[135]Sonet 63.
W rodzaju, zwanym u Prowansalów Tenson.
Płaczcie źrzenice! z waszej winy bowiem
Smutnemu sercu śmierć zagraża blada! —
— Dobrze. Lecz sercu czyż nie będzie biada,
Gdy łzy wyrzutu spadną nań ołowiem? —
O! niechaj w oczy prawdę wam wypowiem:
Toż się to przez was miłość w serce wkrada!
— A czyż nie serca wina to sąsiada,
Że ją przyzwało własnem płacąc zdrowiem? —
Nie, nie, doprawdy, zła jest wasza sprawa —
Gdyż w twarz spojrzawszy Laurze, dobrze wiecie,
Że tam o życie lub śmierć rzecz się toczy!
— O biedny człecze! cóż się tobie zdawa!
Czyliż słyszano, by gdzie znajść na świecie:
Bez oczu serce lub bez serca oczy? —
