Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Barcajuolo

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Drobiazgi z podróżnej teki
Podtytuł	Barcajuolo
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd.	1915
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[253]XXIII. BARCAJUOLO^[1].

Kolczyk w uchu, tęga mina,
Łódka »Maria« lub »Cecchina«,
Jaskółeczka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

— Jak ją dawno ma, to ptaszę?
— A, ot, tam »bambino«^[2] nasze,
Z śniadem ciałkiem, z złotem okiem,
Będzie od niej młodsze rokiem.

Rok bo cały musiał zbierać,
Tak i owak głód przymierać,
Żeby gość ten mały przecie
Mógł pojawić się na świecie...

Dał Bóg syna, da na syna!
Łódka drobna, jak łupina,
Jaskółeczka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

Jak się żenił? — Ot, z kochania!
Z plusku wiosła, z fali grania,
Z żarów słońca, z szumów morza...
Co i mówić?... Wola Boża!

[254]

Dziś ma kogo straszyć w burzę,
Ma z kim siąść na starym murze,
Chybać w łodzi, wśród pian śniegu,
Coś własnego ma na brzegu.

— Czy wybierał? — Ot, dziewczyna
Każda »Maria« lub »Cecchina«,
Jak ta łódka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

Czarnych oczu dość na »molo«^[3];
Chusty piorą, ryby solą,
Każda słońcem podsmalona...
Co wybierać?... Aby żona!

— Czy zarabia? — Jak Bóg zdarzy!
Żona to tam gospodarzy,
Skąpa... grosza nie uroni...
Lecz jest dość na »maccaroni«^[4].

W po-klasztornym izba gmachu,
Winogrady zamiast dachu,
Zamiast okna — jasność słońca,
A próg — biały od miesiąca.

Jedna, druga szklanka wina,
Łódka drobna, jak łupina,
Jaskółeczka tyla, tycia,
Aby sposób mieć do życia!

— Gdzie już pływał?... San Gennaro!...
W jedną stronę do Vivaro^[5],

[255]

W drugą stronę do Vervece,
Het, precz, jak ten lazur ciecze...

Morze zna, jak duszę własną!
Ale że mu trochę ciasno,
Bo gdzie tylko wzrok zamierzy,
Tam o niebo się uderzy.

Dookoła przestrzeń sina,
Łódka »Maria« lub »Cecchina«,
Jaskółeczka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

— Co też widział? — Długoby to
Czerpać morze w srebrne sito...
Długo byłoby powiadać...
Gdzie? Już trudno i poskładać!

A wszak z ojcem stali wartą
U Gran Scoglio i u Quarto^[6]
W nawałnicę tę wiośnianą,
Gdy odpływał »'lCapitano«^[7]

Dzieckiem był, lecz dobrze pomni!
Ludzie byli to ogromni,
Widni oczom przez lat tyle,
W piorunowym złotym pyle.

A tę rękę jak pamięta!
Ku Sycylji wyciągnięta,
Pod tą zmokłą burką starą
Tak świeciła, jakby »faro«^[8].

[256]

Więc puścili ludzie wiosła,
Bo łódź sama się z nim niosła,
Sama ziemia wtedy grzmiała,
Morze samo biło w działa!

Taka była już godzina!
Dziś co? — Łódka, jak łupina,
Jaskółeczka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

— Co już widział?... Świecie! Świecie!
Widział nocą srebrne siecie,
Co miesięczną się pogodą
Same ciągną popod wodą...

Widział, jak się tam u »Foce«^[9]
Wichrem w żaglach bies szamocze,
Jak rogami wiry kręci,
Gdy Jan święty morze święci...

Utopione widział głowy,
Jak je zjada żwir surowy,
Jak nad niemi huczy morze...
— Tfu! Źle gadać o tej porze!

Brzeg daleko, wiosło — trzcina,
Łódka drobna, jak łupina,
Jaskółeczka tyla, tycia...
Aby sposób mieć do życia!

1. Barcajuolo (z włosk.) — posiadacz barki, żeglarz.
2. Bambino (z włosk.) — dziecię.
3. Molo (z łac. moles) — grobla portowa.
4. Maccaroni, właśc. maccheroni (z włosk.) — makaron, ulubiona potrawa Włochów.
5. Vivaro, właśc. Vivara — mała wysepka przy Procidzie w północno-zachodnim kącie zatoki Neapolitańskiej.
6. Quarto — mko na wschodniej Riwierze, o 8 klm. odległe od Genuy, skąd sławny »Tysiąc« (»I Mille«) odpłynął 5 maja 1860 r. na zdobycie Sycylii i Neapolu.
7. Il Capitano (z włosk.) — wódz, tu: Garibaldi.
8. Faro (z włosk.) — latarnia morska.
9. Foce — borgo Foce, wschodnie, nadmorskie przedmieście
   Genuy, lub Foce del Tevere, ujście lewej odnogi Tybru do morza.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.