Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Jakie głuche, puste skały

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Drobiazgi z podróżnej teki
Podtytuł	Jakie głuche, puste skały
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd.	1915
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

IX. JAKIE GŁUCHE, PUSTE SKAŁY...

Jakie głuche, puste skały!
Jaka martwa ta kraina!
— Czemu, stara matko-ziemio,
Nie uchowasz sobie syna?

Czemu syna nie uchowasz
Na pieśniarza, na lirnika,
Coby śpiewał starą chwałę,
Starą chwałę, co już znika?

Czemu syna nie uchowasz
Na poszeptach twojej wiosny,
Coby głos dał twym nadziejom,
Skowronkowy głos radosny?...

Czemu syna nie uchowasz
Na tej rosie, co ukanie,^[1]
Kiedy nocka płacze cicha
Na przeszłości twej kurhanie?...

Czemu syna nie uchowasz
Na tych mgłach, co wieją w dali,
Na tych blaskach gwiazdy sinej,
Co się na twem niebie pali?...

Chodziłby on w zadumaniu,
Nosiłby on lirkę małą,
Śpiewałby ci, matko-ziemio,
Czemby serce twoje łkało.

Chodziłby on w zadumaniu
Po tych skałach, po tych górach
I z orłami twymi gadał,
Na wichrowych lecąc piórach.

I z orłami twymi gadał
O jutrzenki twej purpurze
I na dzikie pola swoje
Pieśni białe rzucał róże!

↑ Ukanie — ukapnie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.

[1] Ukanie — ukapnie.

[1]