Pieśni Petrarki/Sonet 189

<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 189.

Opowiada w nim poeta, jak widział Laurę płynącą Rodanem w gronie dwunastu dziewic; później znowu, w temże otoczeniu, wozem jadącą wesoło. —

Dwanaście z Laurą pięknych dziew — lecz przecię
Dwanaście zbladłych gwiazd u dnia podwoi —
Sobą tak wdzięcznie łódź pierzchliwą stroi,
Że jej podobną nie wiem czy znajdziecie.
Nie sądzę: aby Jazon w żywsze kwiecie
Mógł przyozdobić wnętrze nawy swojej,
Ni pasterz, który stał się klęską Troi —
O których obu głośno jest po świecie! —
Lub widzieć proszę mknący gdzieś szalenie
Wóz, tej rozkosznej pełen znów gawiedzi,
Wśród której Laura, w głos śpiewając siedzi.
Zda się sen błogi czy też przywidzenie
Szczęśliwy żeglarz, oraz ten woźnica,
Co się wyborem garstki tej zaszczyca! —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.