Odwrócone światło/mijające dotykanie

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tymoteusz Karpowicz
Tytuł	Odwrócone światło
Wydawca	Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wyd.	1972
Druk	Wrocławska Drukarnia Kartograficzna
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[350] kopia artystyczna PRZEWIJANIE W PARKU parzyste ławki cierpienia pod zamówionym niefortunnie klonem wielolistnego pośpiechu znają swój kamień na pamięć ich słowik nakręcony przez chińskiego cesarza tyle drzew na gałęzi dawno z niego wyrosłej nie spadający i nie wstępujący siwym śpiewem zarasta a parzystość zdejmuje rękawiczki i do pocałowania ławka biodro podsuwa na lodzie stąd cierpienie w lusterku się przegląda klon podwaja i znowu z pośpiechem nie chce być sobie wzajemne w to miejsce gdzie słowik spisuje już pamiętnik a nie śpiewa patrzy nadal przelotnie niniwę przewija na kłębku niepamięci i wciąż zza zakrętów nici ucieka ktoś z gałęzią ognistą i drugi zakręt zabiega mu usta gdy trzeci przewraca go w zielone traw y tlenu i tam się kotłuje prosta formuła szczęścia chiński cesarz wsadza klucz w serce słowika zgrzyta muzyczny namiar nuty na gwiazdę w zamarzniętym źródle śpiewu ławka na odbiciu sadza najdziwniejszy z kręgów który opasuje smukły pień powietrza sam zarasta w tym kole a w głosie zamiata swe odpady to szeleści jeden z tych obrotów na nieprawym boku radości i w głąb parku wchodzi trochę kotar niby przysłaniają cudze oczy [352] na swoich ale pod rzęsami ciągną sprzecznie jednobarwną fałdę zmierzchu na przestrzał zamkniętą stąd prowadzi naw adniająca suchość swój policzek i choć dzień wyraźnie tu się kończy ze wszystkim wszystko siedzi na wylot w swej parzystości i mota w zapartym za spusty słowiku luźny zbiór zapowiedzi na dwa kłębki dane i wciąż zwiastowany słowik łyka to głębiej klucz to głębiej mija puchnie kamień cesarz z ręką po łokieć w słowiku odcięty od śpiewu próbuje klaskać w dłonie do pary ale ptak już przerósł mięśnie pnia biteralne a ci siedzą i wciąż się zwijają do postnego gniazda na odlot w bokach nieparzysty

[351] oryginał MIJAJĄCE DOTYKANIE   kalka logiczna AKSJOMAT ZASTĘPOWANIA każdy ma każdego gdy roznoszą mleko w adresie jest butelka ale z biegiem mleka odcedza się pragnienie dziwne krowy dojąc w wędrujące skopce samo siebie podstawia za cztery wymiona cycka przestrzeń do przelania pije   kalka logiczna AKSJOMAT ZBIORU PUSTEGO istnieje miejsce które nie ma czasu by być sobą wciąż o kuli majstruje podpisaną nogę lecz kulfony byle co podstawiają pod kroki gdy zapis jest dożywotni a i czas istnieje który miejsca nie ma chociaż z niego siedzi [353] kalka logiczna AKSJOMAT PRZETACZANIA krótkie liczydła oczu: przewleczony przez co drugie słowo zapis na dni nieparzyste w połowie czasu przepuklina z wysiłku bycia zasupłany przestępny związek

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.