Pieśni Petrarki/Sonet 78

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 78.
Podobno do Boccacia.

Iżeśmy nieraz wykazali oba,
Jak jest nadziei ziemskich tór zwodniczy,
Więc ku Najwyższej prosto Wszechsłodyczy
Iść tylko odtąd niech się nam podoba.
Łąką jest niby ziemska nasza doba,
Wśród której w kwiatach wąż kusiciel syczy,
Rad, gdy zwiedzionej przez siebie zdobyczy
Duszę oplątał zwątpieniami Hioba.
Więc, jeśli, zanim śmierć cię w ciemność wchłonie,
Spokój zapewnić sobie pragniesz mądrze.
Nie idź za tłumem, lecz w wybranych gronie
— Bratku! — powiedziećby mi można — skądże
Drugiego tobie uczyć drogi, kędy
Sam błądzisz, własne swe kochając błędy. —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.