie wie marcha, że z niego wytrzepują prochy.
Tak człowiek zły a głupi, niech mu kto najskromniej 5
Jego grzechy i jego narowy przypomni,
Ciska ani się bardziej nie urazi niczym,
Jakbyś go nie trzepaczką, ale chlustał biczem.
