Pieśni Petrarki/Sonet 126

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
Indeks stron

›››

[183]Sonet 126.

W jakiejże nieba stronie, i u kogo
Wzór brano wtedy, gdy przyroda cała
Jej twarz zdobiła w blaski, jakby chciała
U nas pokazać: co tam w Niebie mogą?
Gdzież nimfa, patrząc w źródło nad rozłogą,
Włos taki czesze, który złotem pała?
I komuż w sercu cnót podobna chwała
Kwitła, jak te są z których śmierć mam srogą?
Darmoby w piękno Bozkie patrzał, ktoby
Nie znał: co może moc jej spojrzeń cicha,
Z których, to rozpacz miota, to nadzieję —

[184]

Ani miłości dziwne znał sposoby
Ktoby nie wiedział sam: jak Laura wzdycha,
Jak słodko mówi, jak się słodko śmieje! —^[1]

1. Dulce ridentem Lalagen amabo,
    Dulce loquentem.
    (Horatius ad Aristium Fuscum.)

Zobacz też

• Jakąż myślą natchniona, w jakiejż strefie raju...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.