Pieśni Petrarki/Sonet 30

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 30.

Do Ursa (Orso) hrabiego Anguillary. Możny pan ten był wielkim przyjacielem poety. Za jego to powodem Petrarka uwieńczony został na Kapitolu.

Ursie! wszelakich precz wód wzdęte słoty,
Których się chętnie każdy brzeg pozbywa,

Precz gór i kniei leśnych gąszcz straszliwa,
Precz mgły, wśród których świat przepada złoty,
Precz w porównaniu wszelkie inne psoty
Biorące oczom ukochane dziwa —
Jak jest ten rąbek, co jej wzrok zakrywa
Zdając się mówić: — konaj ze zgryzoty! —
Czy przez wyniosłość, czy przez skromność działa,
Niemniej mi z tego boleść jest nie mała,
Którą przedwcześnie w grób się duch mój stoczy —
A jako zawsze dopiec mi umiała,
Tak dokuczliwie i dziś, dłoń jej biała
Łuską olśnienia padła mi na oczy! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.