[279]Sonet 288.
Jeśli jest godzien ten co kocha szczerze
Nadgrody, jaką Litość daje łzawa —
Konieczne wezmę dank; bo moje prawa
Na tem opieram, w co jak w Laurę wierzę.
Gdyż dziś już ona zna, że w każdej mierze,
Czcigodną była czystych żądz mych sprawa —
Więc czyta w duszy mej, i wiarę dawa
Tym słowom, które wprost mi z serca bierze.
Ztąd kiedy ona w Niebie sobie streści
Świadomość moich cierpień, i jedynie
W słodyczy zechce ufność mieć niewieściej —
Wiem, że w ostatniej moich dni godzinie,
Biednemu ulgę niosąc, ku mnie spłynie
Ta przyjaciółka Chrystusowej części! —
