Pieczywo domowe/Kołacz czeski
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Pieczywo domowe |
Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
Data wyd. | 1927 |
Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
20. Kołacz czeski. Rozczynić ciasto z jednego kilo suchej, najlepszej mąki, 6 deka drożdży, rozpuszczonych w filiżance letniego mleka, łyżeczki soli i sześciu decylitrów letniego mleka. Dodać jedno żółtko, 25 deka sklarowanego masła, 12 deka cukru; wyrobić doskonale, aż od rąk zupełnie odstanie. Do zupełnie wyrobionego ciasta dodać 7 deka koryntek, 7 deka sułtanek, 7 deka oparzonych i pokrajanych w paski migdałów słodkich, 7 deka smażonych skórek cytrynowych; wymieszać dobrze, postawić w cieple, aby podrosło. Kiedy ciasto dobrze wyrośnie (powinno przybyć dwa razy tyle), rozdzielić je na trzy nierówne części, (mniej więcej połowa, dwie trzecie i jedna trzecia drugiej połowy). Na posypanej mąką stolnicy podzielić największy kawał na cztery części, każdą część uformować w długi, cienki wałek, spleść długi warkocz z czterech pasków, ułożyć na blasze, posypanej mąką. Na następnej części zrobić trzy wałeczki, upleść z nich mniejszy, trzypromieniowy warkocz, i ułożyć na pierwszym. Nakoniec trzecią, najmniejszą część podzielić na dwoje i z uformowanych wałków ukręcić sznur, który położyć na samym wierzchu. Tak uformowane ciasto przykryć chustą i postawić w cieple na godzin parę, aby dobrze wyrosło. Posmarować rozbitem żółtkiem, posypać paru pozostawionemi migdałami, pokrajanemi w paski i upiec w dobrze gorącym piecu. Po wyjęciu z pieca posypać cukrem, utłuczonym z wanilją, lub skropić lekko wodą różaną, utartą z łyżką cukru-pudru.
Taki kołacz używa się zamiast niemieckiego krengla imieninowego, ma oryginalny kształt i jest bardzo smaczny. Należy uważać, aby ciasto było gęste, dobrze natarte, gdyż inaczej warkocze się rozpłyną i kołacz będzie niepozorny.