Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom III/Obielił nam
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Obielił nam... |
| Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom III cykl Pieśni bez echa |
| Wydawca | Nakład Gebethnera i Wolfa |
| Data wyd. | 1915 |
| Druk | O. Gerbethner i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Obielił nam nasze chaty
Nowy dzionek złoty;
Widniej, widniej teraz ludziom,
Co w niej do roboty.
Do roboty — grodzić płoty,
Okopywać rowy,
Strzedz na siłę, co nam miłe,
Na ten roczek nowy!
Do roboty — lepić ściany,
Gdzie się która pada,
Boć ta chata stoi lata,
Jeszcze od pradziada!
Do roboty - bić wyloty
Na słoneczną stronę;
Niech uderzy dzionek świeży
W te ściany omszone!
Do roboty — przede wroty
Umieść czysto progi,
Wyrwać chwasty, cierń kolczasty,
Co nam rani nogi!
Do roboty — walić w młoty
O kowadło życia...
W huku, w trzasku, w iskier blasku
Krzesać serca bicia!
Do roboty — trząść wymłoty,
Co plewa, co ziarno...
Mieć na chleby z własnej gleby
Mąkę, choćby czarną.
Do roboty — na kłopoty
Mieć pociechę w sobie...
Zdarzy dola, co jej wola:
Ja, com winien — robię!
