Oto wilk! oto wilk! oto goni (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Oto wilk! oto wilk! oto goni |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
(Klasztorna).
Oto wilk! oto wilk! oto goni owce; * Nie błąkajże się owieczko, by nie porwał co chce: * Pasterz duszy twojej, strzeże pilno duszy swojej; * Uciekaj! * uciekaj do owczarni Jego, * Byś nie wpadła w ostre zęby wilka piekielnego.
Oto już, oto już, oto blizko ciebie; * Nie dawaj że grzeszna duszo, obłowu mu z siebie. * Jezus Pasterz Drogi, może wyrwać z takiej trwogi; * Uciekaj, uciekaj z ufnością do Niego, * Sam cię szuka, sam cię woła, słuchaj głosu Jego.
Nie zginiesz, nie zginiesz, upewniam bezpiecznie; * On cię weźmie na ramiona, upiastuje wiecznie. * Pasterz dobrotliwy, o ciebie jest frasobliwy: * Gdyby jak, gdyby jak kochać Go nad siły, * Że tak dobry na złe owce ten nasz Pasterz miły.
Otom ja, otom ja, ta owieczka błędna; * Słyszę, że to jest głośnego, alem w siłach biedna. * Pasterzu prawdziwy! dodaj proszę wody żywej. * Od serca Twego najmilszego, * Posiliwszy, tak doprowadź do życia wiecznego.
Owieczko, owieczko, moja ukochana, * Nie bój się mnie, luboś dotąd była obłąkana. * Pasterz duszy twojej, napoi cię ze krwi Swojej: * Nie będziesz, nie będziesz, już więcej pragnęła; * Miej nadzieję w łasce mojej, będziesz wiecznie żyła.
